Le Jardin Plume jest przepięknym prywatnym ogrodem w pobliżu Rouen stworzonym przez właścicieli Patricka i Sylvie Quibel.
Dla mnie chyba jeden z najładniejszych i najciekawszych jakie widziałam na kontynencie.
Świetne połączenie nowoczesności z elementami tradycyjnych formalnych ogrodów francuskich, które zostały wykorzystane w bardzo współczesny sposób.

Ten ogród to formalne aleje, baseny, rabaty - wszystko zaprojektowane
w nowoczesnym stylu. Formalność to cięty żywopłot w bardzo ciekawe kształty a przeciwieństwo to żywiołowe i romantyczne nasadzenia dzikich kwiatów, traw i bylin.

Ogród składa się z kilku części a w każdej z nich panuje inny klimat.

Zaczynamy od tej od której cały ogród wziął nazwę. Zastanawiałam się z koleżanką która zna świetnie francuski czy w tłumaczeniu Plume bardziej by pasował pióropusz czy fontanna. Dalej nie wiemy, pasuje do niego i to i to.

Pierwsza część ogrodu w której tło dla roślin stanowi 100 letnia stodoła (jak ja zazdroszczę tej stodoły Poziomce) to nowoczesne nasadzenia w stylu bardziej preriowym, lecz w przeciwieństwie do angielskich rabat, sadzone bardziej pojedyńczo, gdzie rośliny jedne z drugimi przenikają się nawzajem.

Ogród zdobył w 2003 roku nagrodę, która naprawdę mu się należała bo widziałam inne, które tez ja miały a nie były tak bajeczne jak ten.

Gwiazdy tej pierwszej rabaty to głównie rutewki, przetacznikowce, krwiściągi w różnych odmianach i kolorach a z traw przede wszystkim trzcinniki.

Delikatny, zwiewny, przyprószony, zamglony, zjawiskowy, nieziemski, obłędny.

Jestem zakochana i również go odkryłam, ale nie wiem czy kiedykolwiek go zobaczę, a jak nie zobaczę to go stworzę, przynajmniej podobny, żeby móc oglądać codziennie z rana, spowity w mgły...


Tęsknię za takim ogrodem i jest moim nr 2 w marzeniach

I przejście, bardziej już formalne do kolejnej części ogrodu

Danuś, dojedziemy tam kiedyś razem, może którąś jesienią?
Stwórz go jak najszybciej żeby nie trzeba było przemierzać tysięcy kilometrów w celu ponapawania się takim pięknem.

Kolejny, zupełnie inny, to ogród wiosenny.

Ja niestety byłam tam lipcu ale wyobrażam sobie to szaleństwo ciemiernikowe we wszystkich możliwych kolorach.

Pod metalowymi łukami przechodzimy dalej, do części ogrodu gdzie królują cięte bukszpanowe kule. Przestrzeń miedzy nimi wypełniają bodziszki, jarzmianki i wilczomlecze. Wczesna wiosną królują tu ciemierniki, które ja kwitnące widziałam tylko na zdjęciu w książce.

Tutaj część niedostępna dla zwiedzających - zapasowe pole bukszpanów. Co dziwne, mimo normandzkiej wilgotnej pogody jakoś nie widziałam tam chorych bukszpanów.



I przejście do kolejnej części - ogrodu lata.

Ogród letni, inspirowany klasycznymi francuskimi parterami, z kwadratami otoczonym ciętym żywopłotem bukszpanowym, wypełnionymi roślinami o gorących kolorach.
Pomarańcz, intensywny czerwony czy złoty żółty to główne kolory tych rabat.

Niestety jak ja tam byłam dosyc intensywnie padał deszcz wiec nie do końca te gorące kolory widać.

Wśród roślin królowały liliowce, krokosmie, dalie, dzielżany, przekwitały nasturcje i przekwitły zupełnie maki. Wcześniej kwitły tam jeszcze orliki i kukliki.
Gotowy zestaw na "goracą" rabatę Gabrieli.

Będę miała w tym roku czarno-bordowe nasturcje