Z północy K-wa kojarzę dobrze Prądnik Czerwony - tam moja babcia mieszka.

To niedaleko

Tak było w zeszłym roku, a w tym... czas pokaże

Zastosowanie draży kokosowych ,,Korsarz"

Wrzuciłam u Danusi, wrzucę i tu - wszyscy mają cyklameny, mam i ja

W mojej zimnej kuchni, będzie mu w sam raz!

O, bardzo ładny kolor. A dlaczego masz zimno w kuchni?

O jakie cudne mikropierniczki - mniam mniam . A cyklamen ma bardzo nietypowy kolor

W kuchni mam nieszczelne/zepsute okno i moja połowica nie może się za nie zabrać... ponieważ mnie i moim zimującym tam kwiatkom na razie to odpowiada, więc do wiosny tak pewnie zostanie

W związku z powyższym na pieczenie pierników umówię się chyba z koleżanką (choć i tak MIKROpierniczki znikają w megatempie ) W wątku ,,piernikowym" dopisałam swój sposób na ,,witrażyki" - wystarczy wsadzić ciastko z odpowiedniej wielkości landrynką do mikrofali i pilnować momentu jak się rozpuści, byle nie zaczęło wrzeć, bo będą gorzkie i brązowe. Witrażyki oczywiście, pierniczki pozostaną brązowe i słodkie

Co do cyklamenu zaś - chodziłam koło nich ciągle jak kot wokół śmietany i dumałam, ale jak zobaczyłam tego dwukolorwego wiedziałam - to ON

Kurczę Ozz, a ja myślałam, że ten żółty środeczek to lukier. A tu ci niespodziewajka - witrażyk! Fajny sposób na takie szkło w pierniku. Co do witraży, kiedyś pracowałam w firmie, która je robiła i nawet mam mały wkład w produkcję kilku... prawdziwych i duuużych - jak okna. Jeden jest na Starowiślnej przy Dietla w witrynie sklepowej...oj danwe cudowne czasy... więc z pewnością zrobię i taki witrażyk .

PS
A gdzie ten wątek pierniczkowych poczynań?

Jeszcze mi powiedz, że pracowałaś w pracowni przy alejach na przeciwko Cracovii, na którą zazdrośnie spoglądam przejeżdżając czasem Fajny zawód, szkoda, że dzieje ,,dawne"

O piernikach, dużo i treściwie tu:
http://www.ogrodowisko.pl/watek/1193-pierniczki-swiateczne

Ozz to była nasza konkurencja, choć ja na nich patrzyłam z wielkim poważaniem. I byłam tam raz jedyny tylko. Niestety oni już nie istnieją...I w hutach szkła byłam. Widziałam jaka to ciężka praca - dmuchanie szkła, przy takim piecu rozgrzanym. A tafle szkła jak bajka: kolory, faktury. To wciąga jak narkotyk. I chociaż ja tam od papirków byłam to szefa miałam tak wspaniałego, że pozwalał się uczyć. Podpatrywałam, szkiełka szlifowałam, cięłam, Topiliśmy w piecu różne łezki i tak łączyliśmy różne kolory. Czasem się udawało, czasem nie i szkło pryskał od różnych naprężeń materiału. A artyści - projektanci, Pan Skąpski, Gosieńka. Kurczę brakuje mi tego.. Ale jak pisałam - dawne dzieje za to wspomnienia miłe.
Dzięki za namiary na piernikarnię