Czy pamiętacie wątek o parkach w Londynie. Z niecierpliwością czekałam na kolejne odcinki. Teraz skusiłam się więc żeby założyć podobny, ale o Warszawie. Pora może mało ogrodowa, ale zima też ma swoje uroki. Poniżej moja fotorelacja z zimowego spaceru po wolskich parkach. Jak się potem dowiedziałam spacerowałam w najgorszym możliwym czasie (8 stycznia), gdy znacznie były przekroczone normy zanieczyszczenia powietrza.
Na początek widok z górki w Parku Moczydło. Górka jak większość wzniesień warszawskich została usypana ze śmieci. Kiedyś było tu po prostu wysypisko.

Potem ruszamy do Parku Szymańskiego, który został zrewitalizowany kilka lat temu. W kierunku północ-południe została wytyczona aleja spacerowa wzdłuż sztucznego strumienia. Było dużo krytycznych głosów w sprawie zastosowanej kolorystyki elementów architektury ogrodowej. Nie wszystkim spodobały się żywe kolory.
Jednak wg mnie w scenerii zimowej bardzo się takie barwy sprawdzają. Strumień oczywiście był zamarznięty.

Tuż obok jest maleńki Park Sowińskiego. Piękne stare drzewa i rabata różana w sezonie letnim nadają mu dużo uroku. Zimą jest trochę monotonny. Park powstał w 1936r. Na głównej osi Parku stoi pomnik gen. Sowińskiego.

Do parku przylega cmentarz prawosławny, który warto zwiedzić. Na terenie cmentarza wznosi się cerkiew prawosławna im. św. Jana Klimaka. Właśnie w okresie zimowym cerkiew pięknie się prezentuje nie zasłaniana przez pobliskie wysokie drzewa.

Fajny wątek, ja nie warszawianka, ale podoba mi się Park Skaryszewski. Zdjęcia mam tylko z Łazienek i Willanowa, ale jeszcze tego starego, wstawię w wolnej chwili.

Na koniec wróciłam do Parku Moczydło. Oprócz opisywanej już górki śmieciowej były tu kiedyś glinianki, które zostały przekształcone w malownicze stawy.




Te parki są tak blisko siebie, ale niestety poprzedzielane dość ruchliwymi ulicami. Był nawet zgłoszony projekt w ramach budżetu partycypacyjnego, żeby połączyć je wygodną kładką dla pieszych - niestety nie przeszedł. Bardzo żałuję bo byłby to naprawdę duży teren zieleni.

Bardzo się cieszę, że Ci się podoba Gabrysiu. Będę miała motywację, żeby spacerować po kolejnych parkach i pstrykać fotki.

Poszperałam troszkę w sieci i znalazłam przedwojenne zdjęcie Parku Sowińskiego - najstarszego parku na Woli.
W 1939 r. tak wyglądał z lotu ptaka.
[zmoderowane]
Zdjęcie pochodzi ze strony http://www.ekartkazwarszawy.pl/kartka/otwarcie-parku-im-generala-sowinskiego-na-woli/

Edytko, bardzo dziękuję za ten wątek. Też się nosiłam z takim zamiarem, ale jakoś się zebrać nie mogłam.

Do Parku Moczydło mam emocjonalny stosunek, bo właśnie tuż przy tym parku syn kupił mieszkanie. Park widać z okna jego mieszkania.


Mam tylko kilka letnich zdjęć z tego parku, bo telefonem robiłam i kiepsko wyszły.

Na szczycie kopca ludzie robią zdjęcia, puszczają latawce. Zza górki widać biurowce na Woli.





Na szczyt górki wjechałam rowerem. Brawo ja! Po takiej ładnej granitowej kosteczce.

Tych, którzy wybiorą się do Parku Moczydło, szczerze zachęcam do zwiedzenia leżącego tuż przy parku osiedla Koło.
To powojenna perełka warszawskiej architektury, wpisana do rejestru zabytków.

Okolony ulicami Ożarowską, Prymasa Tysiąclecia, Czorsztyńską i Deotymy zespół budowlany powstał w latach 1947-56. Zaprojektowali go Helena i Szymon Syrkusowie, przed wojną znani między innymi dzięki blokom Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na Żoliborzu.

Budynki kolonii mieszkaniowej Koła stanowią ciekawe nawiązanie do modernizmu lat 30. XX wieku, za co zresztą krytykowano projektantów w latach rozkwitu realistycznej architektury socjalizmu. Architekci tego osiedla zmuszeni byli złożyć samokrytykę.

Jest to jedno z ładniejszych i najlepiej rozplanowanych osiedli stolicy. Wykorzystywano do jego budowy materiał nazwany gruzobetonem – powstały ze zburzonych domów Warszawy, ale na świecie budzący zachwyt swoim funkcjonalizmem. Długie budynki o wspaniałych proporcjach, wyposażone w galerie, klatki schodowe wbudowane w kolumny, ażurowe partery ze słupami posiadają wiele elementów zdobniczych (warto zwrócić uwagę na balustrady i wiatrochrony przy drzwiach wejściowych).
Razem z sąsiadującym Parkiem Moczydło zespół tworzył osiedle bardzo nowoczesne i dobrze komunikujące się z otwartą przestrzenią i przyrodą.





A to budynek przedszkola.



Kościół:

Od dawna chciałam Wam pokazać, jak w Warszawie projektuje się przestrzeń miejską. Nowocześnie i na poziomie europejskim, jeśli nie światowym.
Mnie powaliło i zachwyciło.
Gdzie? Warszawa, Plac europejski 1. Słowo, jest taki plac w Warszawie, choć od niedawna (sama długo nie wiedziałam, że taki plac w Warszawie jest)
Dzielnica Wola, tu powstaje Warsaw Spire Warszawa.

Wieżowce robią wrażenie, ale sposób zagospodarowania przyległego terenu - powala. Nowoczesne formy zieleni, płynąca woda, fontanny...








Graby cięte w faliste formy:

I woda. Płynący po kamieniach strumień, z mini gejzerkami.





Dno strumienia wyłożone kamieniami.



Strumień znika pod ziemią, by po chwili pojawić się znów na powierzchni.