Danusiu,
Dziekuje że do mnie zajrzałaś - czeka tam na ciebie miła niespodzianka.

Jest za kolorowo Ale nie jako krytyka to piszę Szkoda frontu na biało czerwono

Skoro jest sporo różu tutaj, to ja bym poszła w tym rejonie w biel, róż, niebieski i srebro...tak bardzo pasują, a z czerwieniami bym poszła w inny rejon.

Można zrobić czerwono-biało-niebiesko-żółto. Przenieść orliki, lilie, dodać egzotycznej kanny o ciemnych liściach, więcej czerwonych lilii, a na jesień dalii

A tutaj dodać burgundowych i różowych róż (lato) i burgundowych i różowych tulipanów (wiosna), lilii i białej gaury. Do tego Stipa tenuissima i ciemnoróżowe jeżówki(jesień). Przyda się też miskant Morning Light - srebrzysty i delikatny.

Mam nadzieję, że jestem pierwsza, bo powiem że bardzo lubię takie "gadanie". Ha,ha Jak to ogarniam? Sama nie wiem, ale wiem, że lawina toczy się i pochłania niesamowite tłumy i 95 % czytających Ogrodowisko to ...niezalogowani

W m-cu lutym pobito rekord odsłon, bo wyniosło 9.5 mln w miesiącu, a średnio odsłon jest 3.5 mln. Czyli to co widzicie to tylko 5 % tego, co się w umysłach ludzkich dzieje.

Sprostuję, że Ogrodowisko w 2015 będzie miało 5 lat, czyli istnieje od 9 lipca 2010 roku O matko, sama nie wierzę

A co do medalu to nic nie stoi na przeszkodzie aby wysłać propozycję do Agencji Promocji Zieleni, na pewno Złoty Laur pomoże w kolejnych działaniach celem popularyzacji ogrodnictwa w Polsce A szykuje się wiele w następnych latach. Aby tylko wydolić fizycznie.

Bardzo się cieszę, że przemogłaś nieśmiałość i witam serdecznie

No właśnie, a dopiero co pisałam że nic nie będę robić...ale tak nie całkiem - plany muszę mieć, bo bym się zanudziła no i co bym pokazywała, że leżę? e...nieeee, poleżę owszem, ale ruszać się trzeba

Tak sobie teraz myślę, jakże "ubodzy" są ludzie, którzy nie mają żadnej pasji, tylko własny "nos" i "kasa". Jakże nasze życie jest piękne, gdy możemy sobie sprawić radość choćby jedną roślinką i to szukanie, zdobywanie, zmiany - są takie przyjemne

Te zakupy to była oczywiście moja niedaleka przeszłość Pozbierałam z fotek najciekawsze ale nadal nie wiem gdzie mam taką fotkę gdy cały samochód po kokardy wypełniony aż nie widać w lusterkach co się dzieje. I my dwie z Hanią w tum buszu.

Klon wyemigrował z mojego ogrodu na bazę, bo nie przebarwiał się, był trzy lata. Potem pomyślę gdzie go posadzę.

Powiem tak:

ja jestem w miarę konsekwentna, ale jak z Hanią wpadniemy do dobrej szkółki, to obie dostajemy małpiego rozumu, chyba jak wszyscy pasjonaci ogrodnictwa i kupujemy... bo ładne, bo sprawdzimy jak się sprawuje na rabacie, bo pasuje do czegoś. Podpuszczamy się wzajemnie. Potem dopiero się myśli: "a gdzie ja to posadzę?"

Ja to naprawdę już nie mam gdzie, ale teraz wymyśliłam, że przerobię hidcotową radykalnie. Nie będzie już biało-niebiesko-żółta i wywalę świecznice bo za dużo miejsca zajmują i nie zdążają zakwitnąć.

Tak sobie teraz myślę, jakże "ubodzy" są ludzie, którzy nie mają żadnej pasji, tylko własny "nos" i "kasa". Jakże nasze życie jest piękne, gdy możemy sobie sprawić radość choćby jedną roślinką i to szukanie, zdobywanie, zmiany - są takie przyjemne