U mnie ze zdjęciami kiepsko, bo ciągle zapominam aparatu, ale chociaż troszkę tulipanków pokażę (reszta to wciąż puste pole do zagospodarowania, czyli obsadzenia

Pracuję. Mniej mam przesadzania już, więcej plewienia.
Kos pracował dzisiaj ze mną. Utrzymywał dystans dwóch metrów, a ja, co tylko dorwałam z ziemi rzucałam w jego kierunku. Zbierał, udziobywał, ledwo mu się w dziobie mieściło. Znikał na chwilę z urobkiem i wracał, niemal na moje: mam pędraka! Szkoda, że fotek nie zrobiłam. Gdzieś blisko musi mieć gniazdo.

Sylwio wcale się nie poddaje, tylko w tym momencie to chwalić się nie ma czym. Liczę jednak, że w lecie będzie już widać co nieco.

Ula dobrze powiedziałaś. W bólach i to zarówno jeśli chodzi o przygotowanie jak i o efekt nasadzeń. W sumie myślałam, że z tym drugim trochę łatwiej będzie.

Ewo powoli prace postępują. W przyszłym roku lub jeszcze w następnym chcemy całkiem już skończyć domek. Doprowadzić prąd, zrobić łazienkę i oczyszczalnię roślinną. Tak, że plany są cały czas. Co to dzikich terenów to zgadzam się w stu procentach. Dziś przez chwilę padał deszczyk, a ja w fotelu na tarasie słuchałam ptaków i myślałam co by tu jeszcze...

Gosiu o tak. Mąż twierdzi nawet, że mi roślinki całkiem świat przesłoniły, bo nic tylko na działkę bym jeździła.

Dziś też byłam, ale na sam początek, to z własnej głupoty niemiłą przygodę miałam.
Próbowałam wjechać samochodem i utknęłam w połowie drogi. Wczoraj tam porządnie musiało pucować, a z początku tak bardzo tego nie było widać. Godzinę się męczyłam podkopując, podkładając deski, w końcu z pomocą sąsiada udało się wycofać, bo nawrócić nie ma gdzie. Co mnie podkusiło nie wiem, bo zwykle ja bardziej bojąca się jestem, w dodatku byłam sama bez męża. Ot głupota i zaćmienie umysłu chwilowe.

Może wczoraj jakoś tak mało optymistycznie zakończyłam, ale w sumie przez te parę dni zrobiłam całkiem sporo.

Tu są posadzone jeżówki.



Tu rośnie odętka wirginijska biała. Obok powojnik bylinowy Cassandra, jak ustaliłyśmy z Anią Małą Mi, a do tej pory przekonana byłam, że to barbula i przy przesadzaniu dziwiłam się, że ma rożłogi. Jeszcze tawułki Arendsa dołożyłam, dzieląc je przy okazji.




Tu kolejne miejsce obsadzone. Przetacznikowiec wirginijski, przesadzone różowe floksy, a wyżej jeszcze zawilce japońskie różowe. Na drugim zdjęciu dziś też już obsadzone w całości - omieg wschodni w towarzystwie kolejnych floksów, bo tam gdzie były wcześnie dość słabo rosły.

Witajcie

Mam do urządzenia malutki ogród za domem w zabudowie bliźniaczej. Wydawało mi się, że jakoś to ogarnę, ale gdy przyszło co do czego, to temat totalnie mnie przerósł. Bardzo proszę o pomoc, bo sama stworzę niechybnie jakiegoś potworka. Czym więcej myślę, tym większy chaos w głowie.

Oto plan sytuacyjny (przepraszam za kiepską jakość - nie mam komputera i musiałam rysować palcem na komórce ).

Ogródek jest maleńki, otoczony siatką i graniczy bezpośrednio z równie malutkimi ogródkami sąsiadów. W ogródkach sąsiadów na ogół są czyste trawniki lub trawniki otoczone tujami, chociaż ostatnio przy płocie powstał tunel foliowy i raczej trzeba się z takimi niespodziankami liczyć (co skłania mnie do założenia żywopłotu, na którego wcześniej dużego parcia nie miałam).
Wg mapy glebowo-rolniczej na tym terenie są mady.

Marzy mi się ogródek kolorowy i bioróżnorodny, że zmiennością sezonową. Jak to pogodzić ze sterylnymi ogródkami sąsiadów - nie wiem. Ogólnie część ogródkowa na osiedlu jest płaska i monotematyczna, nie ma i raczej nie będzie jakiś wyższych nasadzeń, ze względu na rozmiar ogródków.

Bardzo proszę o wskazówki i pomoc

Podczas zimowania pękła mi donica, miałam z zeszłego roku odlewy gipsowe kostek, pozbierałam wszystko. Mam nadzieję, że nabierze patyny.

Kasiu Tak jak Ci powiedziałam moim zdaniem ogród w realu o wiele lepiej się prezentuje niż na fotkach, ale podjęłam próbę pokazania jego urody.
Ja tak widzę to bogactwo roślin wszelakich i zakamarków

Katkak napisał(a)

Ta rdza jałowca to dla mnie chyba najbardziej paskudne choróbsko. Nie chodzi mi nawet o to jak to wygląda, ake o samą świadomość, że to galareta. Miałam takiego mikruska jałowca, którego sobie na niwaki cięłam i też mi go ta paskuda zaatakowała. Ale ja mam starą, chorującą na rdzę gruszę, a wtedy jeszcze nie miałam o zależności grusza - jałowiec pojęcia.

Jaszczurki ywielbiam i zazdroszczę. Może kiedyś i u mnie się pokażą?

Teraz ta galaretka kapie na ziemie. Ohydny widok.


Jeden jaszczur stracił ogon. Mam nadzieje, że to nie sprawka mojego psa.

Gardener27 napisał(a)

Taras przed domem to zupełnie inna bajka niż reszta ogrodu, bardzo wyciszony i formalny. Goście którzy do mnie przychodzą uwielbiają na nim przesiadywać, to dobry punkt obserwacyjny ogrodu.

Rzeczywiście śliczne masz to miejsce wypoczynkowe.