cześć wszystkim

Kuba napisał(a)

chcesz relację pogodową? donoszę że właśnie jest -2, bo pewnie zanim się obudzisz już będzie cieplej

a ty co spać nie możesz ???

Przeleciałam sobie Twój wątek i ja tu nie chcę mówic kto tu szaleje
Strasznie podoba mi sie ten Twój uskok w ogrodzie, tez taki mogłam mieć ale zdecydowaliśmy się to wyrównac i teraz żałuję. Bardzo nawet.

Witaj serdecznie i zaglądaj często

Dorotka napisał(a)

Przeleciałam sobie Twój wątek i ja tu nie chcę mówic kto tu szaleje

u mnie zeszły rok był przełomowy nawet bardzo, drugi raz zrównałam wszystko i zaczęłam od nowa - mam nadzieję, że teraz tak zostanie już na dłużej, bo mi się tak podoba - tylko niech szybko rosną roślinki

Dorotka napisał(a)

Strasznie podoba mi sie ten Twój uskok w ogrodzie, tez taki mogłam mieć ale zdecydowaliśmy się to wyrównac i teraz żałuję. Bardzo nawet.

też się zastanawialiśmy czy równać teren czy zostawić, bo jednak jakbyśmy chcieli wszystko wyrównać to dużo ziemi by poszło - i tak zostało ma to swój urok i dla nas jest okey
Cieszę się, że Ci się podoba

Myśmy wwieźli 70 ciężarówek ziemi i wyrównałam. Głupia byłąm. Teraz mam równiutko ale bez indywidualnego charakteru ogrodu. Taki jak wszyscy. Pluję sobie w brodę. Dobrze zrobiłaś bo jest super.

dzięki

Poczytałam o burzach i Kascie co w majteczkach górali budziła .....oj ja takich doznań nie miałam hihi )))

Buziolki wieczorny ))

AnnaCh napisał(a)

w burzę i wichury spanie na poddaszu jest po prostu boskie

Szczególnie jak całe mieszkanie jest poddaszem, okna dachowe i gradem trzepie, dwa lata temu moje dzieci chciały do piwnicy uciekać i o mały włos uciekłabym z nimi

Hejka!

Z tymi burzami i wiatrami to nie ma żartów. Ja mieszkałam całe życie w bloku i to na parterze. Teraz w domu, dom jest na górce i jak wieje to mam takiego stracha, że hej. Sama sobie normalnie współczuję :/
Na szczęście nie mamy okien dachowych w pokojach tylko w górnej łazience, więc część "atrakcji" mnie omija. Jakiś anioł mnie natchnął jak się upierałam żeby okien dachowych nie było Dzięki mu za to

Jakoś trzeba przywyknąć ale z trudem mi to przychodzi

Zgadzam się z Anią.. ja też całe życie w blokach mieszkałam i teraz jak wicher zadudni w dach (a mam blachę) to mam ciarki na plecach.. Latem, w te wielkie huragany, które drzewa powalały, jak wyjeżdżaliśmy z domu to zastanawiałam się czy po powrocie nie będę zerwanego po wsiach szukać Od razu pojechałam ubezpieczyć od wichur Jeśli chodzi o "spokojność" to trochę mi ulżyło, bo w razie czego kasę na nowy dadzą ale z drugiej strony strach pozostaje.. Za to uwielbiam odgłos padającego deszczu