Udało mi się wczoraj odwiedzić Magarę
Miejsce naprawdę jest magiczne ❤️

Także, nie przedłużając, dziękuję za spotkanie i pyszny obiad (proszę jeszcze raz pochwal DT )

Kilka fotek dowodowych

Mikołajek jukkolistny zwracał uwagę





Widać, że drzewa na pagórku sporo urosły.

Półksiężyc przed pagórkiem.

A czasem marzenia się spełniają.
Byłam w tym parku 27.08.2024 r. i spędziłam tam popołudnie.

Przyznam, że się nieco rozczarowałam. Po takich pięknych zdjęciach w internecie ogród był chyba po swoim szczycie, a przed jesiennymi przebarwieniami.

Odniosłam też wrażenie, że po tylu latach widać po nim brak fachowej opieki, niektóre rośliny były aż za bardzo rozrośnięte, inne znów nie rosły najlepiej - samo życie i zmagamy się z tym na co dzień. Tu raczej nikt nie kupuje nowych roślin, żeby zastąpić te co wypadły, raczej są przesadzane z innych miejsc. Funkie i kokoryczki podziurawione przez ślimaki - jak u mnie.

Zresztą oceńcie sami.

Takie zakupiłam w biedrze
Czekam na czarne

Faza przejściowa wygląda tak:






Nie jest to jednak ostateczna wersja, bo docelowo chcę wpisać te 2 sekwoje w obrys rabat, ale na razie to melodia przyszłości (oby niedalekiej ).

Tu już wysypane korą. Jakoś magicznie zrobiło się znowu miejsce na nowe nasadzenia .





Kolejny zryw narodowościowy ( i zryw darni na pozostałej części ) nastąpił dopiero 27 lipca:

Dziurwa po kloniku też straszyła aż nazbyt długo, ale na swoją obronę, wysoki sądzie, pragnę przedstawić okoliczność łagodzącą: otóż moja kuro-piesa Saba używała rzeczonej dziury jako chłodzącego suchego baseniku . Dodatkowo, było to poletko doświadczalne dla mojego teścia, który kupił sobie wykrywacz metali i tam zakopaliśmy dla niego skarb

A tu już chirurg przy pracy- przeszczep się przyjął, ale brakowało mi siostry asystującej w zabiegu, która ocierałaby pot z czoła i podawała sterylne narzędzia (ukrop był wtedy nie z tej ziemi) .

A skoro o słodkościach mowa, to co tam słychać u moich pierniczkowych wywijasków? Jeszcze do 13 lipca było tak:






Ło zgrozo, łoczy krwawią! Trawniczek też elegancko wysuszony był na skwarkę .

Coś dla łasuchów- z naszych borówek powstawały deserki, o, takie na przykład: fit snickersy z kaszy jaglanej i daktyli, spróbujcie, pychotka!

https://www.kuchniaellie.pl/2017/02/fit-deser-ala-snickers-weganski.html?m=0#

15.07.2024
Trochę pomidorków na smaka:



Kto się zakochał w malachitowej szkatułce? Ręka w górę!

Miała być w tym roku szaleńcza wymiana inspiracji na bukiety, popełniłam ich jednak raptem 4 czy 5 sztuk, mimo wszystko się liczy, prawda?

W tym czasie królowały jeżówki, werbeny i hortki (mała porada: nie idźcie w najbliższych dniach do Netto, jeśli stan Waszego konta ma pozostać nieuszczuplony, kuszą skurczybyki jeżówkami i zawilcami, tylko moja silna słaba wola ostatecznie mnie powstrzymała przed przytarganiem do domostwa całego wózka z tymi cudownościami) . Pojawił się też pierwszy kwiatuszek hibiskusa- w tym roku na prawdę daje czadu!

Ogród kwiatowy cieniutko w tym roku, za późno się za niego zabrałam, ale dzięki mojemu spóźnialstwu w połowie lipca mogłam się jeszcze cieszyć ostatnimi liliami (późno posadzone późno zakwitły ), bieluń też kwitnie na całego:

Marchewki z taśmy się udały, podobnie jak słodkie żółte mini papryczki (jeśli ktoś chce nasionka, służę pomocą), chilli też obrodziło (już zrobiłam z niego pierwszą partię przyprawy na zimę), miechunka również nie zawiodła (bardzo w niej wszyscy zasmakowaliśmy, bez ogrodowiska bym nie wpadła na to, że mogę ją sobie u siebie zahodować).