Od dziecięcych lat mój tato uczył mnie i mojego brata opieki nad ptaszkami.
Budowaliśmy karmniki i karmiliśmy ptaszki zaglądające do niego. I tak przez 30 lat co roku na każdym balkonie w naszej rodzinie taki karmnik jest zawieszany. Do tego tato sporządza takie specjalne kulki ze słoninki i nasion, umieszcza je w specjalnych siateczkach i również wywiesza swoim podopiecznym.

Zawsze rodzice uczyli nas miłości do przyrody i tak tą miłość oni i my rozumiemy. Oczywiście to tylko jeden z elementów tej miłości, ale według nas bardzo istotny.

Pozdrawiam Bogdziu.

Przeczytałam dyskusję o ptaszkach. Nie przypominam sobie zimy, podczas której nie byłoby u nas ptasich stołówek. Bez względu na mody, trendy, zdania ważne i mniej ważne, prawdziwych i pseudo ekologów akcja dokarmiania ptaków i zwierząt leśnych trwa. Ja nie muszę swoim synom przypominać, że w sobotę rano trzeba objechać wszystkie punkty dokarmiania zwierząt leśnych i ptaków. Nieważne, czy jest pogoda czy pada śnieg, tym bardziej w trzaskający mróz jadą z podsypami, uzupełniają braki. Pomagali ojcu od małego, teraz robią to sami. Nikt im nie każe ani nagradza. Wiedzą, że tak ma być. Ptaków jest u nas mnóstwo, począwszy od tych najmniejszych ( pamiętasz, jak pytałam o mysikróliki?) do bażantów i kuropatw, których na szczęście przybywa ostatnimi czasy. Rozmawiam wiosną z kosami, widzę, jak pracowicie czyszczą trawnik w poszukiwaniu owadów. Jeden z nich założył gniazdo w jałowcu tuż obok wejścia do domu, na wysokości mojego wzroku, szczęśliwie wyprowadził młode. Corocznie wiosną obserwuję mnóstwo ptaszków w ciągłym ruchu, zajętych zbieraniem materiału na budowę gniazd. Chyba nie ma drzewa w ogrodzie, na którym nie siadają i nie śpiewają. Jesienią przeprowadzają loty zwiadowcze, czy już jest jedzenie. Długi rząd aronii, berberysy są na dziś już oczyszczone z nasion.
Ania asc pisała o wychowaniu. Zgadzam się z nią w zupełności. Zaczynamy od siebie. Twoja wnusia ma wspaniałą Babcię.

Bogdziu odpisze u Ciebie. To cjacho było tak zapakowane, karton tak dokładnie wypełniony innym kartonikiem , ze nie miało prawa się nic stać. O smaku nie będę pisała, bo nie chce Ci narobić "smaka".

Ojoj, Bożenko, ależ u Ciebie dyskusyjnie!!!! Przetrawiłam uważnie tę dysputę i powiem tak: najprościej jest przeczytać choćby w Wikipedii wszelkie argumenty za- i przeciw- dokarmianiu ptaków. Te przeciw- są bardzo rozsądnie wyjaśnione i uargumentowane. Ale mnie przekonało pewne wyjaśnienie za-: „Karma przygotowana przez człowieka nie jest atrakcyjniejsza niż naturalna i jeżeli ptaki będą miały dostęp do naturalnego pokarmu, to nie będą korzystać z dokarmiania”. Zrozumiałam, dlaczego do mnie ptaszki nie przylatują mimo pysznych ziarenek słonecznika i prosa, i dyndającej w zimie słoninki. No i ulżyło mi – mają w nosie, bo widać stołują się „naturalnie”. Ale i tak im nasypię – to takie „puste miejsce przy stole” dla zbłąkanej głodnej istotki...
Ściskam Cię Bożenko serdecznie, Kochana Ekolożko!

Bogdziu, to nie raj, jak napisałaś, to zwykła codzienność podglądana w biegu między ogrodem, pracą, domem. Goście zawsze mile widziani...