Po raz pierwszy byłam podczas burzy w dżungli.
Byłam w hotelu, ale dokładnie widziałam jak nadciąga ,zajmuje cały horyzont aż do gór.
Niebo wydawało mi się o wiele większe niż u nas. Olbrzymie błyskawice rozdzierały niebo , no i te grzmoty. Woda z gór pędziła jak oszalała. Dlatego woda była nieczysta,ciągnęła z sobą kawałki drzew.

Idziemy schodami zrobionymi z pni w górę odkrywając nowe widoki i smaki.
Obok ciągną się stragany z pamiątkami i pysznym jedzonkiem: malutkie pierożki nadziewane różnościami,tortille,zupki i dużo -całe mnóstwo owoców.

Burza przerażająca ,ale te widoki i dużo ,słodkich owoców szybko rekompensują ten "horror".
Widzę Bogusiu,że aparat przykleił się do rąk.Zarejestrowałaś chyba wszystko co mogłaś ku mojej uciesze bo mogę oglądać to czego pewnie nie da rady za tego żywota))
Jeszcze jakby te smaki można było poczuć...

Jest bardzo wilgotno .Kropelki rozbitej wody osiadają na ubraniu , jesteśmy przemoczeni.
Małe restauracyjki zapraszają do środka,oferują różne dania z miejscowych ryb.

Zdjęcia -tylko w części są robione przeze mnie [większość robił mąż] -ja mam kilometry taśmy....
Smaki i zapachy były dla mnie egzotyczne za pierwszym razem -potem następne już z górki.

Bardzo dobrze,że oboje rejestrowaliście waszą wspólną wyprawę.Przy lampce wina możecie znaleźć się tam jeszcze raz kiedy tylko przyjdzie wam na to ochota - bezcenne !

No i upragnione jedzonko.

Mam nadzieję znależć się w realu.

To tutaj, gdzie piękne kaskady pokazują nam siłę przyrody -kręci się popularne meksykańskie tasiemce.