I na koniec bukszpany.
Trzy razy zraszane wodą z płynem do mycia naczyń i olejem neem.
Zapach specyficzny unosi się w przedogródku. Kosy już nie buszują pomiędzy roślinami z młodym przychówkiem ale i tak nie będę niczym innym zwalczać tej ćmy bukszpanowej.
Dziś obserwowałam stado wróbli na nostrzyku żółtym na przedpłociu. Trzy metry od bukszpanów. Jak ćma zeżre bukszpany to posadzę coś innego.
Nawet mi nie żal kilkunastoletniej pracy przy kulkowaniu.

Mam Ja mam puszczony po belkach w bramie do ogniska i biorąc pod uwagę tempo jego wzrostu to jest to idealna metoda na utrzymanie go w ryzach, tnę trzy razy w sezonie, uciec nie ma gdzie. Nie wysiewa mi się, rozłogów nie puszcza. Nie wiem jak się zachowa gdy gałęzie będą ziemi dotykały czy nie zaczną się ukorzeniać bo u siebie do tego nie dopuszczam. Czy by się po skarpie piął nie wiem, ma tendencję do wspinania się po każdej konstrukcji która prowadzi w górę, jak glicynia i taki sam sposób oplatania wokół konstrukcji, nie ma korzonków czepnych tylko się owija gałązkami. Nawet gałązki wokół siebie wzajemnie też się oplatają. W zimie są łyse gałązki bo listki zrzuca całkowicie z pierwszym mrozem. Poza tym nie wymagająca roślina, nie podlewany nigdy, nawet jak susza.
tu akurat krótko po mocnym cięciu

Jakie lilie!!! Prześlicznie, jak zawsze Całuję, Bożenko!

Sylwia, masz u siebie, albo miałaś rdest Auberta. Zastanawiam się, czy to by nie nadawało na skarpę?

Nacieszyłam u Ciebie oczy liliami. bo moje to niedobitki po jeleniu. Piękne są Twoje, szczególnie białe. Akurat biała mi sie zachowała, i kwitnąć ma za tydzień.
Zdrowia Wam życze.