Wacław stopniował nam doznania. Po stonowanym, zielonym początku dotarliśmy do początku wielobarwnych dróżek w raju
Gdzie nie spojrzeć łany liliowców. Na prawo.

Na lewo.

Trzeba było zebrać siły, a ławka pomalutku się zapełniała.

I cały nasz team pomieściła

Ha ha ha, a ja nie śpię tylko oglądam i się zachwycam

sylwia_slomczewska napisał(a)

Ha ha ha, a ja nie śpię tylko oglądam i się zachwycam

Mam to samo
Wnusie śpią a ja nadrabiam oglądnie na O.

Pozdrawiam cały team

sylwia_slomczewska napisał(a)

Ha ha ha, a ja nie śpię tylko oglądam i się zachwycam

A ja myślałam, że tym razem wcześniej poszłaś spać A ja żeby nie zasnąć, bo musiałam siostrzeńca na wyjazd na obóz podrzucić na 12 w nocy, to sobie zdjęcia przeglądam.

Waclaw napisał(a)

Mam to samo
Wnusie śpią a ja nadrabiam oglądnie na O.

Pozdrawiam cały team

Też pozdrawiamy

I jak tu zdecydować, którym zdjęcia zrobić. Agusia wypatrzyłam nawet w kolorze swojej torebki

Trudno w to uwierzyć, ale ja jako jedyna żadnego liliowca nie kupiłam. Bo jak tu się zdecydować

Na samej górze takie widoki.

Schodzimy inną alejką z liliowcami. Rozchodnik 'Martona' jako obwódka. Później ustąpił miejsce innemu już zielonemu.

I kolejna alejka. I nasz team podążający za przewodnikiem.