Zobaczcie też jak sosna po latach wyrosła... No i buk kolumnowy Na pierwszej fotce ledwo go widać, na drugiej widać tylko jego

Tak mi się jeszcze pomyślało a propos sadzenia... Zobaczcie jaki ten buczek niepozorny a po latach góruje nad całą rabatą

Katkak napisał(a)

Czyli takie złagodzenie proporcji. Moim zdaniem pomysł fajny.

No właśnie Kasiu, to złagodzenie proporcji bedzie dobre. Rabatka z tyłu po prostu zestarzała się i potrzebuje lekkiego liftingu. Już w tym roku w marcu przycięłam mocniej berberysa bo coś mi był za duży do reszty. Buka nie biore pod uwagę no bo to drzewo, soliter, nie bardzo jest co z nim zrobić a pieknie tam mi rośnie.
Zobacz jak to w 2000 roku wyglądało... Trzeba mieć dużą wiedzę i wyobraźnię by w momencie sadzenia przemyśleć co będzie po latach... Podpisałam roślinki które są, reszty juz nie ma.

I nieco później... Nie ma już: świerka stricta, jałowca skyrocket wycięłam bo brzydkie były i strasznie brązowaiły i cyprysa ivonne (przemarzł). Kilku drobiazgów tez już nie ma. Bardzo dynamiczny ten kącik miałam co świadczy o tym że ciągle coś mi w nim nie grało.


Na jesiennych fotkach widać brązowienie jałowców a nie cięty berberys stawał się chochołem

Milka napisał(a)

Jak z bajki . Pozdrawiam.

(a może na schody deski kompozytowe takie jak na tarasie?)

sylwia_slomczewska napisał(a)

Tu mam zdjęcie z zeszłego roku, ale jeszcze nie z najlepszego momentu

Ja wiem, że kochasz moje roślinki - buziole wielkie za to
Ale mała kosmetyka będzie bo mnie nosi
Nikt nie zauważył braku kosodrzewiny Wycięłam w sierpniu. No lepiej bez niej bo odsłoniła rodki z tyłu.
Widzisz jakie piękne miałam żurawki... a w tym roku prawie usychają. Przeniosę resztę niedobitek tam gdzie jest pergola nieobsadzona za domem. Będą wszystkie w jednym miejscu.

Zana napisał(a)

Helen, czy Ty będziesz robić rabaty wg tego planu Asi?

Cisy wyglądają ślicznie. Gapię się na Twój rysunek rabaty i nie umiem go "ułożyć" na zdjęciu. Czy te dwie duże elipsy to symbolicznie zaznaczone wielkie cisy rosnące przy tarasie? Jeśli tak, to nie rozumiem dlaczego linia przodu rabaty leci pod kątem a nie prosto?
Nie wiem, coś się pogubiłam.

Anulka, ze względu na dobro mojego małżeństwa, na razie mogę tylko wyprostować linie jak na pierwszym planie Asi. To i tak będzie szok dla eM, bo On lubi trawnik Zaraz wkleję pierwszy plan.

Wiem, że źle narysowałam tamten szkic, ale do zmiany jest prawa górna rabata i o nią pytałam.

Renii napisał(a)

Zaszalałam kupiłam 3 klony

Jakie fajne widoczki na ogród za tymi klonami

laurowisnia napisał(a)

Kochane dziewczyny trochę brak mi czasu by zrobić, a później wstawić fotki, dziś trochę nadrobię.
Kwiaty jeszcze kwietniowe

A te fioletowe dzwoneczki to co?

