hanka_andrus napisał(a)

Tak,Irenko, pelargonię wnoszę do domu jak zapowiadają przymrozki, u mnie tak na koniec września wypada. .Ustawiam na nieogrzewanym parapecie. Można by było na korytarzu, gdzie jest światło.I tak przez całą zimę, aż do lutego. W lutym ścinamy i wsadzamy sadzonki do wody. Po 2 tygodniach juz są korzonki. Przemek chyba pokazywał jak się robi.

Bardzo dziękuję za odpowiedź
planuję do jednorocznych pelargonie, a nie chciałam co rok je kupować, teraz wiem, jak tego uniknąć

Haniu, a ja swoich pelargonii nie obcięłam. Wyrosły dość duże, wyglądają ładnie i właśnie dzisiaj stałam z nożykiem i myślałam - ciąć, nie ciąć... Postanowiłam zostawić, będą wyższe, więc może wsadzę je do gruntu.
Znając siebie nie jest to decyzja ostateczna
Pozdrawiam i bardzo dziękuję za przepisy na królika.

Przynoszę ciepłe życzenia Świątecznie przede wszystkim pogody ducha

Elizo. Wsadzałam takie stare pelasie do ogrodu, ale one jakoś słabiej rosły. Może tylko u mnie na piachu? Jeżeli już mocno bujnęły do góry obetnij. Nic nie stracisz, a zyskasz dodatkowe sadzonki, które wyjdą z uśpionych oczek. Sadzonki po obcięciu niech poleżą z godzinkę na powietrzu, aby obeschła ranka po cięciu.
Nawet jak będziesz wsadzała pozostałą część do ziemi w ogrodzie, to będzie bardziej zwarta,
Od góry ścinasz na 4-5listków, ale zostawiasz na szczepce tylko 2, resztę obrywasz. Najlepiej ciąć ostrym nożykiem. Powodzenia.

Wszystkim zaglądającym przesyłam przedświąteczne życzenia wielu kochających serc!

Jak dla seniora ważna jest emerytura,
to jeszcze ważniejsza jest dobrych ludzi fura!

Dziękuję Haniu, pewnie skorzystam z Twoich rad, ale dopiero po Świętach, muszę uszykować doniczki i ziemię, a teraz trochę mi się nie chce, bo tym malowaniu muszę złapać oddech Chyba, że mamę w to ubiorę, bo ma wyjątkowo dobrą rękę do kwiatów, wszystko jej pięknie rośnie.

Elizo, pewnie, że tak. To nie mleko, nie wykipi. 2-3dni różnicy, żadna różnica. Wesołego świętowania.

Dzięki Haneczko to prawda ze grupa dobrych ludzi to najważniejsze Pozdrówka

Z okazji Świąt Wielkanocnych:
miłości, która jest ważniejsza od wszelkich dóbr,
zdrowia, które pozwala przetrwać najgorsze.
Pracy, która pomaga żyć.
Uśmiechów bliskich i nieznajomych, które pozwalają lżej oddychać
i szczęścia, które niejednokrotnie ocala nam życie.

Widzę że u Ciebie już prawie święta. Ja ze świętami jeszcze jestem w polu, przy tajkiej pogodzie nie mam nastroju na ich szykowane , może od jutra się zmobilizuję. Pozdrówka.