RODZINA: ZŁOŻONE- ASTERACEAE (COMPOSITAE)
Wrotycz pospolity- Tanacetum vulgare L.
Wrotycz pospolity jest byliną o krótkim, rozgałęzionym kłączu i zwartym korzeniu.
Łodygi ma wzniesione do wysokości 1,5 m, słabo rozgałęzione i gęsto ulistnione.
Liście ma duże, naprzemianległe, pierzastosieczne, ogonkowe. Odcinki liści podługowatolancetowate, pierzaste wcinane.
Kwiaty są duże, ogruczolone, zebrane w drobne, płaskie koszyczki w gęstym szczytowym baldachogronie.
Owocem jest brunatnoszara niełupka.
Kwitnie od lipca do września.
Roślina występuje w Europie i Azji, zawleczona do Ameryki Północnej. W Polsce występuje pospolicie na niżu i w niższych partiach gór. Rośnie na łąkach, zboczach, skraju lasów, w zaroślach i nad brzegami wód. Cała roślina jest trująca.
Surowcem leczniczym są koszyczki kwiatowe (Flos Tanacetii). Zbiera się je w momencie, kiedy zaczynają zakwitać, i suszy w suszarniach w temperaturze 30 °C.
Surowiec zawiera do 1,5 % olejku eterycznego, zawiązaki goryczowe, ksanofil, flawonoidy oraz soki mineralne.
Surowiec ma głównie działanie przeciwrobaczycowe, szczególnie na owsiki i glisty ludzkie. Zewnętrznie na wszy oraz świerzbowce. Działanie to związane jest z obecnością dużej ilości tujonu.
Dawkowanie preparatów z wrotyczu, ze względu na jego dużą toksyczność, musi być bardzo ostrożne. W Polsce praktycznie tego surowca nie używa się, lecz jest tylko wykorzystywany do produkcji preparatów przeciw pasożytom zewnętrznym.