Boćku, ale u Ciebie na wątku ciekawie.

Imitatio według Arystotelesa to naśladowanie (nie ma podziału na naturę i nienaturę). Cała komedia grecka opiera się na "ale to już było".
"Quot capita tot sententia" - ile głów, tyle pomysłów. Również ogrodowych.

O.. nie można by było tego lepiej ująć
Krótko i zwięźle
Skupiając się na głowie i jej pomysłach dopiszę swoje trzy grosze, a mianowicie - naśladownictwo nie jest odwzorowywaniem sensu stricte, bo to jest niemożliwe. Każda kopia odbiega od pierwowzoru - ze względu na użytą materię i jej różnorodność. Niech ktoś znajdzie identyczne krzaki hortensji,... naśladując dążymy nieświadomie lub świadomie do doskonałości, bo ulepszamy, poprawiamy, aż w końcu zmieniamy to, co niegdyś było pierwowzorem.. aż efekt naszej pracy staje się modelem do naśladowania dla innych..
ale to przecież oczywistość...

Ev pocieszyłaś mniei. Zatem ja kopiując też tworzę nowe, króre się potem do kopiowania nadaje?

Bywa i tak, ale w historii sztuki przypadki to rzadkie i ograniczające się do wielkich mistrzów. Choćby renensans - za największą wartość uznawano kopiowanie starożytnych (imitatio antiquorum). ALe Leonardo, Michał Anioł czy Rafael (żeby ograniczyć się do Wielkiej Trójki) robili to tak, że potem całe pokolenia wzorowały się na ich dziełach. Jednak zazwyczaj w nowożytnej historii sztuki wielkość powstawała na bazie buntu wobec zastanego. ALe do tego trzeba z kolei mieć odwagę i własną wizję. Też rzadkie Więc może najlepiej iść za starożytnymi Rzymianami - po trochu od każdego i tworzyć własną całość. To taka szlachetniejsza odmiana naśladownictwa

A znasz Agatko jakiegoś geniusza, który by sobie prowadził dom i dało się do niego wejść? To chyba zbyt czasochłonne i rozpraszające.

Agatko i tu możemy wejść w kolejną dyskusję, bo założyłaś, że geniusz to zawsze facet, co prowadzi do wniosku, że nawet mądre kobiety nie mogą się wyzwolić od tego stereotypu.
Mniej jest zdecydowanie kobiet geniuszy, bo jakoś się nie mogą od tych przyziemnych obowiązków uwolnić.
Jak kobieta przyjdzie w poplamionej sukience, to jest brudas i fleja. Jak się facet w brudnym krawacie w gościach pojawi - to przeważnie szepty po kątach: jak żona go mogła tak wypuścić, jak kobieta nie zauważyła, że on brudny i dała mu tak wyjść.

Ev, poziom uroczego nieporządku i twórczego bałaganu to jest zupełnie co innego niż:

- dziecko w trzydniowej pielusze
- w lodówce tylko pleśń
- gary w kolejce aż do przedpokoju
- skarpetki noszone 10 dzień
A geniusze to pewnie zostawieni sami sobie taki poziom by mieli.

doczesność ich raczej nie interesuje... to takie banalne ale taki nieporządek nie jest też przecież jakim nieprzystosowaniem się do społeczeństwa czy dziwactwem.. ... każdy z nas jest na swój sposób dziwakiem