Grażko fajne te porównania, widać jak sama natura (dzięki nam ) sobie radzi i się rozrasta, ktoś tu napisał o hipotetycznej reakcji ema - "albo tak utyłem, albo ścieżki są coraz węższe"

Ups, chyba ominęła mnie jakaś imprezka

Basiu, wiem, że już tydzień minął, ale jeszcze dopiszę swoje „wszystkiego najlepszego” dla Ciebie

Chyba jednak już jestem zdrowa i na ogrodniczym głodzie wyznaczyłam nową rabatę i przekonałam męża, by przed schowaniem na zimę glebogryzarki zerwał mi darń. Ciąg dalszy wiosną

Dzisiaj rozpoczęłam tworzenie świątecznego nastroju. Nie będzie tego w nadmiarze, jeszcze tylko choinka i kilka minimalistycznych wianków. Na zewnątrz jedynie białe światła i zielone gałązki w donicach.


ps. Magara, dzięki za inspiracje

U nas też jeszcze wirusy krążą i spotkania są ograniczone. Oby do Świąt wszyscy się wykurowali
Na dworze prawdziwa zima, śniegu u nas po kolana
Wczoraj robiłam zdjęcia wieczorem w blasku latarni, jeszcze było trochę mniej tego białego puchu. Zapraszam na spacer do mojej zaśnieżonej krainy

U mnie, jak u Dorii, zima na całego
O tej porze roku ładniejszego zestawiania niż śnieg plus słońce nie ma - trzeba łapać każdą ładną chwilę, na pohybel wszystkiemu

Ciepłe pozdrowienia!

Haniu, jest w moim otoczeniu parę osób, które uważam za godne sklonowania i "rozpowszechniania". Jesteś na podium

P.S. Po lekturze Twojego wpisu przypomniało mi się, że w przedszkolu też mieliśmy ogródek warzywny. Było to lat temu zapewne 40 albo w tych okolicach, nie wykluczone, że był to okres stanu wojennego. Było sianie i znakowanie - to pamiętam. Pamiętam też, że ogródek był na tylnej ścianie przedszkola a zaraz za płotem był las (może nie tyle pamiętam, ile wiem) - więc ciemnica straszna, zero słońca. Prawdopodobnie dlatego nie pamiętam zbierania plonów I być może dlatego muszę się teraz wszystkiego uczyć od zera