I takie tamy z wrześniowego już ogrodu.



Oczar wirginijski


długa prosta



sesleria jesienna, rozchodnik Mr Goodbud







Tawuły japońskie powtarzają kwitnienie.

Kordina napisał(a)

Ja tu PRZEPIĘKNO widzę

Dla Ciebie też mam bukiecik

Kokesz napisał(a)

Byłam i widziałam piękny ogród na chwasty jakoś nie zwróciłam uwagi
Myślę, że u siebie w ogrodzie bardziej widzimy jakieś niedociągnięcia w przeciwieństwie do odwiedzajacych
Oni patrzą na ogród po całości
Ślicznie masz

Renia, oj słodzisz, słodzisz Chwastów nie widać, a jakimś cudem wywiozłam ich wczoraj 3 taczki z ogrodu + jedną z zapomnianego cięcia lawendy i 2 z innych cięć. Dzisiaj nazbierałam taczkę z jeżynowych gałęzi, ale na razie nie mam weny jej wywieźć. Dosyć taczek na jeden weekend

Mam dla Ciebie bukiecik za miłe słowa.

mrokasia napisał(a)

Budleja do spółki z kalamintą i jeżówki Pretty Parasols

Ale to ładne jeżówki robią robotę

Nowa rabata fajnie się zapowiada. Rozumiem, że na jesień będzie gotowa?

Mini sesyjka Kolina w tle rozplenice Hameln

Gosialuk napisał(a)

Szarobródek syberyjski.
Drugą kępę rozsadziłam jeszcze przed upałami i nie ma co pokazywać, bo długo się zbierał. Ale inaczej zjadłby mi róże.



Ta miodunka jest śliczna i nie brzydnie po kwitnieniu jak ta nakrapiana, bo zaraz wypuszcza nowe liście, które przykrywają te stare. Tu rozsadzona z jednej kępy na wiosnę pięknie przyrosła.





Cieniste zakątki też powoli zagospodarowuję. Tu akurat przez parę lat leżała sterta drewna.

Też lubię tę białą miodunkę. Madzia ma jeszcze jakąś większą odmianę, chyba że to ona.

ja do Warszawy a rude harcują




a w Warszawie coś mi rzuciło się na oczy oczywiście nabyłem z minimalną próbą negocjacji
i właśnie w tym momencie ktoś gratulował panu Arturowi, oczywiście dołączyłem się bo Złoty Medal to jest to

miskant Silver Charm

Napia napisał(a)

Lektura Twojego wątku to dla mnie zawsze mnóstwo ciekawych informacji, "pięknych okoliczności przyrody i nie tylko", zdjęć ogrodu i miejsc, które odwiedzasz. W Oslo nigdy nie byłam, ale zafrapował mnie park z gaciami i "Krzyk" Muncha - nie znałam tych historii i kiedyś, gdy tylko będzie to możliwe, ruszam do Norwegii. Na razie podziwiam letnie ujęcia Twojego ogrodu - cudnie jest

Dziękuję za miłe słowa o wątku i o ogrodzie.
W dobie globalnego ocieplenia kraje skandynawskie to dobry kierunek podróży. Ponad 40 stopni na południu Europy to żadna przyjemność dla ciała. Latem w Norwegii jest w okolicach 25 stopni. Można plażować, wędrować i zwiedzać. Polecam.

Nie wiedziałam wcześniej, że Munch stworzył 4 malarskie wersje "Krzyku". Były też grafiki.
Park jest rewelacyjny. Świetnie łączy radość z wędrowania po urozmaiconym terenie z podziwianiem sztuki, w tym najróżniejszych instalacji twórczych (interaktywnych).
Więcej informacji można znaleźć na stronie parku

Po powrocie zastałam ogród w dobrym stanie. Choć sąsiadka mówiła, że w tygodniu przeszły jakieś spore burze.

Grzmi i wieje.




Już leje.




Koniec.

Zbiera się na burzę.



Kwitnie krwiściąg, ciągle mam w planach go przesadzić w łąkę = nie wiem kiedy się uda.



W tamtym roku Sylwia podarowała mi sadzonkę astra od Kondzia. Chyba miejsce mu spasowało, bo wyrósł wyższy od hortensji.



Krwawnik sam się wprosił.

Domek zarasta.



Rabata przed tarasem. Róże w tym roku słabo mi kwitną.




Burgundy Iceberg zakwitła po raz drugi.

Work in progress

Szarobródek syberyjski.
Drugą kępę rozsadziłam jeszcze przed upałami i nie ma co pokazywać, bo długo się zbierał. Ale inaczej zjadłby mi róże.



Ta miodunka jest śliczna i nie brzydnie po kwitnieniu jak ta nakrapiana, bo zaraz wypuszcza nowe liście, które przykrywają te stare. Tu rozsadzona z jednej kępy na wiosnę pięknie przyrosła.



Turzyca Reulief. Kupione dwie sadzonki od razu podzieliłam na jak się okazało 15 sadzoneczek i teraz nabierają masy.



Cieniste zakątki też powoli zagospodarowuję. Tu akurat przez parę lat leżała sterta drewna.

mrokasia napisał(a)

Zazdroszczę wyjazdu! I fajnych okoliczności .

