Witam rasowanie idzie Ci całkiem dobrzea co do rzeki z dzbana od dawna się zastanawiałam jak to zrobić a tu przepis jak na dłoni jak tylko znajdę odpowiednie naczynie pozwolisz że od gapię od Ciebie rozwiązanie techniczne
Pozdrawiam

Proszę się częstować ;]

Tymczasem wstawię trochę zdjęć.
Robione nocą i o świcie, stąd nieciekawej wciąż jakości...Ale będzie lepiej, kiedyś.



Trochę chaos, trochę jeszcze pustych plam, które proszą się o wypełnienie, ale tak to jest gdy ogród tworzy się z doskoku.

Do następnego !

Witaj, fajnie się zapowiada, idziesz w dobrym kierunku.

Witaj,
rzeka z dzbana- pierwszy raz widzę i muszę przyznać, ze bardzo efektownie to wygląda!
Kanciki- niesamowity efekt dają.

Dziękuję za pomoc przy identyfikacji żurawek

Dynia z własnej uprawy, skończyła jako zupa-krem z grzankami ;]


I jeszcze irga szwedzka w słońcu:

Idąc za namową @Toszki, żeby nie wycinać wspomnianych wcześniej szmaragdów ze szpaleru, z formy wyjściowej, czyli:

Zamieniają się powoli w bardziej zwartą formę:


Oczywiście brakuje jeszcze szlifów, przede wszystkim wyrównania od góry, dołu i ścięcia z przedniej strony. Na razie cięcia główne i wybranie "suszu" z wewnątrz celem doświetlenia za mną.

Cdn.

A co będzie w pieńkach tui? Odsłonił się płot i gorzej to wygląda, chociaż tuje przycięte bardzo ładnie, ale widok jest smutny.

Mam zaplanowane już nasadzenia, z przodu kontynuacja "żywopłotu" z jałowca pośredniego, potem idąc w stronę płotu podniesiona podkładami rabata, w której będą hortensje bukietowe, tawułki/hosty (najlepiej Sieboldiana) i derenie białe.
Pnie będą owinięte bluszczem pospolitym, a siatka z płotu albo matą wiklinową, albo winobluszczem pięciolistkowym.
W to wszystko będzie wkomponowana ławka, bowiem widok z niej będzie rozciągał się na południową rabatę. A wszystko to pod cieniem (już nie długo) rosnącej w pobliżu lipy..

Głowię się tylko nad tym, czy podniesienie poziomu ziemi wokół pieńków o jakieś 15-20 cm nie zaszkodzi im, i nie zaczną gnić...
Z drugiej strony, jest tam tak zbita gleba, spowita korzeniami, że ciężko będzie wbić szpadel, nie mówiąc o nieuniknionym uszkodzeniu korzeni....
Może uda mi się wymyślić coś na kształt kołnierzy dla pni, żeby nie miały styczności z nawiezionym podłożem, a jednocześnie zachowały dostęp do tlenu.

Jeszcze jedno: żeby na ławce przyjemnie się odpoczywało, myślałem o czymś cieniolubnym i pachnącym jednocześnie.
Aby zachować stonowaną, białą kolorystykę, byłyby to konwalie.
Przydałoby się coś jeszcze, co zastępowałoby je po kwitnieniu ...

Do ewentualnego 'złamania' tejże kolorystyki można wykorzystać bodziszki.
'Na stanie' mam b. iberyjskiego i korzeniowego, które kolorem nawiązywałyby z kolei do rabaty widzianej z ławki (a będącej w zamiarze w stylu angielskim).

Mam jeszcze kilka sadzonek trzmieliny, różaneczników i bukszpanów (docelowo w formie kul).
Jest zatem w czym wybierać...