Może powinien być też nakaz zdobywania pozwolenia na nasadzenia niektórych gatunków drzew....

Ponieważ wszyscy wyrażają podobne opinie pozwolę sobie wyrazić odmienną

1. W poprzednim stanie prawnym ludzie unikali sadzenia drzew na swoich działkach. Czemu? Bo gdyby je posadzili to w przyszłości nie będą mogli ich wyciąć. Z tego samego powodu ludzie wycinają wszystkie młode drzewa, aby w przyszłości, gdy te drzewa urosną, nie mieć problemu z ich wycinką. W mojej ocenie to właśnie stare przepisy do obecnej drzewofobii doprowadziły.
2. Często na Ogrodowisko spotykam się ze zdaniem jak to cudownie mieć drzewa. Tak to prawda. Ale nie cała. Cudownie jest marzyć o brzozie, gdy się jej nie miało. Ale Ci, którzy ją mieli blisko domu wiedzą, że brzoza jest piękna, ale bardzo uciążliwa. Podobnie jest z DRZEWAMI. Napisałam to celowo wielkimi literami, bo mam na myśli wielkie drzewa, a nie (przepraszam za określenie) "drzewka", takie jak miłorząb, klon palmowy, klon Shirasawy i wiele innych trochę większych często sadzonych przez forumowiczów. DRZEWO, wielkości 15-30m, poza zaletami ma też wady. Ogranicza dostęp do światła, stanowi zagrożenie dla fundamentów, nie da się wyleczyć itd. Dlatego byłabym ostrożniejsza oceniają osoby, które z własnych działek wycinają DRZEWA. Dla niewielkich działek na terenach miejskich bardziej odpowiednie są "drzewka" niż DRZEWA.
Polecam zajrzeć tu
http://www.ogrodowisko.pl/watek/7401-ciecie-galezi-poprawa-statyki-mojego-debu

Podsumowując.
Podzielam zaniepokojenie wynikające z masowej wycinki. Mam jednak (może naiwną) nadzieję, że w dłuższej perspektywie pozwolenie prywatnym właścicielom na wybór czy i jakie drzewa chcą mieć na swojej działce przyniesie więcej zysków niż strat. Że po początkowej wycince pojawią się jednak drzewa lepiej dostosowane do lokalnych warunków i piękniejsze.

To napisałam ja właścicielka działki poniżej 1000m, DĘBU chorego na mączniaka i prawie właścicielka rosnących w granicy KLONÓW pospolitych chorych na plamistość oraz chorych kasztanowców. Była właścicielka działki z ogródkiem za domem około 80m2 z dwoma brzozami i ogródkiem przed domem około 40m2 z brzozą i dębem z mączniakiem rosnącym 0.5m od skrzynki elektrycznej.

A w ramach rachunku sumienia dopiszę jeszcze, że 2 tygodnie temu wycięłam drugi DĄB, który rósł na mojej działce. Jego korzenie były wielokrotnie niszczone ze względu na prowadzenie prądu, wody i gazu do domu w niewielkiej odległości od tego drzewa. Rósł niecałe 2m od ogrodzenia wzdłuż którego poprowadzona była linia wysokiego napięcia. Biorąc pod uwagę prawdopodobne przyszłe problemy z infrastrukturą, zaburzony pokrój drzewa z powodu cięcia gałęzi przez STOEN, mączniaka i parę innych powodów, po zmianie przepisów i lekturze wątku z linku powyżej zdecydowałam się go wyciąć. Z poczuciem winy. Ale myślę, że w dłuższej perspektywie to jednak dobra decyzja.

Pszczelarnia napisał(a)

Mary, czy kiedykolwiek w dawnym systemie prawnym zgłaszałaś wniosek wycinki tych drzew, co do których miałaś obiekcje dotyczące ich zdrowotności, stabilności. etc.?

Tylko raz, przed budową, zgłaszałam wniosek o wycinkę. Cześć była chora. Głównie brzozy.

PS Miłorząb jest wielkim drzewem, jakby co.

Mariken jest raczej "drzewkiem". A to najczęściej sadzony na Ogrodowisku miłorząb.

Myślę, że poczucia winy można się pozbyć sadząc gdzieś inne drzewa. Albo wpłacając na konto organizacji, która sensownie prowadzi zadrzewianie i ratuje aleje.

Myślę o tym. Ale myślałam o tym i przed wycięciem.

Chcę jeszcze powiedzieć, że prawo własności szanuję nade wszystko ale dulszczyzną jest podział na właściciela prywatnego i dewelopera, gmina to też właściciel. W dawnym systemie nie podobało mi się jednak, że to gmina była sędzią w swojej sprawie, tzn. urząd mógł wycinać (nawet masowo), bo to urząd wydawał pozwolenia na wycinkę. I ciął, dopóki nie napotykał oporu tzw. zwariowanych mieszkańców, którzy interweniowali. Takimi kruczkami prawnymi nie zbudujemy świadomości co do potrzeby sadzenia drzew.

Moja prosta zasada, stosowana od dawna przez moich pra-, pra- - chcesz wyciąć, tnij. Ale posadź gdzieś trzy następne (zawsze jakieś wypadnie po drodze). To jest prosta zasada.

Podoba mi się. Może nie trzy, może niekoniecznie drzewa a większe krzewy, ale generalnie zwróć to naturze.

Każde drzewo kiedyś kończy żywot i trzeba sadzić nowe - chodzi o zachowanie równowagi (i do tego nie trzeba badań środowiskowych), wystarczy popatrzeć dookoła. I czasami przed posadzeniem drzewa trzeba się zastanowić i pomyśleć.
Gdyby nie dawne przepisy prawne, mój kuzyn - nieświadomy niczego a będący pewnie w potrzebie finansowej - zgodziłby się na wycinkę swojej (przerzedzonej) alei dębowej (pojawił się dobry kupiec na drewno). Piszę "nieświadomy" - bo jak mądry urzędnik mu wyjaśnił wartość tych dębów, zmienił zdanie.

Lepiej edukować niż zabraniać.

Dziękuję za dyskusję. Trzeba dyskutować, mówić i pisać. Przepisy to nie wszystko.

(...) Obecnie na nieuprawianym terenie przez ponad 70 lat wyrósł las (z samosiejek)... I teraz dylemat: czy wycinać las i przywracać ziemię pod uprawy, czy dalej mieć prywatny las do którego tak na prawdę do tego roku nie miało się żadnych praw i mozliwości decydowania...? To przykład z życia, że nie zawsze czarne jest czarne.

Toszko, naprawdę nie miało się prawa do prywatnego lasu? Mnie się wydaje, że miało, tylko leśnik "z papierami" musiał oznaczyć, sprawdzić.