effka napisał(a)

Iwonko, jak ja bym chciała mieć tyle pięknych rdestów, w słońcu wyglądają zjawiskowo Taka różowa chmurka. Muszę chyba dosadzić u siebie jeszcze kilka sadzonek dla takiego efektu jak u Ciebie.
Fajnie, że ciągle coś zmieniasz, nie ma nudy, nowe byliny sprawiają, że taki dojrzały ogród tętni życiem

A wiesz, że tu są wsadzone tylko 3 sadzonki tego rdestu
Nie miał konkretnej nazwy, pisało rdest himalajski.
Niesamowicie mu spasowała miejscówka. Ziemia jest tam raczej ciężka i wilgotna.
Bez przypalającego słońca.
Rośnie jak rdest łąkowy, z jednego miejsca, wykładając się wkoło.
Udaje grubasa, a tak na prawdę każdą kępę dłońmi obejmiesz.
Podoba mi się, że cały czas kwitnie, a wcześniej liście zdobią.
Zobaczymy, czy mróz, śnieg go położą, czy jest z tych mocnych. Jestem ciekawa...



A Golden Arrow to "mercedes"


Muszę go więcej zdobyć. Uwielbiam kolor jego liści. Kwiatów też, piękna fuksja.
Aż sprawdzę, czy da się go podzielić. Bo tego himalajskiego na razie nie, jak bodziszek rozanne z jednej kępy rośnie.

Taka ich uroda, Halinko. Ale ja je lubię za kolor.

Dziś ogrodowo poszalałam. Cały dzień.

Jakiś taki wesoły miks zdjęciowy powstał, i dobrze, tyle na dziś

Magleska napisał(a)

rany ....ta nowa rabata jest zjawiskowa ....nie mogę się napatrzeć -cudo stworzyłaś -uwielbiam ją
szkoda,że zabierasz brzozy ,ale rozumiem aspekt korzeniowy ......a może jakieś inne małe drzewka typu derenie jakieś ,albo świdośliwy -coś co by dawało wyższy akcent ,a nie zabierało bylinom dobroci posadzisz ?

na ten wąski kawałek po wrzosowisku na pewno sama coś wymyślisz najlepiej

Buziaki

Madzia, moja rabata to jakiś niewielki procencik tego, co u ciebie.
Pomyśl, jak za dwa, trzy lata wszystko ci bujnie. Już jest gęsto, ale wkrótce będą tego całe łany, jak u Moni
To dopiero będzie spektakl...
U mnie drobiażdżki, ale cieszą bardzo po tych ciężkościach, które były.

O brzozach wspomniałam wyżej odpisując Asi Roocika.
Jak wysadzę z wiosną będę obserwować, co pasuje. Bez pośpiechu już.
Kuszą mnie cisy kolumny...
Albo tak jak piszesz, pojedyncze maleńkie drzewko - duży krzew na środku. Byle nie zabierał światła i wody. Lekki w odbiorze jak świdośliwa
Ale mam wolnego kousa, mam magnolię Susan... Pomyślimy.
Przyzwyczaiłam się już do tego żółwiego ostatnio tempa jakie mam

Macham na dobranoc anemonkami

Jacques Cartier

Do Novalisa, jak widać, zadzieram głowę, a żaden ze mnie krasnal, przeciwnie

Ostatnio trochę jakby kolorowiej

i kwiatki