ba ja chyba takiej kobiety tez nie znam

Bo nie nikogo, kto zawsze miałby rację
Najbardziej mnie wkurza, gdy moje osobiste szczęście po długiej dyskusji przyznaje mi rację, a potem... No, potem robi po swojemu, a potem... potem oznajmia "wyszło, jak wyszło”. Czyli źle wyszło. Mnie zostaje tylko uśmiać się po kokardę i czekać na następne wejście smoka.

Przez noc znowu napadało tego mokrego kitu. Wstyd to śniegiem nazwać, takie lepkie i ciężkie

Śmieje mi się japa, gdy to czytam. Generalnie mąż uznaje moją wyższość (!) w wiedzy ogrodowej i się nie wtrąca (co też bywa irytujące ). Ale dałam ciała w zeszłym roku . Zameldował mi, że "coś" wyrosło przy kompostowniku i że to krzaczek pomidora. Uznałam, że na piachu (mimo, że przy kompostowniku) guzik wyrośnie a nie pomidor i z daleka już rozdarłam się, że się nie zna i o pomidorku swoim niech natychmiast zampomni. Że to chwaścior i już! Zapomnielismy oboje...i jakież moje zdumienie jesienią było, gdy znalazłam na małym krzaczku pomidorka? Odszczekałam

Bogdzia napisał(a)

No własnie chyba nie ma takich , szkoda ze to tylko w mowie im ta racja wychodzi a w rzeczywistosci gorzej jest.

Bogdzia, tym bardziej podziam Cię i Wasze dobranie się!

Bożenko baaardzo dziękuję za pięknej maści ptaszki
Czytam, co piszecie i japa mi się śmieje
Czyżby te wszystkie nasze Testosterony pochodzili z jednego plemienia?
Mojego też trzeba obejść dookoła, żeby myślał, że wszystko jest po jego myśli
To co napisała Roma powaliło mnie na łopatki
Zostawiam pozdrowienia i zaczynam rozważać myśl, jak by tu do Cię dotrzeć z jakimś plackiem na te wyśmienite pierożki

To co piszecie działa pozytywnie na moją psychikę

pestka56 napisał(a)

Ktoś w ogóle zna takiego mężczyznę, który nie wie lepiej

Ja!!! bo u nas to ja wiem lepiej, a Em się najwyżej może z tym nie zgodzić

Bogdzia napisał(a)

Chyba juz wie ze tak jest bo tylko powiedzial zeby mnie Ania nie namawiała na wycinanie drzew a o moich racjach wolał nie mówic
Dzwonią do mnie ostatnio znajomi , sporo osób chorych na raka , czasem w ciężkim stanie , czasem juz własnie odeszli , ciężko słuchac , nie ma jak pomóc ani nawet pocieszyc wiec żarty o codzienne racje to tylko uśmiech budzą.Własnie przed chwilą miałam taką ciężka i smutna rozmowę.

Przykre, ale niestety coraz więcej osób choruje i odchodzi z tego powodu Grunt to się nie załamać i walczyć. Moja koleżanka na razie walkę wygrała, ale jej brat walczy ponownie Rodzice oboje żyją i patrzą jak ich jedyne dzieci walkę o życie toczą nic nie mogąc zrobić

Z podziękowaniami przychodzę Cudne masz, muszę kupić wiosną

Basilikum napisał(a)

ba ja chyba takiej kobiety tez nie znam

To musisz mnie poznacA tak na powaznie to ja naprawde najczęsciej mam rację bo od dziecka byłam nauczona umiec ustepowac innym , brac pod uwage to co chcą inni i dbac o ich dobro. Byłam najstarszym dzieckiem w dosc dużej rodzinie w której były dzieci adoptowane, musiałam sie nimi opiekowac i pomagac , potem praca w szkolnictwie i wielokrotne tłumaczenie tego samego ale róznymi sposobami by w końcu ktos zrozumiał. Nie mam nigdy problemu z tym by powiedziec że nie miałam racji ale przez to ze zawsze przemyśle wszystkie aspekty danej sprawy i przewiduje jej skutki naprawdę moge powiedziec ze mam zawsze racje.Najwazniejsze jest mówic obiektywna prawdę i nie bac sie przyznawac do błędu bo jak człowiek sam sie przyznaje to nie jest mu poczytywane za błąd , dopiero gdy na siłę broni tego w co sam nie wierzy inni widzą ze nie ma racji.Troche sie zaplątałam w tłumaczeniu , nie wszystko nadaje sie do napisania ale tak to mniej wiecej wygląda.Ogólnie biorąc ludzie mieli o mnie dwie opinie jedna to ze na ogól mam racje a druga ze nigdy nie wiedza kiedy mówię poważnie a kiedy żartuje