Tess napisał(a)

Nie. Mnie do bojaźliwych trudno zaliczyć

Droczę się domyślam się,że mocna z ciebie kobieta

Teresko- witaj nie mam maków białych ani różowych ale powiem Ci w sekrecie jak będę miała cebulki ismeny białej to dostaniesz odemnie na jesieni na balkon Twoje pejzaże zbieram i będę malować ale nie wiem kiedy bo do pazdziernika listopada nie mam czasu a ostatnio i weny mi brakuje Pozdrawiam Aaaachchch ta tojeść piękna

Ach miałam Ci napisac o ciurkadełku poszukaj kamienia kup EMowi wiertło i niech wierci dziurę w kamieniu + pompka za grosze i jest Pozdrawiamcieplutko

To jest ismenka ,będzie miała dużo kwiecia

Pozdrawiam deszczowo, pada od rana, a jeszcze wczoraj był upalny dzień... ale przynajmniej ogród za darmo podlany

Halinko, bardzo mi się podoba ismena. Kiedyś miałam, pięknie kwitła, ale zapomniałam wykopać na zimę (ogrodnik od siedmiu boleści, he, he) i już nie mam.
A ciurkadełko podoba mi się takie, jak ma Mysza. Płaski kamień. I grajek - koniecznie.
http://www.ogrodowisko.pl/watek/207-dwa-czerwone-deby?page=65

Elu, mam po kokardę wody z nieba. Miło, ze zajrzałaś

Witaj,ale jestem wzruszona czytając twój wątek ,piękne miejsce na ziemi ,cudownie opisana historia,będę tu częstym gościem,pozdrawiam.

Witaj, Basiu Ta historia nie miała dobrego zakończenia, niestety.

Kochani, zamierzałam dziś opowiedzieć Wam o boćkach, ale - jak wiadomo, licho nie śpi - więc musiało mi plany pokrzyżować
Więc jedynie na dobranoc - niedzielny wschód słońca w Krainie Mgieł

Szkoda bo chętnie bym o bockach poczytała.Pozdrawiam Tereniu.

Bożenko, już się poprawiam

Kiedy zajechaliśmy nad Rozlewisko późną nocą, boćki spały. To znaczy, ja tak sądziłam. Przecież ciemną nocą boćki śpią, prawda?
Następnego dnia (w piątek) wstałam bardzo rano i pobiegłam na taras zobaczyć, co też słychać u boćków.
Hmmm... Gniazdo było... puste?


Nie było widać żadnego bociana, ba, żadnej główki bocianiej, ani nawet czubeczka takiej główki.
Żadnego dzióbka czarnego, małego. Ani dzioba dużego czerwonego.
Nic. Wprawdzie gniazdo dość głębokie jest, to i siedzącego boćka może nie być widać, ale...
No właśnie - było jedno wielkie, zasadnicze, podstawowe ale.
Żaden dorosły bocian nie pikował nad naszą działką, wyfruwając z gniazda, ani nie fruwał w tę i we w tę, uwijając się jak w ukropie, żeby nakarmić młode.
Żaden bociek nie siadywał na dachu naszego domku, by mieć baczenie na gniazdo...
Pogoda była podła (padało), więc po kilku godzinach bacznego obserwowania gniazda musiałam jednak ogrzać się w domku.
Po południu zauważyłam w gnieździe dorosłego bociana. Pana lub Panią Bocian. Czerwony dziób, czerwone nogi.



Bociek zachowywał się zupełnie, ale to zupełnie beztrosko. Nigdzie nie spieszył, nigdzie nie wybierał, nie gonił... Z pewnością nie zachowywał się jak rodzic gromadki głodnych bocianiątek. Ba, tak się nie zachowuje nawet rodzic jednego bocianiątka!

Fociłam tego bociana i gniazdo bezustannie, żeby w zbliżeniu przekonać się, czy gdzieś w pobliżu tego osobnika dorosłego nie przebywa jednak jakiś młody?