anabuko1 napisał(a)

No no robi wrażenie ta metamorfoza. A ta rozplenica to Hameln może ???

Tak Aniu to rozplenica Hameln. Przeraża mnie jej tempo wzrostu. Dobrze, że tylko na tej rabacie.
Reszta dzidziusie, takie wolę

Nowa12 napisał(a)

To jest siewka bo chyba nie rozłogi? Ja na Sunburst też miałam 1 kolca.

Jak wykopię to zobaczę czy siewka czy rozłogi, tak czy inaczej jest to raczej gatunek nie odmiana.
Zbyt duży kolec jak na takie maleństwo.
Mam gdzieś na fotce korzeń glediczji, poszedł na dłuuugi spacer
Nie mogę znaleźć tego zdjęcia, a szkoda, korzeń jest mega gruby. Tylko strasznie płytko.
Oby inne były lepiej zakotwiczone.

Maleństwo jeszcze rośnie, nie mam na razie sumienia usuwać. Ktoś chętny przygarnąć?
Dam ale nie polecam

Urszulla napisał(a)

Fantastyczne relacje poczytałam, pooglądałam...co do zawilców to też uważam że są idealnym dopełnieniem.

Elaborat do Wioli przeczytaj Tak zawilce są piękne. Uczę się jak je komponować.
Są dopełnieniem, ale i gwiazdą. Pytanie, co wybieramy i jak posadzić, by nie zgubić ich delikatności.

Judith napisał(a)

Iwonko, co Ty dajesz swoim roślinom, ze rosną w tak oszałamiającym tempie?!
Przecudowny masz ogród - delikatność, romantyzm, busz. Wspaniały! .

Już nic nie będę dawać, trochę mnie ten busz przeraża, minimalizm ucieka
A tak poważnie to tylko moja glina plus trochę piasku i kompostu. Na razie zero ściółki. Wszystko przekopałam porządnie, nie ma dołków na rośliny i to chyba procentuje.

MartaCho napisał(a)

Iwonko, ja też nic nowego nie napiszę- jak zwykle pełen zachwyt. Metamorfoza rabaty covidowej (te z 2020 ) niewiarygodna wręcz! Bombonierka!
Gratulacje!

Dziękuję za nazwę rabaty To jeden z nielicznych plusów covidowego zamieszania.


Nie da się ukryć jesieni, przynajmniej ognista dachówka tak nie razi

ElzbietaFranka napisał(a)

Elu, podczytuję wątek i postanowiłam się przywitać. Masz przepiękny naturalistyczny ogród a to miejsce jest cudne.

Rumianka napisał(a)

Mnie również zachwyciły kompozycje roślinne jak i architektoniczne...masz pięknie...>

Dziękuję i pozdrawiam jesiennie


Na stoliku prezenty, dynie i jeżyk. Buziaki dla Małgosi

Tutaj kolor dalii lepiej mi się udało uchwycić

Piękny, prawda?

Wiolka5_7 napisał(a)

Iwonka ale piękne fotki wrzuciłaś no nie mogę się napatrzeć rabaty nowe i "stare" pięknie skomponowane.

Powiedz mi czy zawilce jesienne masz na pełnym słońcu czy półcieniu ? Ostatnio widziałam w CO i tak myślę nad nimi

Mam fotkowe zrywy, stosownie do mojej love hate relacji z ogrodem

Wiola wracając do anemonków powiem tak, motyle w brzuchu nadal latają, love nadal jest
Ale jak to w związku pojawia się większe poznanie, docieranie, szukanie kompromisów.
I tak, zawilce kochają słońce, posadzone w półcieniu tańczą szukając światła.
Radzę zakupy późno sierpniowe, wrześniowe. Widzimy jak światło operuje w ogrodzie, gdzie jest go najwięcej.
Tam sadzimy. Jest jedno ale, wilgotny cień u podstawy potrzebny. Jednak i z tym trzeba uważać.
Gdy jest za ciemno, nie ma przepływu powietrza, liście brzydną, żółkną, pojawiają się czarne plamy.

Dla przykładu pokażę półkolistą rabatę przy wykuszu, która jest mocno nasłoneczniona.
Tam zawilce lekko tylko zacieniowane kulą miłorzębu i stożkami mają dorodniejsze kępy, więcej kwiatów.
Zawilce bliżej nagrzewającego się chodnika są mizerne. Kępy małe, widać niedobory wody w nogach.

Niestety nie mam dokładnej dokumentacji, ale przyglądając się, na pierwszym zdjęciu przy stożku cisowym po jego lewej stronie widać jak skromny jest zawilec. Pełne słońce, sucho.
Dla odmiany lekki cień od stożka zdecydowanie poprawia kondycję prawej kępy.
Na drugim zdjęciu taka sama sytuacja, marna kępka przy chodniku, słabe wybarwienie liści. Obok piękny okaz, który ma cień od miłorzębu i drugiego stożka cisowego


Przy rozplenicach pełne słońce, wręcz patelnia. Na liściach nam nie zależy, są ukryte.
Kwiaty piękne, nieprzypalone. Wadą staje się jednak konkurencja traw.
Rozbujały się jak szalone zagłuszając zawilce. Wyczuwam problem

Dla porównania sierpień/wrzesień.


Zawilce przy altanie, wzdłuż ogromnego cyprysa. Za sucho od drzewa, za gorąco od kamieni.
Dają radę, kwiaty piękne, ale kępy słabo rozbudowane.
Zobaczcie jak odchylają się od iglaka... szukają miejsca i światła.
Podlewanie konieczne, ale nie było nic oprócz deszczu.


