W salonie pięknie rozrosła się zielona sciana, juz opanowuje sufit...

Na płocie też bluszcz rosnie w dzikim pędzie

A kiedy siadam w salonie i patrzę przed siebie mam taki widok Już nawet trzepak mi nie przeszkadza

W tym roku mam wysyp biedronek, tu już forma dorosła...


A tu jeszcze przejściowa....

Dla pszczół zostawiłam też na 2 tygodnie trawę by zakwitła koniczynowa łąka, mam tyle owadów że aż buczy dookoła

Ja wycinałam trzepak w piątek masakra w czystej postaci Teraz aż mi jaśniej jak spoglądam w tamtą stronę

rzulieta napisał(a)

Ja wycinałam trzepak w piątek masakra w czystej postaci Teraz aż mi jaśniej jak spoglądam w tamtą stronę

Ja na razie nie chce robić przykrosci dzieciom..W końcu ten ogród jest dla wszystkich a one chca mieć: trzepak, domek, basen i dzikie miejsca na kryjówki

Ja z niego nie korzystałam bo był pod brzozą Jak prałam białe to poprawka murowana jak tam powiesiłam. Bo to jeszcze wieszak na pranie był. Ale fakt jak byłam mała to robiłam na takich fikołki Teraz to prędzej spadnę niż zrobię

Ale cudnie KAsieńko. Twój ogród jest trochę jak kot - niby oswojony, ale jednak trochę dziki i niezależny. Przy tym niezwykle piękny, ale z charakterem (to ważne, bo są też ogrody niezwykle piękne, ale jednak charakter gdzieś się zgubił). Dążę do takiego właśnie 'kociego" efektu . Przepiękny ten wawrzynek wilcze łyko (tak się to pisze?), ale jednak przy małych dzieciach nie odważę się go mieć. Buźka .

Bardzo mi się u Ciebie podoba. Szczególnie rabata leśna. Chciałabym taki ogród jak Twój, gęsty, tajemniczy, naturalny, ale niezbyt mi to wychodzi... Jakoś tak się dzieję, że bardziej formalnie u mnie niż by mi się marzyło. Pozdrawiam

Kasiu pozdrowienia zostawiam, zarastająca bluszczem ściana dodaje dzikości w Twoim ogrodzie
Chciałabym mieć taką ujarzmioną dzikość u siebie...