Wkrótce będę Was katować zawilcami jesiennymi.
Będąc kiedyś w Ogrodzie Brzoskwinia zakochałam się w łanie anemonów i ta chemia cały czas trwa


Piękne zdjęcia Alicja z krainy czarów

Suseł w "podzięce" zostawił nam dwie pchły... Podzielił się tym, co miał.

A teraz wrócę jeszcze do lipca...Po powrocie z Mazur przybłąkał się w naszą okolicę piesek..z obrożą i ciągnącą się smyczą. Przyszedł za dziećmi sąsiada. Dzieci weszły na swoją posesję, zamknęły furtkę, a piesek zaczął płakać przeraźliwie i to zwróciło naszą uwagę, miał bardzo smutne oczy. Em wystawił mu wodę, bo było baaardzo gorąco. Był bardzo płochliwy, ale ja nie odpuściłam, powolutku , powolutku podchodziłam do niego,stale mówiąc, pomimo, że cofał się nieustannie...i tak ze 100m, aż w końcu usiadł, a ja chwyciłam smycz. Przyprowadziłam do domu, daliśmy mu jedzenie, był bardzo nieufny, ale głód był silniejszy. Najadł się i zaprosiłam go na kanapę, zasnął jak suseł, i spał przeszło 2 godziny, W tym czasie dałam ogłoszenie do Radia Kaszebe, do sołtysa, do Animalsów w gminie, do sklepu najbliższego oraz do schroniska. Chcieli po niego przyjechać, ale poprosiłam tylko o zamieszczenie ogłoszenia na ich stronie, żeby nie narażać niepotrzebnie na dodatkowy stres. Noc spędził u nas w domu i chodził za mną krok w krok, a eMa bał się bardzo. Do mnie już się przytulał i merdał ogonkiem.
Pomimo tylu ogłoszeń nikt się nie zgłaszał, nazwaliśmy go Reset i już snulismy plany o wizycie u weterynarza. Ale odezwało się schronisko, że właścicielka szuka swojej biednej chudej zguby, podali mój telefon i przyjechała. Miała ze sobą świadectwo adopcji pieska z innego schroniska i książeczkę od weterynarza. Okazało się, że byli u znajomych na działce i piesek im się zgubił a piesek błąkał się 4 dni. Poszukiwania nie dały rezultatu.
Rozpłakała się z radości, że piesek się odnalazł u nas. Miał w schronisku nadane imię Suseł. Gdy piesio odjeżdżał smutno nam się zrobiło, ale cieszyliśmy się jednocześnie ze szczęśliwego zakończenia.

Dopiero teraz po tylu deszczach odradza się trawka, no i doczekałam się koralików na jarzembince...

moja pierwsza jeżówka...

Domek dla owadów - kolejny...też obsadzony rojnikami.

totem dokończony...

ElzbietaFranka napisał(a)

W jesieni też ladnie, aby tylko była ciepła i słoneczna. Dzięki, że zajrzałaś

Elu cudne widoki. Widać u Ciebie jesień. Ale to chyba trochę za wcześnie.

W tym roku pięknie kwitły floksy, przez długi czas zdobiły i rozjaśniały ogród, kwitły długo a teraz kończy się ich kwitnienie. szkoda, że wszystkie nie kwitną w jednym czasie ale udało mi się je wszystkie razem zebrać



Dobrej nocy wszystkim

Codziennie przylatywał fruczak...trudno go sfotografować, bo kręci sie jak w ukropie...

pierwsze hortensje... oraz jarzębinka pierwszy raz z koralikami...natomiast jaszczurka, stała bywalczyni ogrodu...

daszum napisał(a)

Elu, co to jest ciemno brązowe na tej rabacie?


Dobry pomysł z rozdrabnianiem suchych traw.
Szkoda, że nie mam takiego urządzenia i suche trawy palę.

Molinie rzeczywiście ładnie rosną.

To brązowe to jałowiec (Lawson srebrny) uschnięty czeka na wycięcie. Nie wiem dlaczego na początku lipca zaczął żółknąć i usechł. Jeszcze mam jednego uschnietego przy domu. Coś się z nimi dzieje.
Świerk serbski też mi w tym roku uschnał.
W zeszłym roku 2 tsugi (choiny kanadyjskie,) takie duże. No o cóż jedne sadzimy inne wykopujemy.

Za tawulami są hortensje mniejsze posadzone w tym roku nie widać ich kwiaty ciężkie i na ko orze leżą.

Danusiu mam najzwyklejszą rozdrabniarke do gałęzi i przepuściła poraz pierwszy w tym roku grube trawy miskanty i dobrze się rozdrobniły.
Zawsze paliłam a tyle dobrego puściłam z dymem
Gorzej z rozplenicami one miękkie a szkoda palic. Można by było jeszcze na dół kompostu wrzucić aby przegniły. W tym roku rozplenicami przykrywałam kompost nie zadaszony. Dzisiaj te rozplenice zakopałam do dołka po wyciągnięciu rzyznej ziemi z kompostownika. Przesyłam ozalitem z oczka (kamyki które są w filtrze) miałam 2 wiadra i skoszoną trawa więc będzie doskonały kompost w przyszłym roku jesienią.

Tak molinie bardzo ładne. Zresztą wszystkie trawki które kupiłam w zeszłym roku ładnie u mnie rosną.

Martka napisał(a)

Czy myślisz, że marzenia o dereniu Satomi na glebie gliniastej mają jakiś sens? Pozdrawiam, Iwonko!