Fotki wszystkie obłędne. Dołączę do pytania o szachownice w donicy- na jakiej głębokości te cebulki i od jakiej strony świata stoją zimą, bo z tego co napisałaś wynika że nie chowasz na zimę.
A brunerę dzielisz czy sama się tak ładnie rozrasta.
Dzięki za fotki dla mnie. Tetaz po ulewnych deszczach będę sadzić roślinki na bylinowej. Przy okazji kancik trzeba ogarnąć i chwasty.

malgorzata_szewczyk napisał(a)

Po ulewach trawa i chwasty bujne. Tulipany w nieładzie ale zielono i bujnie

Ujęcia z innych miejsc niż dotychczas zaskoczyły mnie

Przywrotnik ostroklapowy po deszczu.

sylwia_slomczewska napisał(a)

Zjecie mnie .... bez popitki nawet.

Opiszę co ja tu widzę i jak to odbieram:
Wielka krzaczasta kula górująca nad rabatą (jak Jowisz nad Ziemią) - to ten krzak z prawej, a na dole maluchy - brakuje łagodnego przejścia. Dlatego podoba mi się i popieram pomysł Magleski, by zamiast pasa szałwii dać tam hortensje - mam odczucie, że złagodzą to wrażenie.

To jest rabata trójkątna - oglądana z dwóch stron, tu ważne są wysokości poszczególnych nasadzeń i środek ciężkości (zaznaczam, że to jest moje zdanie).
Nasadzenia hortensji (które przecież potrafią pokazać siłę wzrostu) przy jednej przyprostokątnej, a dla odmiany przy drugiej przyprostokątnej o co najwyżej kolankowej wysokości kulki i hakonki też jakoś taki dysonans w odbiorze u mnie stwarzają. Ja bym szła ze stopniowaniem wysokości od przeciwprostokatnej - czyli wyższe nasadzenia tam gdzie aktualnie jest pas szałwii i potem wytracała tę wysokość w kierunku chodników, albo zrobiła piramidalne wytracanie wysokości ze środka ku krawędziom.
No dobra... więcej się nie odzywam.

Bogdzia napisał(a)

Śliczne, wiele lat temu miałam niebieskie ale mi wymarzły lub wygnily, białe jeszcze ładniejsze.

Też takiego miałam, tylko fotka mi została. Wstawiłam ją dla przypomnienia na str. 1687.
A to dzisiejsze, już chyba apogeum kwitnienia.

Rabatka po której wiele sobie obiecuję. Na murze rozpięłam ognik. Z sześć lat poczekam? Obficie w tym roku zakwitnie i mam nadzieję, że jesienią owoce dadzą po oczach.
Aukuba przezimowała w gruncie u mnie już drugi rok. Nigdy bym nie przypuszczała, ale odważyłam się i o!. Sierika Masz za sobą nie takie akty odwagi



Rośnie tu jeszcze wiele innych roślin, niestety, również wysadzona w końcu doniczka dla Laurowiśni Bo ile można czekać? Ale ogród nie taki cienki, coś na pewno się znajdzie

greg66 napisał(a)

płaczący tamaryszek

Przepiękny widok.

mam wrażenie, że srebrzysta lawenda podkręca jeszcze ten jego buraczkowy kolor (myślę o perukowcu):

Jeszcze takie znalazłam

Kurcze może dziewczyny mają lepsze z innego okresu.....

laurowisnia napisał(a)

Kwiaty jeszcze kwietniowe

Nie ma Cię i nie ma, a jak się pojawiasz to z takim przytupem.
Napisz coś o warunkach uprawy u siebie pierwiosnków omszonych. Kiedyś dawno próbowałam i nic. Na widok szachownicy perskiej aż serce mi drgnęło. Ach! Ile się nasadziłam i natrudziłam nad uprawą szachownic. To jest dla mnie tajemnica.

A śnieżyce letnie? Czy się mylę?

A tu przymiarki krawieckie imć graba:

Bo potem to jest tak:


(te wykopy to krecia robota ojca dzieci moich - przyłącze pod gaz)
Czekam, aż tulipany ducha raczą wyzionąć, by powsadzać tam żelazny ogrodowiskowy zestaw: rozplenice, rozchodniki i jeżówki.
Temu wrzosowisku nie wróżę długiego żywota - to był chybiony pomysł.