Irenko , długo wszystko trwało, ale teraz zaczyna mnie rozpierać energia, ależ bym wyskoczyła na ogród poplewić na przykład...
Zbieram Joasiu, zbieram . Pozdrówka cieplutkie.
Oj, też, każdej wiosny najbardziej wyczekuję na pąki u tych moich najnowszych róż, to ogromna radość .
Mam tylko nadzieję, że etap chorobowy już za nami, za moją rodziną, bo ciągnęło się to długo, nie tylko w moim przypadku, ale jakoś tak przeszło przez całą naszą rodzinę. Mój maż połowę grudnia spędził w szpitalu i nie było zbyt ciekawie. Teściów grypa też długo teraz trzyma. Na szczęście dzieci się trzymają dzielnie jak na razie. I oby tak dalej.
Danusiu, dziękuję , wiosna się zbliża, pora się wybudzać ze snu powolutku .
Tak jest, byle do wiosny. Jeszcze tylko troszkę .
Mnie to teraz leci szybciej, bo ciągle ostatnio jestem w pracy .
Fakt, gdyby nie Ronin, to może nie powstałoby tak piękne miejsce jak ogrodowisko i chwała mu za to Najważniejsze jednak, że chce robić to co lubi, co mu się podoba a nie jest poddawany presji pójścia w ślady rodziców... i chwała Wam za to Odwiedziłem stronę firmy Ronina i jestem pod wrażeniem z jakimi markami współpracują Nic tylko gratulować Pozdrawiam
Ale takim troszku niedoskonałym
