i na koniec dość nowe łączkowe nasadzenia-zdecydowanie króluje dziewanna

kaczuchyyyy

a tu kolejna skorupa, od której powinnam była zacząć pokaz(początek, fundament)

po przemyśleniach możemy wrócić na ziemię i obejrzeć kolorową łączkę z clematisów

oraz nowoczesne ciurkadełko z efektem rdzy(oczywiście woda studzienna jest tu taka)

nawet pajęczyna jest doskonała


a tu dość stara alejka swierkowa-naście lat temu wyglądała ciut inaczej, ale życie leciiiii


mój ulubiony staw

to miejsce kojarzy mi się z Chelsea-nooo, bez obrazy dla wystawy kwiatów, ale jest tak po "swojsku" i przyjemnie-chyba tegoroczni laureaci coś odgapili od nas


właśnie przebiegł kot i zdeptał kompozycję

pajęczyna na czosnku i kokoryczce

a na górze jest takie urokliwa alejka, do której rzadko kto trafia, wszyscy piętrzą się na dole przy stawie i fontannach, tudzież przy budce z lodami(i piwem)


i znowu jesteśmy na dole przy starym dworku i tu mamy trochę Meksyku

mamy też piękną plamę z ligularii

a w nim bajeczny czosnek-jak zwykle nie zdążyłam na kwitnienie, może następnym razem (allium schubertii)

a teraz idziemy w górę podziwiać stare wielkie lipy, robinie, tulipanowce i...

las pióropuszników

a tu widać rozmach tego wszystkiego-sorki za ludzika, ale nie miałam miarki

nasadzenia w "błocie"

modna ostatnio i pożądana przez wielu gunnera


i kawałek wrzosowiska

czyż nie są przepiękne?



nadgryziony zębem czasu wspaniały podest nad stawem-spatynowane drzewo jest bajeczne, choćby nawet i zwykły iglak

kawałek stawu

nie byłabym sobą gdybym nie zrobiła setki ujęć kokonów na starej wierzbie. Dla mnie to mistrzostwo świata

kolejna skorupa

pokazywana po raz tysiąć pięćset sto dziewięćset brama wejściowa

metasekwoje i cypryśniki błotne - chyba moje ukochane drzewa

hortensja anabelle i przetacznik kłosowy

pierwsze lelije rozkwitają




stawy traw- przy naturalistycznym zbiorniku pięknie wyróżnia się linia strzyżonego żywopłotu

Jak co roku i tym razem odwiedziłam Arboretum.Wracam tam jak jak bumerang z tęsknoty za tym czarodziejskim miejscem, a po odwiedzinach jeszcze długo mam w pamięci obrazy z tego parku-ogrodu i zastanawiam sie czym mnie zaskoczy następnym razem
Pamiętam w dzieciństwie jak Ojciec zabierał nas tam na spacery.Wspinaliśmy się tajemniczą ścieżką w górę, aby podziwiać starorzecze Sanu, jego meandry, rozległe pola i pastwiska, na których wypasały się ogromne ilości krów. Cóż, krajobraz się zmienił i łaciatych krów też już tyle nie ma, ale sam ogród rozwija się i pięknieje z roku na rok coraz bardziej. Uwielbiam podziwiać te nasadzenia w naturalnym krajobrazie.Nie ma tam miejsca na ścisk.Jest swoboda, wolność i natura.Jest pięknie.Teraz ja zabieram tam swojego męża i córkę-obydwoje kochają to miejsce
widok na 'bramę wejściową-charakterystyczne nasadzenia iglaków niby nudne ale na otwartej przestrzeni są jak rzeźby

ogródek dla niepełnosprawnych z podniesionymi rabatami, ławeczkami, można dotkąć, powąchać i zjeść przepyszną morwę



w ogrodzie pojawiło się sporo skorup ceramicznych wykonanych przez studentów z Lublina

ano faktycznie, w zyciu nie widziałam tak dużego i rozczapierzonego okazu.Masz książkowe zdjęcie

też to zauważyłam, ale dałam sobie radę. Oglądałam Twoje wrzosowisko i zrobiłam wielkie łaaaał. Cóż to za przedziwny strach nad nim stoi.To cyprysik nutkajski? Bardzo pozytywnie zakręcony koleś

