Dzisiaj zmobilizowałam się do likwidacji drażniącej mój zmysł wzroku rośliny. Wpadłam w pułapkę sadzenia w ogrodzie roślin popularnych swego czasu na forum. Było to ponad osiem lat temu. A owa roślina to tuja Aurea Nana. Nie mam pojęcia, co mnie pokusiło. Ani ona ładna, ani pasująca do stylu w ogrodzie. Najbardziej denerwowało mnie żółtawe zakończenie jej igieł.

Obok rosła róża Mary Rose, liliowe astry, bordowolistna śliwa wiśniowa. Zgrzytało mi tam na tyle, że podczas robienia zdjęć usilnie starałam się omijać tę tujkę.

Tyle wstępu historycznego. Tujka została wykopana. W jej miejsce wsadzony jest cis. Nawet spory. Jeszcze nie wiem, czy będzie z niego stożek, czy prostopadłościan. Wpasował się idealnie i wreszcie można w tym zakątku spokojnie robić zdjęcia. Byłam na tyle gibka, że przy wykopkach nie strąciłam poidełka i nie stratowałam astrów.





Jest neutralnie.





A z dalszej perspektywy spójnie.

Mokro jest i u mnie. Wczoraj kończyłam modernizację zakątka obok jodły koreańskiej. Wykarczowałam korzeń po berberysie ottawskim. Przesadziłam w jego miejsce kalinę Rozeum. A potem już była drobnica. Przeniosłam rajską jabłonkę i magnolię w głąb rabaty. Odsunęłam od krawędzi rabaty dwie hortensje. Skorygowałam nasadzenia dwóch tawuł japońskich. Odkryłam sporą cisową kulkę pod zwisającymi gałązkami berberysów Green Carpet. Wykopałam i posadziłam za hortensjami. Wykopałam pokładające się proso. Rozsadziłam żółte hakonki i dosadziłam bodziszka i eksperymentalnie zawilca jesiennego. Poprzednia próba była nieudana. Miał chyba za ciężką glebę. Może ta się uda. Jeśli nie, to wsadzę tam jarzmianki.

Trochę tej roboty było, ale są plusy wizualne. Z okolic tarasu odsłonił się widok na narożnik ogrodu. Minusem jest obecny nienachalny widok tego miejsca. Za rok powinno być lepiej.

LIDKA napisał(a)

Hania ta studziennie prezentuje się pięknie.
U mnie dziś mokro. Za mokro nawet na plewienie.

Studzienną bardzo lubię. Jesienią ma swoją najlepszą odsłonę.

W tle zmodernizowany cypelek.



Listki trzmieliny oskrzydlonej delikatnie wprowadzają jesienne klimaty.

W powietrzu czuć już jesień.

Stawu nie pokazuję, bo nie chcę Wam i sobie psuć humoru. Trzeba po prostu czekać na jesienne deszcze.

Dzisiejszy poranek był słoneczny i pogodny. Deszcz odrobinę padał w sobotę i niedzielę, niewiele, ale dobre i to

Oj tak

Cieszę się bo zaraz po pracy poszliśmy do ogrodu. Ponad 2h pracy. Prawie ogarnęliśmy rabatę od sąsiada, M wykopał (a najpierw wyciął) ponad 2metrową brzoskwinię I samosiejkę orzecha włoskiego. Drewno na stertę do spalenia czy pocięcia, sterta jest już ogromna.

Wycięłam przekwitnięte wernonie (miały dobrze po 2.5 metra) I sadźce. I wyrwałam chwasty. 3 taczki zielska. Ale ogarnięte, na wiosnę będzie mniej pracy

Mam cos co ryje I zjada korzenie, pietruszka, marchew, selery, buraki wszystko zgryzione. Tylko nać zwiędnięta na wierzchu. Zamówiłam 3 kilo kostek do karmników deratyzacyjnych, ale wątpię że karczowniki na to pójdą, one chyba spod ziemi nie wyłażą? Seler, wyjedzony od spodu



Chlopaki na budowie beda dopiero w poniedzialek, wiec w sobote pojedziemy tam posprzątać, bo od poniedzialku montaz okien. Hmmmmm

Tym razem nie przywiozę roślin, za to cudne wspomnienia



Żegnamy się z Kew w lekkim oszołomieniu. Z jakim rozmachem i pieczołowitością, troską o świat roślin i zamysłem badawczym stworzono to miejsce. Wędrujemy do metra prawie w milczeniu. Kątem oka dostrzegając, że liście lecą z drzew...


KONIEC

Na koniec oczywiście sklep z pamiątkami i roślinami (jeden z dwóch, w zależności od tego które wyjście/wejście wybierzemy). Być może cena tej jeżówki będzie dla nas pewnym pocieszeniem


Natomiast różnorodność dostępnych nasion już nim nie będzie z całą pewnością.

Urzekła mnie sekcja ze strączkowymi. Czy wybór jest tu jeszcze wyborem, czy już przypadkiem?

Cebulowe - na szczęście w tym roku postanowiłam zakupić drzewka zamiast nich, pretekstu do zakupów zatem nie było

Tu już jednak był mocny ból głowy...

Zrozpaczona patrzę na mapę atrakcji w Ogrodach Botanicznych Kew Gardens, jeszcze ogród japoński, zamek, Treetop Walkaway... wybija godzina 16, niestety... nie da się wszystkiego ogarnąć...
Zaglądam zatem do warzywnika. Tu zaskoczenia nie zakładałam, a pojawiło się




Warzywnik może być jakże czarującym miejscem.

Zuza, znalazłam na stronie 479 zdjęcie z moim leśnym, żałowałam, że mam tylko jedną sztukę. Ale to jest tak wielka roślina, że więcej by się nie zmieściło na tej rabatce. Jest świetny, wciąż wypuszcza nowe kwiaty i gałązki z kwiatami.

Tu mam zdjęcie z sierpnia, teraz ma trzy takie gałązki obsypane kwiatami.

Niepokoje udaje się uczesać w Grass Garden, bo tak właśnie działa na mnie widok rabat pełnych traw. Kojąco i odciążająco




Jak widać, trawy na rabatach znacznie lepiej sobie radzą z brakiem wody od tych tworzących trawnik.

Tabliczki w Kew Gardens są wszędzie, natomiast czasem pojawia się problem... gdy rośliny nadmiernie się rozrosną, tabliczki są niewidoczne. Nie mogłam zidentyfikować tego miskanta, ze złoto-miedzianymi kłosami, kępy gęste, o fontannowym pokroju i niezbyt wysokie, trochę ponad metr.

Tak wyglądają z bliska. Rozpoznajecie?



 

W pobliżu kolejna atrakcja, Rock Garden, rośliny stepowe, górskie, preriowe, przekrój wszystkich kontynentów, tego znów nie da się opisać. Poziom "przytłoczenia" rośnie skokowo. Jak można takie bogactwo ogarnąć??? Ile osób musi być w to zaangażowanych? Teraz i w historii tego miejsca?

Miłośniczka gór natychmiast odkrywa drogę do Davies Alpine House. Tu zastaje nas deszcz i cieszę się, że właśnie tu Nie trzeba się spieszyć



Chłodne powietrze jest zapewnione.