Nie koniec tylko początek, niepowodzeniom sie nie poddajemy, walczymy dalej sadzimy do skutku i będzie efekt z roku na rok lepszy

Rabaty tak jak u mnie rodzą się w bólach a potem przez 3 lata dojrzewają do efektu który można pokazać. Całkiem Cię rozumiem a gdy masz tyle strat to nie zazdroszczę.

Schodki już niedługo będą a Twój domek kojarzy mi się z wątkiem w Kubusiowie, choć trochę inne otoczenie i scenerie może w deszczowe chwile pooglądasz.


https://www.ogrodowisko.pl/watek/3433-kubusiowo-ii


https://www.ogrodowisko.pl/watek/470-kubusiowo

Schodki bedą, super Fajnie, że teść pomaga i nie musisz gdzieś zamawiać.
Szkoda roślinek, ale na takich pięknych i bardziej dzikich terenach to chyba jednak normalne. Masz za to naprawdę piękne widoki i spokój.

Widoki boskie. Ta przestrzeń, można wypocząć od miasta.

Lubię Twoją działkę bo podobna jest do mojej - naturalistyczna. Nie przejmuj się ubytkami. Ja znam to uczucie. U mnie najpierw złodzieje a teraz bobry.
najpierw nerwy a później ... robię swoje nadal.
Tak jak napisała Sylwia: efekt naszej pracy z roku na rok będzie lepszy.
Czekam na fotkę gotowych schodków.

Sylwio wcale się nie poddaje, tylko w tym momencie to chwalić się nie ma czym. Liczę jednak, że w lecie będzie już widać co nieco.

Ula dobrze powiedziałaś. W bólach i to zarówno jeśli chodzi o przygotowanie jak i o efekt nasadzeń. W sumie myślałam, że z tym drugim trochę łatwiej będzie.

Ewo powoli prace postępują. W przyszłym roku lub jeszcze w następnym chcemy całkiem już skończyć domek. Doprowadzić prąd, zrobić łazienkę i oczyszczalnię roślinną. Tak, że plany są cały czas. Co to dzikich terenów to zgadzam się w stu procentach. Dziś przez chwilę padał deszczyk, a ja w fotelu na tarasie słuchałam ptaków i myślałam co by tu jeszcze...

Gosiu o tak. Mąż twierdzi nawet, że mi roślinki całkiem świat przesłoniły, bo nic tylko na działkę bym jeździła.

Dziś też byłam, ale na sam początek, to z własnej głupoty niemiłą przygodę miałam.
Próbowałam wjechać samochodem i utknęłam w połowie drogi. Wczoraj tam porządnie musiało pucować, a z początku tak bardzo tego nie było widać. Godzinę się męczyłam podkopując, podkładając deski, w końcu z pomocą sąsiada udało się wycofać, bo nawrócić nie ma gdzie. Co mnie podkusiło nie wiem, bo zwykle ja bardziej bojąca się jestem, w dodatku byłam sama bez męża. Ot głupota i zaćmienie umysłu chwilowe.

Może wczoraj jakoś tak mało optymistycznie zakończyłam, ale w sumie przez te parę dni zrobiłam całkiem sporo.

Tu są posadzone jeżówki.



Tu rośnie odętka wirginijska biała. Obok powojnik bylinowy Cassandra, jak ustaliłyśmy z Anią Małą Mi, a do tej pory przekonana byłam, że to barbula i przy przesadzaniu dziwiłam się, że ma rożłogi. Jeszcze tawułki Arendsa dołożyłam, dzieląc je przy okazji.




Tu kolejne miejsce obsadzone. Przetacznikowiec wirginijski, przesadzone różowe floksy, a wyżej jeszcze zawilce japońskie różowe. Na drugim zdjęciu dziś też już obsadzone w całości - omieg wschodni w towarzystwie kolejnych floksów, bo tam gdzie były wcześnie dość słabo rosły.

Tu rośnie ożanka w towarzystwie astrów (chyba sercolistnych) i jakieś odmianowej dziewanny, którą wykopałam od mamy i podzieliłam.



Ostróżki (mama dostała siewki od sąsiadki i się ze mną podzieliła, szałwia Caradonna podzielona, kłosowiec od Kasi przesadzony i rozchodniki od Gosi. A i jeszcze tam wcisnęłam chabry od Anitki, ale zdjęcie nie obejmuje wszystkiego



Te floksy posadzone w tamtym roku ładnie nabrały masy, po małych roszadach między nie i rudbekię Goldstrum doszły przetacznikowce syberyjskie, bodziszki żałobne, a całkiem z przodu przed rudbekią fiołki motylkowate.



A tu w tamtym roku przesadzane siewki szałwii. Ciekawe jak zakwitną, bo trzy różne szałwie tam miałam. Jeszcze pokażę wam jarząba szwedzkiego - zaczyna rozwijać listki.




Oczywiście to nie wszystko, ale zanudziłabym was opisami.

Gosiu no i pięknie już widzę jak łąka zacznie kwitnąć tyle kwiecia na pewno zrobi niesamowite wrażenie, no to będą ekstra widoczki

Gosialuk napisał(a)

Oczywiście to nie wszystko, ale zanudziłabym was opisami.

Skoro tak uważasz... ale jak to wszystko zakwitnie to możesz mnie śmiało „zanudzać” zdjęciami .

Grzesiu i Agnieszko oby to wszystko pięknie kwitło. Na pewno będą zdjęcia.

Na razie u nas zimno i pada. Poniedziałek też ma być taki. Na działce tak mokro, że nic w ziemi się nie da zrobić, bo klei się straszliwie. Nawet z plewieniem nie wiem czy wyschnie wystarczająco do następnej soboty.

Wstawię kilka fotek z piątkowej wyprawy w okolice Łubna. Specjalnie wybraliśmy się rano, żeby zdążyć przed zapowiadanym deszczem. Na żółtym szlaku. I nasz pies przewodnik.



Potem weszliśmy na ten pagór widoczny na pierwszym zdjęciu.



Łąka kwietna widok w górę i w dół.