Przez chwilę myślałam, że styropian masz na podwórku.Przez myśl by mi nie przeszło, ze to grad!
Strasznie współczuję, mam nadzieję, ze rośliny szybko nabiorą kondycję, a Wy zapomnicie o tym wydarzeniu.

Danusiu składam spóźnione życzenia imieninowe.Wszystkiego najlepszego i zawsze dużo słońca

Fajny masz znak drogowy w typie umbraculifera
Wogóle fajnie masz, a ja sie wypisuję i zakładam klapki na oczy, bo nawet za 100 lat nie doścignę koniuszka Twojego ogrodu po 9ciu dniach "niebytu"
Posyłam "wiechetka" imieninowego, może zapach Cię dogoni

No, aaale zdjęcia, ten pustynnik Ci uschnie z rozpaczy za mną, zobaczysz;rozumiem, ze kiedyś będziesz jechać do Warszawy? Przyjedz, rozłożysz u mnie na podwórku kramik
Wspaniałe masz te sadzonki, wspaniałe.A masz w ogrodzie ostrogowiec? Widziałam u koleżanki(na zdjęciu) i też już płaczę za nim. Na dodatek mój mąż zachorował...na chorobę, która zwie się wiąz wredei, a ja nie wiem nawet, gdzie mam go upchać.Same zgryzoty Mówię Ci
Chyba dostałam słowotoku, idę się zamknąć

właśnie przesadziłam swoje róże Teraz pomarańczowa będzie się juz miała czego trzymac, bo tak sobie wisiała to na lewo to na prawo

o kurka pikol, jaka ona wielka i rozlożysta. Zaczynam sie zastanawiać czy mi się zmieści w ten kąt, co jej wyznaczyłam, ale jak dzisiaj przygotowywalam rabatę przy wejściu to mi tak bajecznie pachniało, że chyba do jesieni będę siedzieć z robotami w tym kącie

Wiecie co? Rozparpałam rabatę.
W sobotę z mężem kupiliśmy tooo:

Jest całkiem duża ta kulka
a dzisiaj zdobyłam okazyjnie takie cos:

Wprawdzie od drugiej strony jest trochę podłysiały, ale przecież cis nadrobi to za rok, może dwa, albo trzy. Ciut kiepsko strzyżony i nie wygląda jak spod igły, ale jest i oby mu tam było dobrze.


Wsadziłam go czymprędzej, zeby mąż nie nakazał go odwieźć(jak sie jutro nie odezwę znaczy, ze mnie wyeksmitował).
Jeszcze mu dosypię ziemi, mam trochę takiej fajnej przekompostowanej w jednym miejscu.Jak się cieszęęę(wiem powiecie wariatka, kupiła jakiegos strupa i fika
Jeszcze musze zdobyc 3 limelighty, żywopłot z bukszpanu już chyba za rok zrobię, teraż może jeszcze jasna zieleń- albo tawułka, albo żurawka i trzmielina sunspot.
Cis kulkowy będzie miał w towarzystwie kulkę śnieżnobiałejbiałej azalijki, a z drugiej strony jedną większą i dwie mniejsze kulki bukszpanowe. Dajej na końcu wsadziłam wierzbę hakuro, bez pnia, a pod plotem dosadzę gęsto tujki strzyżone na mur. Podciągnę na opasce zurawki

myszorek napisał(a)

Sebek, ale anabellka, a ta trzmielina faktycznie jak wierzba hakuro wygląda

mam takie same skojarzenia z tą trzmieliną Moja Anabellka powinna zakwitnąć na dniach.