asc napisał(a)



[

No to ja jak to zobaczyłam to też krzyczałam i nawet M przyleciał obejrzeć
Rewelacyjne zdjęcie ....... i jemiołuszek też nie mam.. ale już wiem dlaczego ... wszystkie są u Ciebie

Patrząc na to zdjęcie myślałam, że to fotomontaż Ale cofnęłam się i widzę, ze po prostu miałaś gości i refleks

pozdrawiam i jakby coś to rób następne zdjęcia

Dorzucę latarenkę w typie "Ogrodu nie tylko bukszpanowego".

vita napisał(a)



a to zrobił mój synuś - pięciolatek (ale jestem dumna) - z mikro pomocą mamy


Dobra robota, Kacper ma zdolności, trzeba je wykorzystywać jak tylko często się da.

Ciekawy zestaw kolorów, Marzenka miała podobny pomysł, coś jej tam tylko z różami nie pasowało.

Miłego dnia

Cudo cudo cudo. Utwierdziłaś mnie w przekoaniu, że taki kolor choinki to jest to!!!

Synka u całuj od cioci Madżenki, bo zdolniacha!

zuza12 napisał(a)

Nie mamy sie co oszukiwać. Zima przyszła i chyba trochę tu zabawi. Nic na to nie poradzimy i musimy sie do niej przyzwyczaić. Ja też jej nie cierpię, ale uwielbiam obrazy malowane mrozem i sniegiem.
Takie widoki były w sobotę przy -8.

Zuza śliczne U mnie mróz poszalał podobnie
To właśnie w zimie mi się podoba
Mimo braku kwiatów i zapachów jest przynajmniej taka właśnie biżuteria
pozdrawiam

Zastanawiałam się czy pokazać to zdjęcie, bo niewiele na nim widać...To było w sobotę rano. M zauważył wielkie ptaszysko siedzące na drzewie oddalonym od nas jakieś 40 m. Otworzyłam cichutko drzwi i zrobiłam zdjęcie z zoomem. Powolutku zaczęłam schodzić ze schodów i niestety, spłoszył się. Nie udało mi się zrobić zdjęcia w locie, ale widziałam go dokładnie. Jestem pewna, żółty dziób i łapska, biały ogon i ogromne brunatne skrzydła. Wielki BIELIK !!!!!!!!!



Usiłowałam obrobić to zdjęcie, z marnym skutkiem

Dużo tam jest takich bardzo ozdobnych ale ich nie fotografowałam.

Spójrzcie jakie widoczki za oknem................. chyba polubię zimę
Takie oszronione drzewka są słodkie



I jeszcze kilka roślinek oszronionych




Kochane, najlepsze jest to, że moja pomponella mimo mrozów ma pąki I co mam z nią zrobić???




Teraz jadę po córkę i po wieczornym obrobieniu dzieci mam nadzieję, że chociaż troszke ogarnę zaległości...........
całuski

Pszczelarnia napisał(a)

Normalnie oniemiałam z zachwytu!

I w końcu do nas dotarła dziś zima. Nie ma to jak odśnieżanie rano i odśnieżanie popołudniu.....


Pozdrawiam Pszczółko serdecznie i z utęsknieniem czekam na emisję w tivi

To ja pokażę latarenki, które widziałam na Broniszach.

Piękne drzewa







i z liśćmi

Wrzuciłam u Danusi, wrzucę i tu - wszyscy mają cyklameny, mam i ja

W mojej zimnej kuchni, będzie mu w sam raz!

Zimowy ,,bukszpanowy" jest magiczny - zima odsłania słabe punkty w projektach wielu ogrodów i widać jak wiele im do bukszpanowego brakuje... wszystko przed nami

Ja zaś już powoli zabieram się do kolejnego wiankowania, jeszcze ze dwa pasowałoby ,,popełnić".

Co zaś się tyczy ,,odzewu", to może w słowach wielki nie był, ale za to dwie trzecie osób ma cyklameny w swoich dekoracjach świątecznych o proszę nawet ja się skusiłam, jak zobaczyłam dwu-kolorowego

Wszystkie narzędzia znalazły schronienie.
Przedmioty duże i drobne oraz rękawice ogrodowe.


Na szafie w jutowym worku czeka włóknina do osłaniania roślin.


Tak wygląda moje ogrodowe zaplecze


w małej starej szopie.


PS
*Twórcy narzędzi: pan Damian, pan Józiu, nastolatek Dawid, Ojciec autorki oraz pan Joseph Benthley.
Rąk do pokazów użyczyli panowie - rzemieślnicy.
Prace porządkujące (złomowanie) wykonał Mąż.
Inspiracji i motywacji do zmian dostarczył portal ogrodniczy.
Fotografie i aranżacje oraz porządek wykonała właścicielka ogrodu.
Wymienione i opisane wyżej czynności odbyły się na przełomie listopada/grudnia 2012 roku.

No już już
Ale zachwycona nie jestem

Trochę za skromne to wejście...




Słabe ozdoby miałam, bo z tamtego roku.
No trudno. W tym roku będzie biednie....nawet lampek nie będzie - się spsuły

Ząb od pazurków się nie zagubił i został zespawany.


A haczka (motyczka) też już zespawana czeka na malowanie.


A to jest mój ukochany szpadel, mam go już 10 lat. Świeżo po ostrzeniu.


Szanuję dawne narzędzia ale odrobina luksusu nie zaszkodzi; chlubię się swoją Kolekcją*.

Wszystkie narzędzia muszą zostać umyte. Rękawice, ścierka do osuszania, mydło ogrodnicze, szczotka i woda poszły w ruch.


W międzyczasie zapasowym grabiom przydzieliłam miejsce i nawet trzonki różne zakupione „na wszelki wypadek” znalazły przy nich miejsce.


I sznurki, sznureczki też już ułożone a miejsce przygotowane.


Oferta rynkowa ogrodowych „organizerów i toolsów” jest bogata. Zwinięte węże czekają na upały.

Są i moje podręczne narzędzia do zakładania nowych rabat.
Lekka łopata do wybierania żwiru z dołków, zgrabna siekiera do usuwania karp i korzeni, wysłużony łom, co daje radę największym kamieniom i kilof zwany pieszczotliwie oskarkiem, niezastąpiony towarzysz zmagań ogrodowych.


A to inne narzędzia własnoręcznie wykonane*.
Regulowany znacznik do zaznaczania rzędów przy sianiu i sadzeniu w warzywniku oraz kultywatorek ręczny do spulchniania zbitej gleby.


Są i podstawowe narzędzia, ogólnie znane i zawsze używane: sekatory, nożyczki, nożyce.
Wymagają ostrzenia. Wizyta w zakładzie szlifierskim „z tradycją” to sama przyjemność – zobaczyłam tam wspaniałą kolekcję kluczy.


Jedną taczkę trzeba było zezłomować. Taka kolej rzeczy. Zajmowała potrzebne miejsce, nie dało się jej wyklepać i wzmocnić, koło całkowicie odmówiło posłuszeństwa.

anna_studio napisał(a)

Jotka...spoko....posprzątałam
Wierzę na słowo....że to był śnieg....

Jak bonie dydy!
Kwiatki na przeprosiny Tyle razy przepraszam ile kwiatków na zdjęciu

Zdjęcia są kiepskiej jakości, bo komórką robiłam.

Dostałam od Mikołaja taki prezent:



Do zdjęcia postawiłam przy kominku, ale to nie jest ich miejsce docelowe.

Oczywiście, dopadła mnie choroba wiankowa (nie mylić z wieńcową)

Jeszcze nie jest gotowy, ale początki i przymiarki już były.