Pod świerkiem ponoć sucho, pewnie epimedium by dało radę, tworzy ładny dywanik, wiosną kwitnie drobnymi kwiatkami. Można by posadzić bliżej pnia. U mnie już się rozrosło, trochę muszę ograniczać, nadwyżką mogę się podzielić. Jeszcze przychodzi mi na myśl runianka (też trochę mogłabym oddać), niektóre hosty rosną u mnie w miejscach gdzie nie mogę sięgnąć z wężem, tak samo paprotniki (przepiękne paprocie). Mógłbyś też puścić bluszcz wspinający się po pniu, utworzyłby ładny kobierzec. Żeby się nie rozlazł na okolicę wystarczyłoby co jakiś czas przyciąć po obwodzie. Mam na myśli takie rabaty jakie widziałam w Afloparku w Pabianicach, zobacz tutaj.

Mnie te twoje kopce wyglądają na krecią robotę. Miałam z nimi na pieńku, własne 2 koty i jeden sąsiedzki nie dawały rady. Ziemię zbierałam i przesypywałam na rabaty ale z czasem trawnik robił się nierówny. Od ubiegłego roku mam spokój, krety się wyniosły. Prawdopodobnie przyczyniły się do tego domy budujące się w sąsiedztwie i zakładane trawniki z siatką przeciw kretom. Tak myślę.

Bożenko dziękuję za informacje - przeczytałem Twoją przygodę z karczownikiem. Czytałem też o nich w necie. U nas na tarasie śpi kot od sąsiada i gdyby to był karczownik - pewnie by go załatwił. Wygląda na to że one w nocy wychodzą na zewnątrz korytarzy. Jak się ociepli to zacznę działać.

Haniu - wyłażę ze swej nory
rano i trochę z wieczora.
Kiedy to Bari przebiera nóżkami
a na spacerek przychodzi pora.

Też się nie mogę doczekać ciepełka
bo gnaty po zimie w kiepskim stanie.
Ile jeszcze wiosenek przede mną
to jest na czasie pytanie.

Jolu pod świerkiem jest runianka a na pniu jest bluszcz. Drzewo zostało skrócone o 3/4 wysokości i mam nadzieję że teraz będzie więcej wilgoci pod nim. Hosty i hortensje kiepsko rosły - potrzebowały mnóstwo wody. Rabatka wymaga odświeżenia i pracy.

Czas rozprężyć ramiona. Wygonić nudne myśli.
Na początek, wygrabić trawniczek, a potem?
Tych prac tu nie wyliczę. A że uciążliwe,
Róbmy to, co dla sił możliwe,
Bo nikt nie obiecywał życia na piernatach.
Żyjesz,
skoro ciut bólu poczujesz w swych gnatach.

Miłego dzionka!

Co za przyjemność słuchać Waszych wierszowych konwersacji, zwłaszcza dziś przy rzucie anglojęzycznych naleciałości i dziwacznych skrótów (siema, nara, dozo itp przypomniał mi się kawał, jak ksiądz przed lekcją religii chciał być bliżej młodzieży i zamiast pochwalony, dokonał skrótu na pochwa...)

Dzięki Bożenko - tak się przekomarzamy słownie z Hanią i to już trwa 14ty rok. Dzięki Bogu klapki jeszcze mamy otwarte.
Co do księdza to skrót całkiem udany......

Dzięki Haniu za miłe słowa,
tak mnie naszło coś przy niedzieli.
Rośliny budzą się ze snu
i będzie coraz weselej.

Najpierw muszę uporać się z kretem
ta rzecz jest priorytetowa.
Na Barego nie mam co liczyć
- inną opcję trza zastosować.

Może jeszcze komuś przy niedzieli coś się w rymach wykluje, ja zawsze nalegam i miło się czuję, gdy ktoś rymy układa. Pewnie czasami jest to maskarada, tak jak u mnie.
Ale z Bożą wolą tu jestem, tu coś zawieszę, na odzew wysyłam uśmiech, i będę dopóki komórki szare pozwolą.

Dziś idę na piękny koncert ,gdzie spotykają się młodzi i seniorzy w swoich pozasłużbowych dokonaniach w centrum kultury Ck105, Koncert z okazji roku naszego noblisty Czesława Miłosza.
Obydwie grupy prowadzi opiekunka Pani Ewa Czapik-Kowalewska. Muzycznie wspiera Pan Rafał Kowalewski,
A na scenie seniorzy i młodzi-a wśród nich mój wnuk Błażej Kowalewski.


O moich odczuciach opowiem późnym wieczorem

Gratuluję zdolnych dzieci i wnuków Haniu. Baw się dobrze i zdaj relację po imprezie.

Haniu, ja też gratuluję, widać Twórczy Duch krąży po Waszej rodzinie

Przyjemnego wieczoru!