Nadejszła wiekopomna chwila...

projekt



jak fajnie, że udało się wpleść grządki owocowo-warzywne



to tak ładnie wygląda, że sobie w ramkę chyba oprawię



a na to miejsce będę spoglądała z myślą "jeszcze tylko to przesadzę, podleję, odchwaszczę, poprzycinam, spryskam (kolejność przypadkowa) i zaraz sobie na chwilę odpocznę" hahaha




Wypadałoby zmienić nazwę wątku na: "Ogród, a najlepiej piękny ogród - dobrze, że Danusia wie jak się do tego zabrać "

Irenko jak zwykle pięknie. Ale że ketmia już kwitnie? Moja ma pączki.

Witaj Agnieszka. Ach Ty romantyczko

Dziadek Karol i Babcia Ania poznali się w obozie w Niemczech, tam też wzięli ślub. Babcia pochodziła ze Śląska, Dziadek z Warszawy.
Dziadek, inżynier kolejnictwa, po wojnie nadzorował odbudowę kilku mostów kolejowych, w tym tego na Bugu.
Mieszkał wtedy u pewnego gospodarza w stodole. Babcia, z sześciorgiem dzieci, mieszkała w Warszawie. Nie widywali się często a odbudowa ciagnęła się długo, więc Babcia, jako kobieta pracowita i zaradna wzięła sprawy w swoje ręce.
Dziergała skarpety i inne niezbędne części garderoby i sprzedawała je. W niespodziance dla Męża za uzbierane pieniądze odkupiła od tego gospodarza kawałek ziemi. Przez kilka la, nim powstał dom, jeździli tam całą rodziną kiedy tylko zrobiło się ciepło. Ich królestwo to była kuchnia polowa i namioty.
Dzieci rosły. Przybywały wnuki.W okresie wakacyjnym bywało tam 30 osób.
Wspólnymi siłami wybudowali domek.Wtedy można było już tam przebywać nawet zimą.
Wszyscy kochali to miejsce.
Po ciężkiej chorobie Babcia zmarła a Dziadek coraz więcej czasu spędzał w chatce w lesie. Malował,rzeźbił,pisał pamiętniki...
Dzisiaj Dziadek Karol ma 96 lat a Fronołów odwiedza już czwarte pokolenie.
Wciąż dla wszystkich jest to miejsce wyjątkowe, pamiętające co to jest Rodzina i miłość.

Aniu, jak ja Ciebie rozumiem....sama dopiero dzisiaj pozwoliłam sobie na chwilę odpoczynku, a i tak ilość fachowców przewijających się nie dała mi odsapnąć....ale to przeminie....budowa nie trwa wiecznie....pozostanie już tylko zagospodarowanie przestrzeni dookoła domu.....z drogą krzyżową spotkam się, jak słoneczko będzie się szybciej chować za horyzontem
a to dowód postępów budowlanych

Moje żurawki kilka razy przesadzane, z którymi na początku nie wiedziałam co zrobić, znalazły swoje miejsce i zaczynają kwitnąć:

W oczekiwaniu na Astrid Grafin von Hardenberg
Hi hi nigdy tak nie czekałam na rozkwit pączka. Wielkie dzięki Robaczku


No proszę wybrałyśmy podobnie, u mnie zobaczysz
te żółte lilie sliczne, nie kadruj, idealnie do fioletu budlei pasują, których mam też 7, jak ty, ale inne odmiany, strzeliste, bardzo ciemny fiolet, prawie czarne, jaśniejszy i białe, zaraz też pokaz
jutro ruszam do Kwiatonu na łowy, jakby co zadzwonię i mms ci puszczę z ceną i wyglądem