Tak szybko zapomina się o własnych radościach z podróżowania, kiedy się czyta o wojażach innych. Oby kolejna okazja do ruszenia w podróż nastąpiła jak najszybciej.

Tymczasem cieszmy się piękną końcówką lata u siebie.

darkowa napisał(a)

Z przyjemnością obejrzałam oba parki.
I oba bardzo ciekawe
Ależ zazdroszczę , sama chętnie gdzieś bym wyfrunęła.
pozdrawiam i relaksuj się

Mnie bardzo cieszy fakt, że przestałam być zależna od wakacji w lipcu i sierpniu. Bardzo mi to doskwierało.
Relaksowałam się intensywnie.
Teraz mogę się spokojnie zająć omiataniem własnego terenu.
Jarzmianki powtarzają kwitnienie.








Zakwitły barbule.





Po powrocie odkryłam ślady żerowania gąsienic ćmy bukszpanowej. Zrobiłam oprysk Lepinoxem.

Ogólnie

Magara napisał(a)

Od dawna się noszę z tym pytaniem do Ciebie: jak pogodzić ogród i działkę z wakacjami???
Mam wrażenie, że od kiedy zamieszkaliśmy na działce to ta "ziemia" nas wciąga i woła. Ciągle coś do zrobienia, do naprawienia, do dopilnowania. Czasem czuję się zakładnikiem tego kawałka ziemi

Działkę z wakacjami bardzo dobrze da się połączyć. Zwłaszcza przy moim parkowym typie nasadzeń. Ogród ozdobny nie wymaga podlewania, chwastów w gęstwinie nie widać.
Przed wyjazdem przerobiłam wszystkie dojrzałe pomidory, a te lekko zarumienione zerwałam i odstawiłam w ciemne miejsce. Po tygodniu były akuratne do konsumpcji. Reszta warzyw nie wymagała przez te kilka dni interwencji ogrodnika.
Poplon rośnie, dynie takoż. Pomidory, które dojrzały na krzakach zerwałam dzisiaj rano.
Nieco gorzej było podczas majowego wyjazdu. W domu miałam skrzynki z rozsadą pomidorów. Poprosiłam sąsiadkę, która opiekowała się psem i kotem o podlewanie.





Ogród ozdobny po powrocie.









Trawnik skoszę jutro.

Teraz relacja z mojej łąki.
Wyszłam jeszcze przed burzą zrobić parę zdjęć, żeby było zimą co wspominać.

Rabata z hortensjami. Muszę ograniczyć bodziszka zanim wszystko pochłonie.



Hortensja Strong Anabell. Bardzo lubię ją w tym zielonym kolorku.



Kalina Cascade już się jesiennie przebarwia niestety. Fajny za to ma pokrój.



Trzcinnik brachytrycha zaczyna kwitnienie.

Judith napisał(a)

Haniu, bardzo ciekawy kierunek wakacyjny wybrałaś w tym roku . Tamte rejony są też na mojej liście.
Aleja gaciowa mnie zaintrygowała - czy te gacie to też lampiony?
Ład i porządek w przestrzeni publicznej to cis ci mnie zachwyca. Zazdro .

Byliśmy tam już trzeci raz. Wynajmujemy na tydzień hytte, czyli niewielki domek z całym wyposażeniem.
W tym roku była taka



Transport publiczny jest bardzo dobry. W razie zamieszkania w okolicy bez dostępu do komunikacji zbiorowej można telefonicznie zamówić na konkretną godzinę gminny autobusik, który zawozi do najbliższej stacji kolejowej i przywozi do domku. Trasy turystyczne nawet w najbardziej odludnych miejscach są świetnie oznaczone.

Podczas tych moich wojaży czasem się zdarza, że w jakimś miejscu czuję się umieszczona w środowisku, które w sposób całkowity dopełnia moje fizyczne i duchowe potrzeby. Norwegia to jedno z takich miejsc. Nie czuję się tam obco, choć nie znam języka. Wartości, które są ważne dla lokalnych mieszkańców są bliskie moim. Brak ostentacji, krzykliwości, wrażliwość na sztukę i naturę, cieszenie się niespiesznością, szacunek dla prawa, wyciszone emocje i brak instynktów stadnych. Są hermetyczni, ale jednocześnie tolerancyjni.
Żałuję, że nie załapałam się w obchodzony od 30 lat ogólnokrajowy tydzień aktywności na świeżym powietrzu. Wczoraj rozpoczęła go nordycka noc na łonie natury, czyli spanie pod gołym niebem w śpiworze, hamaku, pod namiotem. Na polance przy plaży rozstawiono mnóstwo namiocików. Jest dzień grzybobrania, poznawania potraw z całego świata, a wszystko kończy krajowe sprzątanie turystycznych szlaków, plaż, lasów i zagajników (choć jako żywo nie zdarzyło mi się widzieć tu jakichkolwiek porzuconych śmieci). Oni w tym biorą udział masowo. Starzy, młodzi, rodziny z dziećmi. Fajne to jest. Sporo wędrowałam po okolicznych trasach i jeśli zdarzało mi się kogoś spotkać, to zawsze był uśmiech i pozdrowienie.

Rozgryzam teraz swoje odkrycie. Dostrzegłam je w środku lasu, daleko od zamieszkałych terenów. Trzy z nich porosły już mchem.



O gaciach/lampionach napisała Kordina.