Dzidka napisał(a)

Może i mają dużą pestkę i mało miąższu. Ale są tymi pierwszymi, tymi wypatrywanymi.
I jest ich tak dużo, że nawet szpaki i gołębie mają co jeść .

czereśnie to całe moje dzieciństwo, nie zawsze mile wspominane teraz mam z nich tylko jedną starą czereśnię, reszta już wypadła, w ub roku zlikwidowaliśmy taką owocującą w lipcu, staruszka była w 70 % spróchniała, strach było koło niej przechodzić.

Z moim też się trochę łączy.
W drodze do szkoły mijałam ogródek, w którym rosła taka czereśnia.
Jak my na nią patrzyłyśmy, kiedy była oblepiona owocami.
Obiecałam sobie, że i ja taką będę miała, No i mam

U nas był cały sad, trzeba to było zerwać i szpaki straszyć , po latach dowiedziałam się, że inne dzieci nam zazdrościły, a my to poczytywaliśmy jak dopust boży, połowa wakacji była zmarnowana...

Aleś pojechała z tymi czereśniami. Język mi wisi.
W starym ogrodzie były welkie czereśniowe drzewa, które posadził mój dziadek tuż po wojnie, podobnie jak resztę wspaniałego sadu. Czereśnie były od końca maja ( tak, skóra z pestką), aż do końca lipca. I żadnych robaków w nich nie było. Czereśni było pięć różnych. Jedna to była taka mieszanka wiśni z czereśnią chyba, mniej słodka i bardziej soczysta. Wszystkie miały gałęzie do góry, tylko jedna miała takie do samej ziemi i ja, mała dziewczynka, mogłam je sobie sama zrywać.
Ech, Dzidka, jak u mnie nie będzie, to ja przyjadę do Ciebie na te czereśnie

Zapraszam

Jadę na czereśnie

an_tre napisał(a)

U nas był cały sad, trzeba to było zerwać i szpaki straszyć , po latach dowiedziałam się, że inne dzieci nam zazdrościły,...

Że zazdrościły , to pewne.
U nas nie sposób było je kupić. A one tak kusiły.

He, he, zaraz Ci tu stówka wystrzeli

Gardenarium napisał(a)

Jadę na czereśnie

Teraz ja narobiłam ochoty na czereśnie.
Zapraszam

Gabriela napisał(a)

He, he, zaraz Ci tu stówka wystrzeli

Masz rację.
Przyznam się, że na licznik nie zwróciłam uwagi .