Akcja płotki chwilowo zakończona, bo brakło mi odpowiednich gałęzi.
Będzie kontynuacja, bo jeszcze mam do zasłonięcia kamienie.


Takie miałam ciurkadełko, w tym roku zmieniłam na inne.

Ja mam coraz więcej czasu na przyjemności. Nareszcie

Co więcej na dobry początek. Tak myślę, że Dobry.
Razem z moim mężem wciągamy się coraz bardziej w nasz ogród. Tworzymy go. Staramy się wreszcie myśleć potem działać, Nie odwrotnie jak do tej pory

Poprzednią jesień i zimę spędziłam z Wami. Miałam czas dla siebie. Zachwyciłam się. Zakochałam w ogrodzie. Teraz wdrażam. Mam nadzieję, że będziecie moim wsparciem a ze mnie jakiś pożytek będzie.

Dzisiaj wiem. To był tylko lęk. Może strach. Paraliż. Niemoc. Gdybym wtedy wiedziała. Co? Ano, że będę żyć. Bo żyję. I przyszedł czas na ogród.

Dorota123 napisał(a)

Podpisuję się pod powyższym tekstem. Zaglądam stale tu się tyle dzieje.

Ostatnio zrobiłam kilka nowych rzeczy, ale jeszcze nie wszystko skończone.
Em nie zrobił mi jeszcze stolika roboczego w warzywniku, więc ja sobie w ramach rekompensaty taki mini kącik wykombinowałam w domu. Mam miejsce na moje sukulenty. Jeszce nie skończony, ale pokażę,żeby nudy nie było

Nie sama pracuję w ogrodzie

A po drodze cios. Miałam 38 lat. Choroba. Walka, taka o życie. Wygrałam ale cena wysoka, sprawność. Niby wszystko normalnie ale tylko jedna ręka.



To mi przeszkodziło w realizacji marzenia. Ogród, taki prawdziwy. Miał być. Był doniczkowy. Tez dobrze.

Ja nabyłam kwiatki ceramiczne, ale zdjęć nie mam. Zrobię przy sposobności.

Można było kupić palemki, serwetki, loszyczki, pisanki, kraszanki i inne cudeńka, Takie laleczki, jak widziałam u nas na Ogrodowisku, też były.

A teraz juz idę do spania. Dobranoc.

Wieś, to moje dziedzictwo. Jestem 7 pokoleniem na tej ziemi. Jak to się mówi - spadek po kądzieli. Ja powiem, wielka odpowiedzialność. Ile łez wylanych. Jak ja podołam. Jak nie stracić. Nie zmarnować. Ocalić ...
Dla kogo? No dla potencjalnych przyszłych pokoleń, A jakże

Było stoisko z drewnianymi ptaszkami, i ze świątkami w drewnie.

Wczoraj przy niedzieli wybrałam się w odwiedziny. Muzeum przeniosło zagrodę jamneńską z dotychczasowego miejsca do Jamna. Z tej okazji zrobił się niezły festyn.

Tłumy były takie, że trudno było się przemieszczać, a było co oglądać i gdzie wydawać pieniądze.
Od jedzonka, do wystroju świątecznego , stoiska się uginały. Zdjęć mam tylko kilka, bo ustawić się nie było jak. Ale pokażę to co mam.