tawuła Anthony Waterer


zbliżenie

begonie

Wracam!!! Teraz kiedy wiem, że nikt mnie stąd nie pogoni miotłą wracam

Agatko, całą drogę powrotną z Rzeszowa knułam plan, jak to zrobić, żeby tego ambrowca mieć i chyba mi się uda!
A oto "nasza" brzoza


To zdjęcie było robione z poziomu parteru i dlatego takie dziwne, ale na tym drugim jest trochę lepiej

były tez stipy ... alez toto ma moc w swym zwiewnym kłaku ...
nawet w donicach kompozycja idealna ... wiesz Anuś tak z litości nie mogłaś choć trochę przybadziewić ) ... nie wszędzie idealnie



i oni ... zakręceni na zielono ... energetyczni i cieszący się tym pierwszym dniem lata w tak wspaniałych okolicznościach przyrody ludzie ... ależ jesteście fajni ...










nie ma tu wszystkich ... nie z każdym też udało się porozmawiać ... pożegnać ... ale atmosferę tworzyli wszyscy ...

Aniu ... Kazku jesteście wspaniali ... stworzyliście przepiekny kawałek świata i bardzo Wam dziękuję, że jesteście ... a jeszcze bardziej za to, że jesteście uprzejmi nazywać nas przyjaciółmi ... to zaszczyt ...

dziękuję Kasi, że nas zabrała z sobą w tę podróż ...

i dziękuję wszystkim za wspaniałe towarzystwo w tę energetyczną sobotę

pozwolę sobie tez podziękować Muminkowi za te milion uśmiechów i jednego małego pawia bo jest bossski ... ale co się dziwić jak chłopak ma Taaakich dziadków i Taaakich rodziców ...

pojawiające się w ogrodzie firletki oczarowały mnie czy to w grupie ... czy mniejszym przypadkiem istniejąc w rabacie są subtelnym i mocnym akcentem zarazem ...

rzut oka na dobry humor przy stole ...



Aleja kończy rabatą, która debiutowała jesienią ... jak nic nie pomyliłam (a w tylu Anny przedsięwzięciach rabatowych można się pogubić )

tak więc spacerując od różanek upajających swym urokiem ... poprzez ucztę dla podniebienia (tylko dwa poziomki zmniamałam ) ... kojąc skołataną zachwytem i chciejstwami psychikę szumem i pluskiem wody doszłam do Alejki ... no mojej alejki dzięki fantazji Ani ...
uwielbiam tę grę światła przenikającą między liśćmi ... to spektakl wart każdej wykradzionej pędzącemu życiu chwili ...

pozostając w tej części ogrodu można ostudzić zmysły w oczku wróóoć w stawie ... najlepiej ograniczając się do kontaktu wzrokowego bo rybki som wielkie i ja bym im nie ufała tak do końca ...

nie wiem czym Mi i Kazek karmią i rybki i roslinki ... wiem, że Ogród Mimo Woli to taka mała Ameryka na polskiej ziemi bo u nich fszystko jest wielllkie !!! ...

nad stawem jest ławeczka ... dla tych co chcą zatopić mysli w plusku tych rybek wspomniach i w szumie wody spływającej potoczkiem do stawu ...
jest "Przełęcz Floksikowa" już po kwitnieniu ale było obłędnie ... jest "Lawendowe Wzgórze" w swym najpiękniejszym i najwonniejszym momencie ... są przetaczniki ... firletki ... lilie ... trawy ... cusie nie wiem co i zbłąkane bratki nawet som ...










w zdawałoby się zapomnianym kącie za "choinkami" ot tak ... zupełnie niechcący kompozycja z tojeści ... pysznogłówki i czegoś białego ... ten mariaż nie daje o sobie zapomnieć ...

róże wymykają się różankom i można je spotkać w innych częściach ogrodu ... wielu nie mam na zdjęciu ... po prostu czasami mogłam tylko patrzeć ... w obiektywie obraz tak mało oddawał prawdziwe piękno, że zaniechałam ... no cóż czeba się nauczyć więcej tego obrazowania ...

zanim jednak dotrze się do szklarni odurzy człowieka urok różanek ... trzeba przejść bowiem wśród nich slalomem ... i tak uczta zmysłów prowadzi do uczty w ogóle ...

jak wspomniałam ten cudny młody kawaler skoncentrował na sobie wszystkie moje zmysły ... ... ależ on słodki ...

no ale przytomnie pospacerowałam po ogrodzie i ... i choć zdarza mi się, że umiem się wypowiedzieć tak tu nie wiem ... nie umiem ... bo cokolwiek nie powiem będzie za mało ...

w ogrodzie zachwyca wszystko ... zawsze zachwycało jednak od mojego ostatniego z nim spotkania miały miejsce zmiany, które przeorganizowały przestrzeń w ogród idealny ... zmieniło się wiele ... tak wiele, ze od czego zacząć trudno zdecydować ...

jak trudno to na pierwszy ogień niech pójdzie szklarnia ... gdy Ania wrzuciła temat jej eksmisji rozgorzała dyskusja ... forum podzieliło się na tych co są za jej przetarganiam do przeciwległej części ogrodu i na tych (z mną ) co tego nie widzą ... Ania wiedziała swoje ... i teraz wiem i ja ...

MI miała rację ... szklarnia w nowej lokalizacji ma się idealnie ... schowany za nią i za różanką warzywniczek również ... tuż obok sad i "Smaczna rabata" z poziomkami i borówkami to wyjątkowo dobrze zorganizowana przestrzeń użytkowa ogrodu ... yhm ... Anuś wrócę na borówki ...

