Plan warzywnika i zielnika obmyślony. Nasiona zaplanowane. Idę spać. Bo dziś sadzenie grabów.
Na dobranoc zostawiam Wam księgozbiory angielskich botaników, podróżników i zdobywców:

Stoły są na fundamencie (wylanym poniżej linii przemarzania, tj. 80 cm - 110 cm). Kamienie i blat są klejone - murowane na zaprawę elastyczną (specjalne do klejenia kamienia).
2 stoły w jednej linii, widok z tzw. cieplarni (tak nazwał to pomieszczenie mój Ojciec, lekko ironicznie, w nim wbrew nazwie nie jest ciepło, tylko "letnio" w sam raz do przechowywania donic w zimie. Kiedyś - w starym domu - to miejsce nazywało się "liryczna drewutnia")

i krzesełko na taras - znajdzie w nim miejsce jakaś doniczusia ukwiecona

Dziękuję, Irenko. Zaskoczyło mnie, jak rewelacyjnie wygląda jesienią. Pięknie się jej przebarwiają liście. Myślę o niej jako o przesłonie w miejscu, gdzie będę robiła zieloną ścianę, żeby ukryć kompostownik. Z tego, co piszesz wynika, że wymaga stabilnych podpór. No i fajnie, że mimo radykalnego cięcia, pięknie u Ciebie kwitnie Pozdrawiam i myślę dalej.

Noga w porządku ale głowa się boi upadku... Nie upadłam ale jeździłam bardzo żle... Bo warunki starszne a głowa sie nie odblokowuje tak łatwo... Ale coś mi się wydaje, ze na dobre warunki śniegowe w tym roku nie ma co liczyć

Nie wykluczone, choć moje kwiaty maja bardziej tulipanowe kielichy .. Przy okazji poczytałam sobie o tej angielskiej wiolonczelistce

Mam słabość do staroci