Rower w komórce cicho płacze:

"Joli ja więcej nie zobaczę!
Nie powędruję z nią do ogrodu,
Rdzewieć mi przyjdzie, tu gdzieś w cieniu,
i nikt nie przypomni o mym istnieniu.
Gnałem przez miasto ino furczało!
Co to się z moją Jolunią stało?
Jeszcze niedawno, z początkiem lata,
miałem nadzieję na podbój świata,
ale niestety, perfidny los
zadał mi w moje serduszko cios.
Koniec podróży, Jola pauzuje,
relaksu w ogrodzie już nie stosuje.
Ślad jej zarośnie w następnej wiośnie.
Ale sadzone jej ręką kwiecie
Zakwitnie przecież. Nawet we świecie.
U Joli, Ani, u Hanusi. I pamięć o niej zachowa."

Tak brzmi rowerowa przemowa.

[*]

Smutek wielki....nie umiem nic więcej powiedzieć.....

Tęsknota
Zaszło słońce...
Świat ciszą wieczoru omdlewa
I tylko dzwonią dzwony...
Ponad senne drzewa
Leci ich głos jęczący, płaczliwy, żałosny...
Niech odbija się echem, płynie przez zagony,
Ponad lasy i łąki, ponad gwiazd miliony,
Hen, nad wody i skały, w przestrzeń niezmierzoną,
Tam, gdzie Ona!
........
..........

To fragment wiersza, który napisał mój tata po śmierci mamy. Dedykuję Ci go Jolu, bo oddaje stan ducha po odejściu Kogoś Kochanego. W naszym Ogrodowiskowym gronie byłaś dla Wszystkich kimś wyjątkowym, będziemy tęsknić za Tobą i Twoimi cudownymi żarcikami........ Nigdy nie zapomnę tego, co tak często powtarzałyśmy sobie: „o życiu i o ogrodzie można by w nieskończoność”...
Żegnaj Jolu...

Niech jej w rajskich ogrodach kwiatki kwitną na okrągło.[*][* .... tak pięknie to ujęła Hania. Jolu byłaś wyjatkowa i taka pozostaniesz w naszej pamięci.

"Spieszmy się kochać ludzi,
tak szybko odchodzą..."
Nie zdążyłyśmy się poznać ... Spoczywaj Jolu [*]

Straszna widomość Spoczywaj w pokoju. Wyrazy współczucia dla Rodziny.

Jolu, żegnaj
W naszych sercach jesteś na zawsze...
Spaceruj po ogrodach Pana, kiedyś się spotkamy...

składam kondolencje rodzinie i łączę się w smutku...

Jeśli ktoś wie o terminie pogrzebu i adresie kościoła czy miejsca spoczynku - proszę napiszcie.

Smutna wiadomość. Jolkę poznałam u Ani w czerwcu. wspaniała kobieta,mimo choroby żartowała i opowiadała dowcipy .
Po przemyśleniu ile kilometrów jechała, mimo choroby doszłam do wniosku że jesteśmy bardzo przywiązani do siebie , chcemy ze sobą przebywać i cieszymy się naszymi spotkaniami ,których nigdy za dużo.
Jola też była bardzo Ogrodowiskową dziewczyną ....naszą .
odpoczywaj w spokoju .