Milin amerykański (Campsis radicans) to gatunek ozdobnego pnącza należącego do rodziny bignoniowatych. Pochodzi ze Stanów Zjednoczonych (południowo-wschodnie stany), ale jest uprawiany w wielu innych regionach świata, również w Polsce.

Dorasta do 10 m długości. Grube, słabo wijące się pędy, jednak przytwierdzające się do ścian i skał za pomocą licznych korzonków przybyszowych.

Liście duże do 30 cm, nieparzystopierzaste, piłkowane, ciemnozielone.
Kwiaty od lipca do września. Zależnie od odmiany: jaskrawopomarańczowe, pomarańczowoczerwone, szkarłatne lub żółte. Kwiaty zrosłopłatkowe, trąbkowate, długie 6-9 cm.

Uprawiany od 1640 r. jako roślina ozdobna. Jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 4-10), jest też odporny na choroby. Wymaga gleb żyznych, miejsca ciepłe, nasłonecznione. Rozmnaża się go przez sadzonki, przez nasiona, lub przez odkłady. Jeżeli nie chcemy, by rósł zbyt duży, można go silnie skracać wiosną lub jesienią.

źródło: Wikipedia

Miałam milin w jednym tylko ogrodzie, który zakładałam. Pielęgnowałam go około 6 lat, w tym czasie milin dwukrotnie prrzemarzł do samej ziemi, ale mocno odbił. Kwiaty miał pomarańczowe.
Jeśli macie zdjęcia milinu poprszę o wklejenie

mój jeszcze za młody na kwitnienie.zakochałam się w nim będąc w Niemczech.

Wygląda bardzo egzotycznie, ale mnie bardziej urzeka wisteria, chyba lepsze "moje" kolory ma

szkoda że tak krótko kwitnie....dobrze za to że wtedy gdy tych kwiatów jeszcze nie jest zbyt wiele. u nas chyba od kilku lat taki "szał" na nią.

Ja bardzo chciałam mieć i kupiłam w tamtym roku słabo rozwinięty, bo nie było wyboru.
Niestety nie przeżył

Mój milin

Milin wspinający się na starej wiśni.

Milin i róża chińska

Milin jest piękny,też kupiłam w zeszłym roku,ale nie wiem czy przezimuje i nie zmarznie.Na zimę go okryłam,ale martwie sie o niego