I jeszcze kilka ujęć ogrodu Ani moimi oczami

Nie mam różowych i białych ostróżek, a szukam gdzie kupić.
To moje ostróżki, ale pojedyncze kwiatki i szałwia muszkatowa na ich tle.

Między niebieskimi i filetowymi jest kolor nieokreślony siny, w ubiegłym roku nie podobał mi, a w tym dostrzegłam , że podkreśla kolory niebieskie.

Było cudownie! Na długo się wyłączyłam z życia ogrodowiskowego tzn. czytałam i podgladałam, ale bez ujawniania się i szczerze powiedziawszy bardzo bałam się tego spotkania i... bez powodu , bo było naprawdę super, jak ze starymi przyjaciółmi, jak w domu...
Aniu, dziękuję, że wyciągnęłaś mnie za fraki z domu i pokazałaś, że można
Mam mało zdjęć, ale kilka się znajdzie...

Tutaj pewnie był jakiś wykład...


Poszukiwanie złotej rybki w "kałuży"



Prezent od Danusi wszystkim bardzo się podobał

Mala_Mi napisał(a)

Tango ze Zbychem

To dla Ciebie

Danusia.... super, że doleciałaś ....

Nie wiem dla kogo był to dzień pełen wrażeń..dla mnie czy dla gości..

Oficjalnie sie pojawię... ale musiałam zerknąć na 5 minutek..

Dwa lata temu był chrzest ogrodu.. teraz chyba pierwsza komunia ??

Rodzice chrzestni w akcji.... ale duet Lepszych nie mogłam wybrać MOje Dziecko-Ogród ma najwspanialszych rodziców chrzestnych I tu chyba tajemnica że rośnie w nim wszytko bujnie

baraga1904 napisał(a)

...raczej nie jestem wielbicielką takich zwierzątek...lepiej niech u mnie nie zamieszkują....

Nie martw się zostawię gada u siebie...ale z patrząc z drugiej strony, to cieszy mnie obecność jeży, zaskrońców i ciekawych owadów na kwiatkach....bez chemii ogród żyje naprawdę

Witajcie. Dziękuję, Hani, Janince, Marcie, Bogdzi, Monice, Majce i lidii.
Zacznę od Lidii, Ja za to mogę was pozdrowić gorąco, u mnie czerwiec wzorcowy. W dzień 24 w nocy 18-17, wszystko rośnie jak w szklarni. Nawet sauna była tylko 4 razy. Zima dała czadu ale lato jest tu cudowne. Cieszę się że zainteresował Cię mój wątek. Niestety zdjęcia są mikroskopijne i nie umiem odgadnąć co na nich jest. Na jednym po kolorze domyślam się że to floks szydlasty. Musisz przysłać normalne zdjęcie, chociaż takie jak na forum. Możesz na maila jeśli Ci wygodniej. r.jesiotr@gmail.com Twoje roślinki też rosną ładnie. Niestety nie mogę ich oglądać.
Haniu, Cały czerwiec jeżdżę do pracy rowerkiem, nie kupowałem karty na autobus i powiedziałem że do października nie kupię. Drogę mam tak piękną że grzeszył bym jeżdżąc autobusem. Tylko raz nim byłem z powodu deszczu. Pokaże dziś fotki z mojej drogi do pracy. Wracając jem sobie jabłko i banana i zawsze się podzielę z chipmunkiem. Teraz jest dużo młodych, które w ogóle się nie boją, ostatnio siedział ze mną na ławce i zajadał część mojego jabłka. Widuję też bernikle i kaczki z małymi. To dam w następnym poście. Narobiłem też fotek szopom, w ogóle się nie boją kręcę je z 50 cm i nawet lampa ich nie rusza. Podejrzewam że w ogóle jej nie widzą, bo nawet nie drygają na błysk. Są bardzo śmieszne w tej swojej masce Zorro.
Janinko, tu jest ciepło i w dzień i w nocy a nieraz cieplej w nocy jak w dzień. Już z rana jadę w krótkim rękawku. W tygodniu przyleciało tornado ze stanów, była sauna tego dnia i 30 stopni a ja cały mokry, na ulicy tumany kurzu już ledwie patrzyłem na oczy. Trzy razy ściągnęło mnie z roweru ale przed deszczem zdążyłem. Po pięciu minutach chlupnęło całkiem zdrowo. Już po drodze łapały mnie krople deszczu ale patrzyłem że jestem na skraju chmur to darłem co sił. Krople były po prostu gorące jak z prysznica. Rośliny na pewno przegoniły wasze. Tu już piwonie przekwitły i będą teraz rozkwitać trojeść amerykańska a niedawno wyszły z ziemi. Ciekawe jak moje w tamtym roku pięknie kwitły pierwszy raz. Posadziłem trzy, muszę się spytać ile jest teraz. Tu jest chwastem i rośnie jej pełno. Oczary i trzmieliny oskrzydlone rosną tu dziko i rosną jak małe drzewa a czeremcha osiąga to niebotyczne rozmiary wielkiego drzewa.
Marto, współczuje Ci wiem jakie to uczucie widząc coś pięknego i nie mogąc tego uchwycić. Ja mam tu tyle piękna że jestem już chory że nic nie mogę Wam pokazać.
Bogdziu, dla ciebie będzie następny post, gąskowo kaczuszkowy . Majka i Monika pozdrawiam was i w następnym poście do Was napiszę.