Marzenia trzeba spełniać Tym bardziej te o dereniu Satomi
Jest przepiękny!!!
Miałam go kupić w tym roku, ale wiosną straciłam derenia Schmetterling i moje poszukiwania zmieniły kierunek.
Schmetterling ma tak ładne podsadki, że nie wyobrażałam sobie go nie mieć. Znalazłam, a Satomi przeszedł na listę przyszłoroczną

Moja gleba to glina marki glina, ciężka, zbita, tłusta. Żółta lub fioletowa.
Każdemu kousowi wykopałam ogromny dołek i tradycyjnie glinę przekopałam z korą przekompostowaną, swoim kompostem i piaskiem. Dołek musi też mieć glinę, ona fajnie trzyma wilgoć.

Wszystkie derenie pięknie mi rosły, ale coś mnie podkusiło, aby przesadzić w zeszłym roku Schmetterlinga nieco niżej, zapominając, że przy dużych opadach deszczu mam tam zastoiny wody. I wygnił biedaczek, mimo, że próbował z wiosną wystartować, niestety mokradło go wykończyło.

Teutonia i Milky Way Jak się tu nie zachwycać dereniami kousa


Pochwalę się jeszcze maleńkim dereniem kanadyjskim. Udało mi się wiosną kupić stacjonarnie trzy sadzonki. Ostatnio odkryłam, że na jednej z nich jest kwiatuszek, śliczny, malutki. Tak się cieszę.
Posadziłam te płożące derenie między trzema bordowymi kulami berberysów, mam nadzieję, że będą tam rosły bo ponoć kapryśne są...


Tak mi się rozrosła jedna sadzonka.

Martka napisał(a)

Iwonko, Twój ogród to ogród kobiety spełnionej spacer po nim to prawdziwa frajda. Cieszę się też, że wstawiłaś zdjęcia historyczne. Ogród niesamowicie dojrzał, nabrał lekkości. Podczas ostatniego oglądania rodzinnych zdjęć stwierdziłyśmy z dziewczynami, że jako 15-latki miałyśmy emeryckie fryzy, teraz wyglądamy o wiele młodziej - mimo znaczącego, dodajmy, upływu lat. Z ogrodami trochę podobnie, starsze, ale młodnieją, mają zwiewność i lekkość. Wspaniały kierunek dzięki dostępności roślin, świadomości ogrodniczej i możliwości wymiany informacji to się niesamowicie zmienia. Ja zaczynałam moje ogrodnicze marzenia od ... modrzewia

Jeżówki u Ciebie czują się bardzo dobrze, dopiero w takich łanach można dostrzec, na co je stać. Podobne łany widziałam tylko u Danusi i Nowej12 Świetne, odważne w rozmiarach są Twoje rabaty i przespójne. Kącik z ławeczką w jednej chwili zamienił się w kipiący zakątek, bodziszek kantabryjski Biocovo pod ławką - świetny pomysł, Bobo obok też, ale Edenka to dopiero zrobi klimat, jak pójdzie w górę. Oj, nie chciałabym tu czytać tłumaczeń, że nie masz czasu na zdjęcia zakątka z ławeczką i Edenką

A wiesz, że ja też miałam modrzew a nawet dwa, a w sumie to trzy bo jeden na pniu szczepiony. Jak pomyślę, ile roślin przewinęło się przez ten mój ogród... Prawdziwe wzgórze chaosu
Jak znajdziesz chwilkę, możesz zerknąć na mój wątek, od strony 86 przez kilka następnych jest trochę moich ogrodowych historii i nie tylko...

https://www.ogrodowisko.pl/watek/7770-wzgorze-chaosu?page=86

Ja uwielbiam stare zdjęcia, kiedyś malarz przesuwając komodę mówi do mnie: Pani, a co ona taka ciężka? Panie, kawał historii w środku, same albumy fotograficzne Bo komoda to paździerz, lekka bardzo

Gdzieś tu na wątku jest moja fotka, jak zaraz po maturze pracowałam w Holandii w szklarni. Mieliśmy tu mega ubaw z mojego afro na głowie
Obecne czasy sprzyjają nam i naszym ogrodom. Oby jak najdłużej

Zakątek z ławeczką będzie bardziej obfocony, zaraz startują tam ukochane anemony
Niestety przy wiosennym remoncie tego miejsca, strasznie namieszałam w tych moich zawilcach. Wysadziłam do donic, pomyliłam odmiany, zapominałam o podlewaniu, długo by wymieniać...
Tym bardziej jestem ciekawa, gdzie jaki wyrośnie i czy poznam, jaka to odmiana. Mam nadzieję, że żadnego nie straciłam. Kilka ma focha, ale żyje




Wokół hortensji Bobo jako pierwszy zakwitł zawilec Praecox. Ma takie śmieszne płatki, nierówne wielkością i kolorem.

Grażynko, Sylwio, też jestem tego samego zdania. Wiosną ma być dużo koloru po zimie. I tego się trzymam, Nie ważne, że mi krokusy po całym ogrodzie się zasiały, ale jak wejdę za bramkę, to wiem, że nikt takiego Podhala nad morzem nie ma.
Grażynko, może to być czosnek skalny, ale wtedy, przy obdarowywaniu mnie tą roślinką, nie wypadało dopytywać się, a potem zapomniałam, i tak zostało. Zajrzę na tego czosnka do netu.

Bardzo lubię jesienne zawilce.

i szersze kadry

Niektóre hortensje już różowieją, a ja tak lubię kiedy są białe.

Takie tamy