Na koniec zawilec Mont Rose, bardzo wysoki, który ma się świetnie na rogu drewutni i dla kontrastu zawilec Lorelei rozpaczliwie szukający światła


Mam jeszcze więcej spostrzeżeń, ale napiszę tylko, że zawilce są piękne, bardzo długo zdobią końcówkę lata, jesień. Trzeba jednak mieć świadomość, że to nieco bałaganiarskie rośliny, lubią pokładać się na deszczu. Znając ich wymagania, trzeba niesamowicie przemyśleć miejscówkę.

Sadzone w grupie są fajnie widoczne, ale dobrze by miały konkretne, jednolite tło. Inaczej jest chaos, jak u Iwonki

Kordina napisał(a)

Iwonko, Ty po prostu masz DAR, aż trudno uwierzyć w te zdjęcia porównawcze w rok czy 2 lata, no po prostu niewiarygodne, ze taki efekt osiągnęłaś w tak krótkim czasie.
Twój ogród to też jeden z tych, które przeczytałam od deski do deski jeszcze jak nie byłam zalogowana, bo urzekł mnie urodą właśnie i harmonią.
Gratuluję tak pięknego miejsca na Ziemi

Bożenko podziwiam za chęć czytania wątku, bardzo on chaotyczny jak i sam ogród zresztą.
Jednozdaniowe powitanie sugeruje konkret, tymczasem co chwila elaboraty mi się piszą
No może nie tak co chwila, bo przecież jak córka marnotrawna pojawiam się i znikam...
Ale nie jest źle, byłam we wrześniu, jestem w październiku, jest progres porównując z poprzednim rokiem

Wrześniowe ławki otulone zawilcami.

Mirka napisał(a)

Właśnie oglądam dzisiejszy odcinek Rok w Ogrodzie i jest o dzieleniu traw że to jest dobra pora na podział i przesadzanie .
Wiolu u mnie leje teraz.
Powiedz mi jakie ty ostatnio białe czosnki kupiłaś?
Z czym je zestawiasz ?
Kupiłam dziś i dumam gdzie posadzić

O widzisz Mirko czyli to moje dzielenie o tej porze nie takie głupie
U mnie też padało w nocy ,ale się cieszę

Kupiłam Mount Everest i chcę je dosadzić do tych białych co już mam przed hortensjami

Na tle tui świecą z daleka

anabuko1 napisał(a)

Ogród Ani jest zawsze przecudny
można go oglądać, podziwiać bez końca
Jak widzę niektóre miejsca mocno się zagęściły.

Dziękuję Aniu!
Oj zagęściło się, już nie mogę nic wcisnąć!

iwona_d napisał(a)

Oj Aniu dopiero po tych zdjęciach widzę jak mnie już dawno u Ciebie nie było.

Z aktualnością moich zdjęć tutaj to ostatnio marnie, jeszcze wszystkich wrześniowych nie wstawiłam, a już październik. Ale faktycznie chyba we wrześniu się nie widziałyśmy???

Rumianka napisał(a)

Aniu, u Ciebie zawsze wszystko tak wymuskane i gustownie dobrane, że oczy same się cieszą takimi widoczkami...

Oj tam, oj tam...! Z tym wymuskaniem, to lekka przesada, albo ja jestem zbyt surowa w ocenie swojego ogrodu Tym bardziej, że ostatnio albo nie mam czasu, albo leje deszcz. A tak w ogóle to mam wrażenie, że ciągle leje od miesiąca

Hmmm, śmiałek darniowy goldtau... Trudno polecić z czystym sumieniem. :/

Gosialuk napisał(a)

Ale wysyp. I to wszystko na własnej działce. Piękne okazy na zdjęciach.

Tak Gosiu jak te grzyby zobaczyłam w liściach brzozowych zaniemówiłam.
Zostawiłam bardzo dużo małych maślaków i rydzów. Może ślimaki i robaki nie zjedzą. Niestety ślimaczki obgryzają nóżki i dużo.

Pod tymi brzozami i sosnami - moje kochane fot z zeszłego roku

Alija napisał(a)

Aniu, jakie Ty masz cudne dalie, jakie kolory i kształty, przepiękne.
Cały ogród wspaniale wygląda chociaż to już prawie jesień. Zdjęcia Gosi bardzo ładnie pokazują Twój ogród.

Dziękuję, dziękuję! Próbuję by o każdej porze roku było na czym oko zawiesić!

Z resztkówek zdjęciowych - rozchodniki, chyba Matrona - jedyne, które u mnie proste jak żołnierze, reszta w tym sezonie mocno poleguje:


I jarzmianki, od czerwca w formie :


I pomponella Oby zdążyła jeszcze raz zakwitnąć


I to tyle, byle do wiosny

Dobrego odpoczynku niedzielnego Wam życzę

Werbeny - zachwycają mnie całe lato Niech się sieją


Tu przesadzane w środku sezonu, tegoroczne siewki, zakwitły, kwitną nadal, co cieszy

P.S. W tle - rydzowa łąka

Na zegarowej też się robi jesiennie:


Stara dzika grusza za zegarem dostała majowymi przymrozkami. Prawa jej część jest chyba martwa. Lewa żyje. Zobaczymy co będzie na wiosnę

Shirasawy aureum rośnie bardzo powoli. Ale przebarwia się cudnie