Bardzo lubie Wasze wierszykowe przekomarzanie

Oj bardzo slawne wasze rymowanie
Haniu, pogodynka u was w nocy deszcz wieszczy, podleje, odzyje, a ty hyc i do natury ruszysz, pozdrawiam i uciekam spac

Jeszcze ocny gośc u mnie? Ale za to jaki! Dobranoc Irenko!
Deszcz by się przydał bardzo, bo od miesiąca tylko wiatry wszystko wysuszają.

A jak mówi moja koleżanka: Na dobrym rymie, wszystko sie trzymie.
Trzymajcie się! Również wybywam.

Dobranoc Hanusiu

Haniu, Ty wybywasz, a ja wpadam, żeby się zorientować co słychać. A tu humor dopisuje i wiosna idzie.
Ty ze Zbyszkiem - wierszokleci to poeci.

No niby tak, większość piosenek w stylu disco na takich rymach bazuje.
Ja na razie moje disco tylkomałym wnuczkom serwuję. I co poniektóre pamiętają nawet jak mają po 20 lat.

Gabrysiu, a Ty nie śpisz? Kiedy Tobie tę żółtą dalię wysłać? Już czy jeszcze trochę czekamy?

Jedynym wierszem, który wyprodukowałam w życiu był taki krótki dla małego wówczas synka i też go pamiętamy oboje.
Dalie to w marcu, niech sie ociepli bardziej. A mogłabym liczyć na rannika?

hanka_andrus napisał(a)

Gabrysiu, odpowiem zaBożenkę: ranniki mają cebulki podobne do anemonów tylko mniejsze, No i wysiewają się również. Nasionka wielkości rzodkiewki.

Będę wysyłać Tobie dalie, to ci kilka ranników ołożę. Takich wydartych z ziemią, może przetrzymają transpot. W handlu ich nie widziałam.

Właśnie przeczytałam, kochana jesteś.
Nie wiem, jak sie robi serduszko, jakbym umiała, to bym wkleiła.

U Bożenki Tobie już go zaoferowałam. No to czekamy do połowy marca. Może być taki termin?
Pomału z piwnicy muszę wyciągać rośliny na światło dzienne. Agapant już nabiera chlorofilu. I ciekawe czy mi porzeżyła alstromeria?
A co do wiersz-skoro oboje pamietacie, może trzeba teraz dla wnuków coś stworzyć? o ile są? Przepraszam za dygresję.

To się nazywa telepatia. Czekamy do połowy marca.
Moje agapanty już oczywiście rosną w piwnicy, niestety, zawsze za wcześnie.
Przeżył i ładnie odbija kosmos czekoladowy, chociaż wygladał podejrzanie, zimowałam go w piwnicy, wykopanego po przymrozkach i przesadzonego do doniczki. Widać tak ma być.
Z wnukami u mnie nieskoro, bo mam syna tegorocznego maturzystę, więc sama rozumiesz... A mój wierszyk jest uniwersalny i dla wnuka też się nada.