Iza bardzo dziękuję za pochwały i ze odwiedziłaś moje skromne progi.

Haniu występy były wyśmienite. Były wierszyki i piosenki oddzielnie dla babć i dziadków. Dzięki.

Mróz ścisnął glebę dokładnie dookoła
że nie ma szansy znaleźć coś do dziobka.
Trzeba ratować tę gromadkę wesołą
ale jak? nie wezmę ich przeca do środka.

W magazynach są jadalnie wszelakie
a jedna z nich znalazła się na drzewie.
Skrzydlaci pałaszują karmę ze smakiem
cosik nawet bąkają - że będę w niebie.

Mus dokarmiać zwierzaki.
Ja karmnika nie mam,
ale sypię ziarno popod krzaki.
Tam rządzą kosy, wróble i sikor gromada.
I mam nadzieję, że każdy z nich się najada!

Zbyszku zima Ci zleci ani nie wiadomo kiedy przy takim nawale imprez

Takie słomiane "wyroby" kiedyś gdzieś widziałam albo w TV albo czytałam w jakimś Sielskim życiu, facet wytwarza takie wielkie różne "postaci" i ma wystawy gdzieś we świecie.

pozdrawiam

Piękne są te chwile z przedszkola my też jako już okrzepli dziadkowie uczestniczyliśmy w takiej imprezie u wnusi Zuzi na miejscu i u wnusia Piotrusia w Oliwie niezapomniane chwile, mali artyści czarujący, prawda Zbyszku

Mira - no to muszę zapytać w naszym ośrodku kultury, skąd mają te postaci. Podobno zima w odwrocie jest.

Aniu tak właśnie - chwile czarujące. A widzę również jak bardzo przedszkole rozwija dziecko.

Zbyszku, dla nas takim miejscem rozwijającym było podwórko, a teraz na podwórko dzieci nie są wypuszczane. To gdzie ma nauczyć się integracji z rówieśnikami?

Miłego dnia.

Haniu tak było dawniej. Graliśmy w dupoka, klasy, piekarza, pliszki, bawiliśmy się w wojnę i wiele innych zabaw. Nasz sąsiad miał na stanie buhaja który zabezpieczał przyrost naturalny okolicznego bydła. Stanowisko "rozrodcze" było zaraz za płotem - a więc przechodziliśmy przyspieszone szkolenie w tym zakresie. Nikt się nie przejmował że dzieci mają uciechę.

Szkoła życia jednym słowem! I nikt nie słyszał o genderach, seksizmie, itp. wymysłach.

Zbyszku jakie piekne auto stoi przed twoim domem to na pieerszym zdjeciu w tym watku

Musze odszukac w notatkach taka piekna mysl o wchowaniu dzieci. Bylo cos tak, ze skakac przez plot, ukrasc jablko z ogrodu sasiada, moczyc nogi w kaluzach, spac pod namiotem, szukac dzdzownic, moga nasze dzieci teraz. Ogladanie TV i kolorowanie malowanek zawsze moga nadrobic w Domu Starcow

Izabelko, masz stuprocentowa rację! Młodość ma swoje prawa, I nawet błędy się wybacza. A kiedy mają poznać prawdziwe życie? Przed telewizorem?

Zbyszku, Słyszę, że już ptaki z wyraju wracają. Czy coś słyszałeś u siebie?
Bo u mnie na razie deszcz. I nic się nie chce!
Pozdrowienia załączam.