Jak pięknie! Co ja bym dała, żeby tam być

Trzeba wydać trochę funtów i jest w zasięgu ręki


Najnowsze wieści z października
http://www.ogrodowisko.pl/artykuly/496-wertykulacja-trawnika-po-angielsku-czyli-jak-to-robia-w-sissinghurst

Angelskie ogrody również mi się bardzo mi się podobają. Zresztą francuskie też są b. fajne.

Gardenarium napisał(a)

Trzeba wydać trochę funtów i jest w zasięgu ręki

Gdyby tak Ktoś (dobrze zorientowany w temacie) zorganizował taką objazdową wycieczkę, pierwsza bym się zapisała.

Dwa lata temu ogłaszałam, był nabór. Były wycieczki, co roku a nawet dwa razy w roku.

W takich wyjazdach jest ten szkopuł, że zawsze komuś się nie dogodzi, albo hotel nie ten, albo ogród nie taki, albo jedzenie niedobre. Raczej zawsze się znajdą osoby które będą narzekały na jakość, albo cenę, albo wszystko.

Branie odpowiedzialności za całą grupę to nie jest bułka z masłem, poza tym ubezpieczenie i licencja na prowadzenie. Kto takie wycieczki prowadzi bez licencji, dużo ryzykuję własnym majątkiem. Dlatego najlepiej jeździć przynajmniej obecnie dla mnie -prywatnie, wyjazd niczym nie obarczony i decyzja o zamianie ogrodu jest w sekundę.

I sposób wykorzystania czasu, czy zwiedzam dom, czy tylko ogród - nie ma kłopotu.

Byliśmy w Ogrodowiskowej grupie kilka razy Obecnie sporo osób jeździ samodzielnie.

Miałam okazję odwiedzić ten ogród na początku września tego roku, w historycznym dla Anglii momencie. Flaga na maszcie była opuszczona do połowy także i tu. To był ciepły, słoneczny dzień, pogoda wymarzona wprost na odwiedziny Sissinghurst, ogrodu, o którym przeczytałam u Danusi i postanowiłam tam dotrzeć: https://www.ogrodowisko.pl/artykuly/32-ogrody-angielskie-sissinghurst-castle-garden
Zawsze próbuję sobie wyobrazić, jak to jest móc na co dzień otaczać się tak niewiarygodnie pięknymi zakątkami. Czy stają się źródłem nieustającej radości i energii, czy z czasem nie przytłaczają swoimi rozmiarami i nadzorem całości, czy nie powszednieją? Jaki mają wpływ na życie codzienne, na twórczość? Szczęśliwą posiadaczką tego miejsca była od lat 30 zeszłego stulecia pisarka Vita Sackville-West i jej mąż Harold Nicolson. To Vita była jednak duchem. Energiczna, wizjonerska, odważna. Danusia świetnie opisała historię tego miejsca, ja zabieram już tylko na późnoletni spacer po Sissinghurst.

Czy pnącza są stworzone do murów z cegły, czy może odwrotnie? W Sissinghurst jest to wszechobecna całość.




Czym jest oś widokowa, jakie zapewnia doznania? Tu możemy się o tym przekonać w najlepszy z możliwych sposobów



 

Topiary i żywopłoty z cisa czy bukszpanu są kolejnym znakiem rozpoznawczym ogrodu Sissinghurst. Nadal istnieją, po niemal stu latach nie tracą niczego ze swojej funkcji, wyznaczają wyraźne granice, tworzą przytulne zakątki i osie widokowe. Mocne akcenty. Powodują, że możemy "bezpiecznie" zatracać się w gęstwinach ogrodu.


Można sobie wyobrazić, ilu wymagają prac pielęgnacyjnych.

Proste linie w ogrodzie - to wizja bliska memu sercu. Geometria, którą zmiękczają kolory i kształty roślinności. Ten mur, mimo że jest długi, został wykorzystany przez rośliny na różne sposoby, od góry przewieszające się pnącza, od dołu wielobarwne cynie, wprost z muru potrafią też wystrzelić zieloności. 



Niebywały wręcz efekt powstał z takiego sąsiedztwa murku i rabaty z krzewami.