Trochę po czasie, ale pochwalę się wiankiem, który wymodziłam. Już trochę pokazałam w wątku o wiankach Kasi. Ale co tam, niech będzie i u mnie.
Najpierw uplotłam zgodnie ze wskazówkami Danusi







A dzień przed Wigilią udekorowałam. Goście się zachwycali, a ja obrosłam w piórka

Agnieszko, pięknie, że swój talent odkryłaś
I zachwytom gości się nie dziwię - śliczny jest twój wianek

Pięknie, podziwiam.

Ojej, dziękuję. Ale się rozochociłam.... hi hi

Jak to czasem warto w siebie uwierzyć.
I nie sposób, nie zachwycić się tym wiankiem.

Bardzo dziękuję. Ale ja z tych co nie za bardzo w siebie wierzą. Jakoś tak zawsze się trochę... boję
Pytam, myślę, robię milion wymówek, bo nie wiem czy się uda. A tu masz babo placek wyszło! Jak się zabrałam, to samo zaczęło się składać i wychodzić. Ale bez pomysłów Kasi i fotorelacji Danusi na pewno nie zabrałabym się za to. Oby tylko jeszcze w ogrodzie na wiosnę tak wyszło od samego napatrzenia się na Wasze ogrody. Ech...

Śliczny wianek, trudno uwierzyć że pierwszy raz robiłaś. Piękne kolory, dobre proporcje.

Dobrych nauczycieli miałam...

agniecha973 napisał(a)

Bardzo dziękuję. Ale ja z tych co nie za bardzo w siebie wierzą. Jakoś tak zawsze się trochę... boję
Pytam, myślę, robię milion wymówek, bo nie wiem czy się uda. A tu masz babo placek wyszło! Jak się zabrałam, to samo zaczęło się składać i wychodzić. Ale bez pomysłów Kasi i fotorelacji Danusi na pewno nie zabrałabym się za to. Oby tylko jeszcze w ogrodzie na wiosnę tak wyszło od samego napatrzenia się na Wasze ogrody. Ech...

Od zapatrzenia (zachwytu) się zaczyna a potem to już ręce same robią. Tak myślę.