Ania111 napisał(a)

Niestety w blokach nie błysne z wielkością stroików
Ale chociaż trochę się nacieszē

Ściskam cieplutko .

Aniu śliczny stroik

jesień

Jako że nie mam dziś natchnienia do pracy to wpadłam i przyniosłam kilka zaległych zdjęć z całego ( OMG ) roku do tych co tu jeszcze wpadają Pozdrawiam
wiosna





lato

Anda napisał(a)

Z ogrodu fotek na razie nie mam, ale pokażę za to parę pstryków ze spacerku w drodze powrotnej ze szkoły.

Listopad - ta nazwa idealnie pasuje do tego miesiąca

Jakie ładne melancholijne te listopadowe widoczki.
Pozdrawiam Ewo

CDN

nie wiem czy ja tą część nazywam ogród - to jest wartość dodana

skrzynie




a to już całkiem nowa część warzywna poza jagodnikiem i do głowy by mi nie przyszło że tu będziemy gadać

tu podjadać

pochwaliłam się moim wałem cukiniowym gdzieś podpatrzonym to i cukinia się ukazała

ogród tego dnia tonął jeszcze w zieleni, byłam zadowolona, że jest zielono i całkiem słońce nie spiekło roślin choć wiele zakończyło przedwcześnie kwitnienie


żeleźniaki kwitły bajecznie jeszcze 3 dni wcześniej


lilie wydawały ostatnie tchnienie - za 2 dni był taki upał że i ja padłam

zastanawiam się którą stroną ogrodu poprowadzę Maję czy z lewej czy z prawej, jakie będzie światło w ogrodzie, co gadać żeby nie zagadać, jak to zrobić żeby nie gadać

mogłam sobie myśleć i myśleć - dzień był wreszcie bez wariackiego upału choć było bardzo gorąco, od tygodnia już podlewałam mocno ogród bo już była susza a rośliny stale mdlały,

rano było słonecznie ale później dzień był raczej pochmurny co mi nie przeszkadzało

no a ekipa przyjechała po 13-tej dopiero ale nie naraz wszyscy, zaraz po przyjeździe 1-go samochodu poleciałyśmy z Pauliną coś zobaczyć do ogrodu i jak byłam daleko w nawłociach
usłyszałam głos Mai która nas szukała i zdążyła już przelecieć przez ogród no.... i takie było powitanie .

no to cofamy się i jest rano


a tu druga strona

Jeszcze chwilkę zajrzę do czerwca

lubię bardzo 24 czerwca i ten czas wianków, początek wakacji, spotkania przy winie,rocznicę ślubu, młode warzywa,plany wyjazdowe - to taki przystanek

w ogrodzie czuć narastający spokój, jakby wszystko przestaje się spieszyć
zieleń się zmienia,
wszystko napuchło - moje oko widzi już potrzeby cięcia - ale nie - szkoda opitalać ogród jeszcze dobrze nie okrzepł z wiosny

tym razem ten dzień spędziliśmy trochę na stresiku ale miło bo przecież to było pierwsze i miało być ostatnie spotkanie z ekipą programu no i samą Mają którą miałam wreszcie na wyłączność



byłam jednak tak wykończona przez komary i upał że chyba nie ..a co będą marudzić

mój m. się chwali jak to żona mu wyznacza cele a on je realizuje ...kiedyś tam



to się pośmialiśmy a teraz na poważnie

5.30 rano idę na obchód ogrodu, staram się pozyskać spokój i przy okazji ciacham zdjęcia

przedogródek - wszystko do cięcia - nie chciałam wcześniej tego robić żeby ogród nie był wygolony


doniczki - no cóż nowe nasadzenia po bratkach zanim okrzepną trochę czasu trzeba

Nikita napisał(a)

Ja z winkiem grzeję się przy kominku, ale zgadnijcie kto był Mikołajem?

Od razu pomyślałam ,że to zapewne Małgosia, no i trafiony, zatopiony

sierika napisał(a)

Co takiego zrobiłaś z paterą? w kąciku doniczkowym mój wzrok wyłowił fikuśny detal, który nota bene miał zasilić złomowisko warto było zostawić. Ja tak o detalach bo miłośniczką ich jestem, na równi z kwieciem wszelakim ale kwiecie wychwalili już inni.

Oj dyplomatka z Ciebie i super przypomnienie że tego fikuśnego detalu wyrzucić nie mogę oczywiście pamiętam o Tobie i nawet mówiłam m. że chcę Ci dać - jakoś rozstać się nie może - na moją propozycję Sylwestra w ogrodzie - rozpalamy ognisko - stwierdził że odpalimy ten piecyk i grzać nas będzie - tak więc pewnie po Sylwestrze może ostanie się zbędny
to nowe miejsce chcę mocno zmienić

Ha, do patery nalałam wody, poukładałam róże, przyszło 50 stopni ciepła i trochę mi się odparzyła ..

o tak to wyglądało

sylwia_slomczewska napisał(a)

[img

sielsko

Dorota123 napisał(a)

Dziękuję wczoraj z wnukiem piekliśmy pierniczki. Tłumaczę mu, że dziś to zrobimy takie kształty świąteczne, a on na to " no właśnie takie świąteczne dinozaury" Oczywiście do domku zabrał ponad połowę upieczonych ciastek. Przecież musiał mieć każdy kształt pierniczków, no i w końcu on sam je wykrawał, więc są jego.


Podczas pracy.....





i efekt końcowy

Ależ się uśmiałam z tych dinozaurów. No ale może niesłusznie bo dla przedszkolaka dinozaur to baaardzo świąteczny wzór.
My, Dorotko jakieś dziwne chyba jesteśmy, przecież dinozaur to typowo świąteczny wzór, no obok gwiazdek i choinek ma się rozumieć.
Może i ja z Jasiem wezmę się za pieczenie pierników?

…i jeszcze kilka


nie dosyć, że ładne i kolorowe, to jeszcze niektóre pachnące…cynamonem.








Wspaniały dzień, pełen wrażeń i śmiechu. Już wiemy, że musimy to powtórzyć !!!!
Dziękujemy Małgosiu za zaproszenie i gościnę. Szpinakowy rarytas był wyśmienity, a Eli ciasto…mnnnn…na samą myśl dostaję ślinotoku….po prostu rozkosz dla kubków smakowych.

Najpierw był chaos i twórczy bałagan, ale już po chwili….








wśród naszej radosnej twórczości trafił się jeden stroik na stół (dla ośrodka dzieci niepełnosprawnych)