hankaandrus_44 napisał(a)

Tak, moje szkło. Trochę zasłoniłam winoroślą. Szczególnie jesienią ją lubię.

Hanusiu! Pięknie u Ciebie, powoli pojawia się w ogrodzie jesień. Ta szklarnia wygląda (pomimo tego, że do renowacji, jak piszesz) wygląda uroczo.
Pięknie kwitną dalie i rozchodniki.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia.

Alu, dziękuję, i wzajemnie słonecznegojak najdłużej.

hankaandrus_44 napisał(a)

żeby nie było, że mnie nie ma. Jestem. Z daliami.

Haniu masz piękne dalie, szczególnie ta ostatnia no i winogrona widzę, że ładnie obrodziły

Dziękuję, Basiu. Lubię dalie od zawsze. To nic, że czasami po zimie mam innne odmiany. Przechowywanie w blokowej piwnicy bywa skutkiem uschnięcia na wiór.

hankaandrus_44 napisał(a)

Dziękuję, Basiu. Lubię dalie od zawsze. To nic, że czasami po zimie mam innne odmiany. Przechowywanie w blokowej piwnicy bywa skutkiem uschnięcia na wiór.

Ja wcale nie mam piwnicy, mam pusty pokój na taki przechowalnik, a zaprawy trzymam pob schodami, żeby było chłodniej wstawiamy tam zmrożoną butelkę z wodą, jakoś musimy sobie radzić

Też niezły patent z butelką, ale jak pomyślę, że codziennie musiałabym chodzić do piwnicy z zamrożoną butlą, to mniej mi się podoba.

Takie wypadanie karp w zimie, to skutek za wczesnego wykopania ich z gruntu.
Mówią, że po przymrozkach trzeba, ale ja się spiesze, bo potem nie mam dojazdu w ogród aż pod działkę. Wykopuję jak jest już znaczne ochłodzenie, i trzymam jeszcze w szklarni czekając aż obeschnie część ziemi na nich.

Ale nawet jak wiosną coś dokupię, to mnie cieszy taka zmiana. Zawsze jest ruch w przyrodzie ogrodowej.

Uwaga! Będę wie{r}szczyć


Wieść gminna niesie, takoż jasnowidze,
że zima do nas przyjdzie po Św. Jadwidze!
Nie pragne jej wcale, dla mnie może nie być.
Wcale nie lubię z chłodem się mierzyć.

Bo czyż nie lepiej chodzić w topie krótkim,
na nogach mieć sandały, a nie ciężkie butki,
Zakładać szorty, a nie barchanowe desu?
Z zimą nie pragnę mieć wcale interesu.

Ale być może, to wcale nie dziwne,
jesień nas poczęstuje miast ciepłem, to zimnem.
Na wszelki wypadek bądźmy w pogotowiu,
może to zachowa nas w zdrowiu po nowiu.

Ponieważ rok w pogodzie od stycznia do teraz
pokazał nam się jak jakaś chimera,
może i jesień nam wypłatać figla,
i prócz bałwanków, ulepimy igloo.

Wieszczysz niczym Kasandra z dalekiej Troi
że zima zmierza wielkimi krokami.
Jak na razie chyba nikt się nie boi
i dłubie w ogródku grabkami.

U nas w skrzyniach nadal wesoło
- cukinia kwitnie, rośnie szparagówka
rozmowy między nimi dookoła
ani myślą że wnet będzie kroplówka.

U mnie także jeszcze nie widać zaśnęcia,
kwiaty wkoło, machają główkami.
Trawy się kłoszą, i jest pełnia szczęścia,
chociaż tęsknię już za ogórkami.

Chryzantemy w kwiatach, wrzos fioletem wabi,
pszczoły i trzmiele pracują zawzięcie,
Ale zimowit, niestety, ten juz kwiat wystawił,
Chcesz, nie chcesz - witaj jesień.
Nic nie opóźnia jej nadejścia.

Może u Was tak zbliżającej się jesieni nie widać, a i w ogrodzie nie zawsze ją dostrzegamy, ale u mnie już ją widzę. Z balkonu, widok na las zmieniający intensywną zieleń na khaki, na opadłe liście z brzóz przy wejściu, na klon tatarski, na skwerku, Już jest, i co raz bardziej widoczna.

Pocieszam się piękną słoneczną pogodą w dzień, zachwycam się porannymi mgłami i trwam. Oby w zdrowiu.

I tego Wam również życzę w ten weekendowy poranek.