sylwia_slomczewska napisał(a)

O widzisz wyrwałam się przed orkiestrę

Nie szkodzi

sylwia_slomczewska napisał(a)

Irenko o chorobie Twojej mamy nie mam, ale mam jeszcze jedną babcię 95 lat, pamięci nie ma żadnej, nawet nie pamięta, że nie jadła i nic do ust nie chce wziąć bo twierdzi, że dopiero co obiad był i taka pojedzona......więc jakieś blade jednak mam, a to tylko taki delikatniejszy przykład tego co się dzieje z Nią. Strasznie ta starość Panu Bogu nie wyszła

Oj nie...piękny wiek ja się panicznie boję starości.

basia3012 napisał(a)

Irenko, poczytałam co u Ciebie słychać, pooglądałam efekty prac w ogrodzie. No, już zaawansowane porządki. Chociaż pogoda pewnie u Was podobna do naszej czyli zimno i deszczowo.
A mnie wzięło na sadzenie drzew liściastych, tworzenie stożków z cisów wg Danusi przepisu na topiary i nawet 6 szt krzewuszki dokupiłam. Nigdy bym w to nie uwierzyła bo krzewuszki to dla mnie krzewy nie za bardzo ale ta odmiana mnie zachwyciła. Słabo kwitnie ale za to ozdobna z liści. Nazywa się Wings of Fire. Zdjęć na razie nie robiłam bo to wszystko drzewka-patyki na razie a nie drzewa. Może kiedyś drzewami będą?
W cięciu mam trochę zaległości. Ale jak się ociepli to się poprawię.
A na cięcie hakonek to masz Irenko jakiś sposób czy tak normalnie sekatorem ciach przy ziemi i już?

Basiu, zwykłymi nożyczkami przy ziemi, to najlepszy sposób, sekator do nich się nie nadaje
Będę podziwiać nowości u ciebie

Kasia73 napisał(a)

Bardzo sie cieszę, że się odezwałaś. Często o Tobie myślę, mocno przytulam.

Dziękuję, jestem w kiepskiej kondycji.

Anda napisał(a)

Irenko, pozdrawiam i dużo siły życzę

Ewo dziękuję

hankaandrus_44 napisał(a)

Iruś, jak sobie radzisz? Ciut oddechu od codzienności życzę, choć to małe realne. Przytulaski dla Ciebie, dla Was.

Oj Hanuś....
Do 27 jakoś miałam poukładane, wypracowałam schemat, ale wszystko się zawaliło. Zmienili mamie leki, ciśnienie zaczęła mieć książkowe, a samopoczucie gorsze. W nocy 26 na 27 wybrała się do ubikacji i upadła, tego widoku nie zapomnę...lecąc na ratunek, zahaczyłam kapciem, dziś wiem, że mam złamany nos, goi się.
Wezwaliśmy pogotowie, zabrali na kardiologię, okazało się że zawał i udar, lewa strona sparaliżowana, tydzień na intensywnej terapii, widziałam ją tylko 1 dzień, dokarmiałam i było ok. Potem bezwzględny zakaz odwiedzin, i bez kontaktu, tylko z lekarzami, aby coś dopytać.
poszłam odreagować w ogrodzie, przy cięciu hakonek nadziałam się okiem na hortensję, oko czerwona miazga, wyglądam, jak ten z rodziny Adamsów.
A teraz lekarze zdecydowali, że mama idzie do domu, sparaliżowana, no bo serce ustabilizowane.
Na szybko załatwiamy łóżko medyczne-elektryczne, krzesełko toaletowe, wózek, część trzeba kupić, inne wynajem i miesięczne opłaty. Mam nadzieję, ze lekarz rodzinny pomoże w dalszym rehabilitowaniu, bo szpital odmówił.
W poniedziałek jadę na oddział i karetką wracamy, musiałam prosić o transport nie chodzącej osoby, jest sztywna, boję się strasznie, jak sobie poradzę, boję się o nią. Tak to teraz u mnie jest, a przecież mam tyle innych spraw na głowie, jak wszyscy. Obym ja już lepiej się miała, to może odważniej podejdę do wszystkiego. To tak tyle w skrócie.

Irenko, tulam mocno i sama już nie wiem, co napisać. Myślę o Tobie i naprawdę życzę, żeby choć trochę lepiej się wszystko ułożyło

Irenko całuję w tak trudnym dla Ciebie czasie ... dasz radę
Buziaczki i tulam też

O, ja cię, no nie miała baba kłopotu, to sobie udar zafundowała! Współczuję, bo stresu masz pełne portki. Jak tu Tobie pomóc, w dodatku na odległość. Sama o siebie dbaj, bądź w końcu egoistką, bo inaczej, zamartwisz się na Amen. Kocham Ciebie, Iruniu. Czujesz moje przytulaski?

Irenko jestem z Tobą myślami, trzymajcie się