Pomidory długowieczne – bo kto powiedział, że warzywa nie mogą się starzeć z wdziękiem? - część druga
Katalonia, z przepiękną Barceloną na czołowej pozycji, to prawdziwy raj dla miłośników pomidorów. Warto wiedzieć, że na Balearach, w tym na Majorce, również istnieje bogata tradycja uprawy pomidorów. Tam nawet pomidory mają swoje święta i są ważną częścią kultury kulinarnej. Na południu Hiszpanii słońce świeci przez większą część roku, co sprzyja uprawie pomidorów, podczas gdy w północnych regionach, które mogą być nieco chłodniejsze, pomidory mają swoje zaskakujące metody przechowywania. Wyobraźcie sobie: pomidory wieszane jak dekoracje choinkowe. W języku hiszpańskim termin ten brzmi „
Tomates de colgar”, „
colgar” oznacza po hiszpańsku „
powiesić”. W języku katalońskim, używanym w regionie Katalonii/Barcelony, odmiany te nazywane są „
Tomàquets de penjar”. Na Majorce nazwa brzmi „
Tomate de rammallet" / "
Tomàtiga de ramallet", co w przybliżeniu oznacza "gałązka pomidora".
Różnorodność odmian pomidorów w Katalonii jest imponująca. Na przykład, „
Bombeta” z Franqueses del Vallès jest podobna do włoskich pomidorów piennolo, ale z bardziej chaotycznym układem na gałązce – wygląda jakby pomidory postanowiły zrobić mały taniec na gałązce. Istnieją również odmiany o większych owocach z okrągłymi i spłaszczonymi pomidorami, takie jak "
Mas Calceran", "
St Jaume de Sesoliveres" z St. Jaume de Sesoliveres, Anoia, Catalonia i "
Mala Cara" z Torà w Katalonii. "
Mala Cara" w przybliżeniu oznacza "Zła twarz" po hiszpańsku. Nazwa pochodzi od faktu, że owoce są różowo-błyszczące, ale mają także blady rumieniec.
Występują także inne kształty i rozmiary. „
Pequeño del Ramallet” z Can Bosc del Baró, Foixà, Baix Empordà w Katalonii ma bardzo małe owoce z małym, spiczastym końcem. Owoce „
Can Bogunyà” z Castellar del Vallès, „
Largo de Gironella” z Gironella i „
Montgrì” z Can Bosc del Baró, Foixà i Baix Empordà mają większe owoce. „
Mallorquìn” z Solsony przypomina włoskie piennolo, ale ma bardziej pulchne owoce. Te pomidory to prawdziwi mistrzowie przechowywania – każdy z nich jest zszywany w długim rzędzie, co wygląda jak pomidorowy łańcuch choinkowy. Mimo że są nieco większe, to świetnie trzymają się swoich gałązek.
Na Balearach i Majorce najpopularniejszym typem wydaje się być tak zwany „
Ramallet”, „
Tomate Ramallet” lub „
Rama de Mallorca”. Tutaj pomidory długowieczne nazywane są również „
tomàtiga d'enfilar”. „
Enfilar” oznacza „ustawić w szeregu”. Nazwa pochodzi od techniki stosowanej tutaj do jak najlepszego przechowywania pomidorów. Każdy pomidor jest zszywany w gruby sznurek, w długim rzędzie. Chociaż te pomidory są nieco większe, owoce są mocno przytwierdzone do łodygi i dobrze trzymają się sznurka. Istnieją również inne lokalne odmiany o mniejszych owocach, niektóre z ostrym końcem.
Odmiana z największymi owocami nazywa się „
Espalda Verde”, co po hiszpańsku oznacza „
Zielona Szyja”. Odmiana nie jest sama w sobie „
Longkeeper Tomato”, ale biorąc pod uwagę jej długi okres przydatności do spożycia, należy o niej wspomnieć. Owoce to lekko żebrowane, małe pomidory mięsiste o wadze do 200 gramów. Czerwone owoce z czerwonym miąższem i zieloną szyjką. Można przechowywać leżące na tackach lub w ten sposób do 3-4 miesięcy. Grubościenne owoce o tradycyjnym pomidorowym smaku, niezbyt słodkie. Pochodzi z Sadurní Playà, Manresa w Hiszpanii.
Hiszpańskie odmiany pomidorów długowiecznych są wynikiem kilku pokoleń uprawy, w której dziedziczono nasiona i wiedzę. Każdego roku wybierano owoce o najlepszym smaku i najlepszych właściwościach przechowywania, a nasiona były zachowywane. Powodem, dla którego te pomidory różnią się od „zwykłych” pomidorów pod względem trwałości, jest to, że są one zazwyczaj małe, mają grubą skórkę i miąższ z niewielką ilością soku. Zawierają również
naturalną mutację zwaną alcobaca. Mutacja ta powoduje, że te odmiany dojrzewają bardzo wolno, częściowo dlatego, że zawierają mniejsze ilości etylenu.
Inne odmiany
Oprócz odmian włoskich i hiszpańskich istnieje wiele innych odmian, między innymi z USA, Rosji i innych krajów. Wszystkie te odmiany są bardzo jędrne w miąższu, grube ścianki z grubą skórką. Owoce są nieco większe, a kształt jest często okrągły do spłaszczonego. Smak jest zwykle mniej słodki niż w odmianach hiszpańskich i włoskich. Przykładami zielonych odmian są „szwedzka” odmiana „
Peter the Durable”, „
Green Winter” i „
True Love / Vernaya Ljubov”. „
True Love” jednak łamie normę i jest zamiast okrągła – pięknie sercowata.
Spośród odmian złoto-żółto-pomarańczowych jest wiele różnych do wyboru. Być może niektóre są tą samą odmianą, która na przestrzeni lat otrzymała różne nazwy, gdy odmiana się rozpowszechniła. Przykładami są „
Christmassy”, „
Longkeeper”, „
Pink Grapefruit”, „
Reverend Morrows Longkeeper” i „
Yellow Out Red In”.
Istnieją również odmiany o bardzo małych owocach. „
Date Fruit Yellow” to małe, dość cienkie pomidorki koktajlowe w dużych kiściach. Grona można wieszać w całości do przechowywania. Owoce są bardzo trwałe, lekko zasychają podczas przechowywania, trochę przypominając winogrona suszące się na rodzynki. Inną odmianą jest "
Serendipity", która również otrzymuje żółte pomidorki koktajlowe. Te owoce są bardzo twarde i grubościenne.
Jak je przechowywać?
A teraz pytanie, które spędza sen z powiek każdemu pomidorowo zakręconemu ogrodnikowi: jak przechować te długowieczne skarby? Wieszanie ich w chłodnym, ciemnym miejscu to klucz do sukcesu. Możesz je nawet zszyć w długi sznurek, niczym pomidorowy wieniec na święta (
https://youtube.com/shorts/ZNhKhlPTEFE?si=Dfnkn9p7iFRKaUUr)! W ten sposób będą upiększać Twoje wnętrze i dostarczać zdrowych smakołyków przez długie miesiące.
Podsumowanie
Pomidory długowieczne to prawdziwi bohaterowie ogrodnictwa. Nie tylko przetrwają zimowe miesiące, ale także dodadzą smaku i koloru do Twojej kuchni. Więc gdy następnym razem spojrzysz na pomidora, pamiętaj, że niektóre z nich mają w sobie gen długowieczności i starzeją się z prawdziwą gracją!
macham serdecznie Hanusia cmok .
papryki - odmiana:
W sumie bardzo szybko przyszły.
