drugi dzień, inna pogoda i Polańczyk

naturalne paprociowisko na pełnym słońcu

Gdybym mieszkała w Bieszczadach nie musiałabym mieć ogrodu, natura mi wystarczy do szczęścia


Pięknie przygotowane, klimatyczne, ale uczucia miałam mieszane czy do tego miejsca pasuje

podobno po Słowackiej stronie grasuje tygrys uciekinier z Ukraińskiego Zoo, które zostało zbombardowane.
U nas pływają kaczki

choć na chwilkę do lasu bo jak to być w Bieszczadach, a w lesie nie być

San

łabędzie stadami latały


nareszcie przestało padać, choć miejscowi cieszą się z deszczu bo susza była straszna

mega nam się spodobała bacówko altanka

woda normalnie jest do samej zieleni


przejaśnia się ciutkę

wracamy na nasz brzeg
a tam samotny na wierzy kościółka

schodzimy do przystani bo statek płynie

leje, za to ludzi prawie nie było tylko wędkarze

popłyniemy, ale wcześniej spacer brzegiem

rośliny dna na powierzchni

Pod turystów dobrze przygotowane


choc palmy w bieszczadach i parasolki ..... nie wiedziałam co o tym myślę, nie wiem do dziś po prawdzie....

może turyści tego oczekują...

najpierw się wystraszyłam

a potem już nie wiedziałam czy ta tablica serio

choć one kawałek dalej stały...

w drodze na drugą stronę jeziora, początek września, a kolory pażdziernikowo listopadowe

poziom wody w jeziorze z 10 metrów niżej niż normalnie

zapora wieczorową porą

i za dnia w deszczu


lasy parowały

nawet rury zamaskowane

hortensje w roli głównej przy kolejce

wyłożone włóknem kokosowym

wieża widokowa, na nią odwagi mi zabrakło całkiem, już z dołu miałam zawroty głowy Emuś poszedł

nasze klimaty


mocno zainwestowano w zieleń, ciekawe jak się sprawdzą te nasadzenia

Na park nie było czasu