Dorota123 napisał(a)

Uwielbiam wszystkie rododendrony

Dorotko! Ja też tak mam. Lubię oglądać i te na zdjęciach i te w ogrodzie.




Miłego tygodnia!

Joku napisał(a)

Byłaś na działce .

Byłam, Jolu. Ale jeszcze tydzień musze poczekać, żeby dało się wejść bez większego błota. Ranniki jeszcze dziś spały, żadnego nie widziałam.
Chociaż słoneczko nieźle sypało ciepłem.

Basieksp napisał(a)

A ja nie wiem, które mi się podobają, wszystkie są ładne naprawdę fajnie się ogląda takie zdjęcia, czekając na wiosnę

Basiu! Dzięki, ja też lubię wszystkie.
Ta jeszcze malutka.



Miłego tygodnia!

Mąż dziękuje

Tu ta sama rabata ostatniej jesieni.




I latem z innego ujęcia, jeszcze bez jezowek (jezowki to oczywiście także odkrycie dokonane dzięki Ogrodowisku

Agatorek napisał(a)

Piękne wszystkie

A ta jak się nazywa?

Agnieszko! To azalia japońska, niestety nie pamiętam nazwy. One mają mniejsze rozmiary i mniejsze kwiaty. Można je ciąć, robić takie poduchy (w ogrodach japońskich tak robią), ale ja nie próbowałam . Mam też białe i jaśniejszą różową. Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia!

Och wy moje rozczochrane. Przepiękne rabaty wszystko tam jest, ale jak ładnie się prezentuja rośliny jakby się ustawiły do foty.
Oprawić w ramki i na ścianę w eksponowanym miejscu się nadają.

Te sosny porośnięte bluszczem też kocham

Pozdrawiam

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Kiedyś w tym miejscu miałam niewielkie wrzosowisko. Niestety zmieniły się warunki świetlne i wrzosy zaczęły zanikać. Coś tam podosadzałam i nawet się zgrało. W miejscu po wrzosach świetnie rośnie Perovskia. Podobnie jak u Ciebie.

Bardzo się zgrało , a nie „nawet” .

Po jakim czasie ma się taki ładny „busz”?

Dopiero kolejny (trzeci) sezon to początek prawdziwych ogrodowych prac na podstawie określonej koncepcji. Nie było szczegolowego planu, ale ogolny zarys. Dokładnie musiałam zaplanować tylko teren rabat w prawej części ogrodu, bo tam zakładaliśmy jednocześnie trawnik i chcieliśmy zrobić to już „od linijki. Trawnik to w całości dzieło męża - od przygotowania ziemi, poprzez wybranie nasion, posianie i wszelkie prace utrzymaniowo-pielęgnacyjne. Dzięki mężowemu trawnikowi mamy w ogrodzie automatyczne podlewanie .
Trawnik - żyleta, mężowa duma . Zdjęcie sprzed kilku lat. Te rabaty już nie są takie pustawe. I kanciki!

Szymka napisał(a)

Witam Cię . Nie mogłam przejść obojętnie. Przepiękne zestawienie, uwielbiam takie zdjęcia Zapisuję w folderze "Inspiracje"

Kiedyś w tym miejscu miałam niewielkie wrzosowisko. Niestety zmieniły się warunki świetlne i wrzosy zaczęły zanikać. Coś tam podosadzałam i nawet się zgrało. W miejscu po wrzosach świetnie rośnie Perovskia. Podobnie jak u Ciebie.

Wracając do historii mojego ogrodu...
W pierwszym sezonie (6 lat temu) nie zrobiliśmy w ogrodzie nic zmęczeni remontem domu i chyba tez jeszcze nie do końca wdrożeni w sytuację pt. mam swój ogród i mam wpływ na widok za oknem .
Kolejny sezon to pierwsze próby podejmowane - jak pisałam już wcześniej - bez żadnej wiedzy i koncepcji. Obowiązkowo thuje przy ogrodzeniu i rabatka, która kompozycyjnie okazała sie nie najgorsza (jest do dzisiaj z drobnymi zmianami), ale kształt miała zupełnie bez sensu.

I tu pojawiło sie Ogrodowisko z wiedzą, która po części mnie przeraziła swoim ogromem, a po części okazała sie rozwiązaniem wielu dylematów. Pierwszy z nich: obrzeża. Położenie kostki brukowej jawiło mi sie jako bardzo drogie. Alternatywny sposób - ekobordy - jako nieeleganckie, a przy tym także drogie. I raptem bach! Danusiowe kanciki! To była dla mnie prawdziwa rewolucja w sposobie myślenia o wyodrębnianiu rabat. Pierwsze kanciki robiłam łopatą, a z wreszcie - także dzięki Ogrodowisku - odkryłam łopatę do kancikowania w kształcie półksiężyca. Wiem, ze dla Was te wyznania brzmią naiwnie, ale dla mnie to były prawdziwe odkrycia!

Efekt jest taki, ze w części rabat jest kostka brukowa kładziona przeze mnie własnoręcznie, w części ekobordy, a w części kanciki. Ta ostatnia część dominuje . A w kładzeniu kostki brukowej w roli obrzeży jestem już prawdziwym mistrzem . Potrafię nawet zrobić idealne koło (a nawet dwa nachodzące na siebie .




A tu kancik:

kasiek napisał(a)

O rzesz - petarda normalnie - szacun ogromny - cuuuuudodna ta woliera!!

Dzięki kończymy stopniowo, przybywa codziennie cośWizja się wyklarowała po roku czasu

Agatorek napisał(a)

No niestety, jeszcze trzeba trochę poczekać, żeby można było popracować.

Agnieszko nie palę się jeszcze, ale poniedzieli zrobię zasiewy parapetowe,arbuz,papryką i melony.

W zeszłym roku 25 lutego miałam takie tulipany. W maju po przymrozkach -8 stopni wszystkie zmarzły.
Wczoraj patrzyłam nic nie widać. Rozgarniałam śnieg to czubeczki liści jest różnica. Nie wiadomo kiedy jest normalnie teraz czy w zeszłym roku.

grudzień






Koniec

O rzesz - petarda normalnie - szacun ogromny - cuuuuudodna ta woliera!!

Jeszcze pa pomysłów czeka na realizację ale na razie jeszcze zima, mam pełno innych zajeć, może po nartach rzuce sie w wir pracy ogrodowej

To tyle, wiem że tez mnie mało ale tak mnie wciągnęły książki i seriale że odpłynęłam całkowicie

Haniu Anabell

Kupiłam jakieś dalie z tych ciemnych bordowych kaktusowe i jeszcze jakieś tam wywiizlam i nie pamiętam.

W każdym razie twoje darowane co prawda nie wszystkie też ładnie rosły. Miały małe kłącza może w tym roku się rozbujaja urosły większe bulwy. te niskie bordowe nie za bardzo rosły. Wyciągnęłam z gleby posadzę wiosna.

A to twoje

Na razie wszystko topnieje, ale ja juz cześciowo mam przygotowane do wiosny - troche juz przyciełam tu i ówdzie

A jeszcze niedawno była zima w pełni, ptaki czekały aż zrobimy przerebel

Powoli zmieniam wystrój - za chwilę ponownie wróci wiosenna limonka

Jedynie gdzieniegdzie są takie niegroźne smagniecia mrozem na wrażliwych roslinach

To nowe paprocie - tez dały radę

Troszkę plamek na osmantusie