Marzena2007 napisał(a)



Dawajcie więcej tych uśmiechów Pozdrawiam zza biurka, ale też miałam dziś dzień na leżaczkach Gości też miałam...pogodę też.. ale Was nie miałam w swoim ogrodzie a chciałabym, Kiedy do mnie przyjedziecie podzielić jakiegoś potwora?

Danusiu niech no tylko OLTexpress wróci to wykopiemy Ci wszystkie bukszpanki

albo trawki Marzenko co tam OLTEXPRESS, z wyprzedzeniem zabukujemy i polecimy LOT

Gardenarium napisał(a)

Dawajcie więcej tych uśmiechów Pozdrawiam zza biurka, ale też miałam dziś dzień na leżaczkach Gości też miałam...pogodę też.. ale Was nie miałam w swoim ogrodzie a chciałabym, Kiedy do mnie przyjedziecie podzielić jakiegoś potwora?

ojej, jakie zaproszenie! no u ciebie tyle dobra, ze pewnie nie będziemy wiedzieć, co wykopać i adoptować do siebie
to miałaś fajnie Danusiu, na tych leżaczkach bardzo relaksacyjnie, zacisznie tam i słoneczko

Gardenarium napisał(a)

Dziękuję Bogdziu za to, że wykorzystujesz swój wielki talent, aby nieść ludziom radość.
Wielkie brawa i moc uśmiechów

Podpisuje się wszystkim ręcami i nogami pod tym!!! Bożenko no brak mi słów....

Ma większą oglądalność

Bardzo miło, też się wzruszyłam.

Ryśku, wróciłeś?

Ewciu, nie trzeba nic przerzedzać a jedynie przycinać, nadawać formę. Ogród jest wypełniony optymalnie, a więc z biegiem lat nabierze wielkości, ale rośliny nie będą wymagały przerzedzania, czyli rozumiem wykopywania?

Ambrowiec zapewne nie dostał jeszcze niskich temperatur

Dziękuję Bogdziu za to, że wykorzystujesz swój wielki talent, aby nieść ludziom radość.
Wielkie brawa i moc uśmiechów

O ogrodzie powstał wiersz, autor Bożenka (Bogdzia) z Rododendronowego ogrodu. Zdjęcia Danusia.



Wiersz o zimozielonym ogrodzie...

Na skarpie szarej i burej stał piękny biały dom.
Oknami olbrzymimi przed siebie patrzył on.
W tych oknach się odbijał ziemi brązowej szmat
co czekał na nowe rośliny od kilku może lat.



A w domu tym mieszkali Ona i Ono i On
co wciąż sie usmiechali, bo to szcześliwy dom.
Do szczęśliwego domu raz przyszła dobra wróżka
i do nich powiedziała : potrzeba wam ogródka.



Wnet czary się zaczęły, ludzi w ogrodzie wiele
będziemy mieli ogród, cieszą się własciciele.
Niestety miast ogrodu, co był im obiecany
teren jest cały w błocie, zupełnie rozkopany.



A wróżka śle uśmiechy, niczym się nie przejmuje,
może ona to zmieni i co złe odczaruje?
I mieli rację oni: Ona i Ono i On,
że wróżce zaufali że przyozdobi dom.



Któregoś dnia ta wróżka donic naustawiała
ucieszył się z nich Mati aż buzia mu się śmiała.
Nawiozła czarnej ziemi, rośliny wybierała,
a męska jej ekipa robotę nową miała.



Kopali i sadzili, rowy zasypywali,
zielonym zaś avantem cięzary przemieszczali.
Zdzisław bez przerwy machał i kogóż on czaruje?
a Mati na tarasie wszystkiego dopilnuje.



My zaś Matiemu teraz zupełnie zaufamy
i na dni kilkanaście tutaj nie zaglądamy.

Minęło dni niewiele, więc wejdźmy do ogrodu
ściskamy w dłoniach kciuki, by nie doznać zawodu.



A ogród istne cudo, aż nie wierzymy sami,
dom jakby jeszcze bielszy i śmieje się oknami.
Przy wejściu nas powita bonsai piękny z cisa
a z murków z roślinkami irga zalotnie zwisa.




Skarpa, co była szara dzisiaj zielenią lśni,
przy schodach rosną kule, te bukszpanowe trzy.
Ambrowiec do nas woła kolorem z czerwieniami,
a słuch już się zachwyca szumiącymi trawami.



Pod wielkim starym świerkiem wrzosy się rozłożyły
i swymi kolorami to miejsce ubarwiły.
Łan hortensjowy kwitnie, rumieńcem lekkim płonie,
żółty Ginkgo biloba zaprasza: chodźcie do mnie !



Gdzie iść, gdzie patrzeć najpierw? - nasz rozum o to pyta
tu buk czerwony rośnie, tam róża zaś zakwita.
Po trawie sobie chodzisz jak po pięknym dywanie
by się zachwycić brzozą, na chwile tu przystaniesz.



Barwne żurawki, trawy, dwukolorowe kamyki
w których rosną prześliczne, czarniutkie konwalniki.
Stanie tu wodna ściana z szumiącym jasnym zdrojem,
co pewnie będzie ptaków wspaniałym wodopojem.



Uśmiecha się dziś wróżka, bo zadowolona jest wielce
i patrzy z dumą wkoło, raduje się jej serce.
Na koniec jeszcze czarów swych wielkich dopełniła
i wielką szklaną kulę w ogrodzie zostawiła.



Zaczarowana kula od wróżki darowana
rozsiadła się przed lustrem i lśni tam już od rana.
Blask bije z niej perłowy, blask bije z niej wspaniały
aż trawy ze zdziwienia cichutko zaszumiały.



I jeszcze wiele cudów ta kula tu dokona
by żyli wciąż szczęśliwie On, Ono, no i Ona.
Przy pięknym białym domu zapada zmrok jesienny
dom ten jest szczęśliwy, a ogród taki piękny.



Zaszumią drzewa, trawy na wróżki pożegnanie
w progu białego domu szczęśliwy Mati stanie,
pomacha ręka wróżce za to, że tutaj była
zaczarowaną kule w ogrodzie zostawiła.


Ogród przy białym domu zasnują mgły jesienne
wszystko tu wyjatkowe, wszystko tu takie piękne.
Cieszy się z otoczenia biały, przepiękny dom
cieszy się pewnie bardzo Ona i Mati i On.

Gardenarium napisał(a)

Aniu, czytam o Twoich rozterkach, sa dwa typy ogrodów : kolekcjonerskie i uporządkowane.. to nic złego mieć kolekcjonerski, realizujesz swoją pasję, masz różne róże potrzebne do fotografii, czy inne gatunki o których wspomniałaś.

Ja to rozwiązałam w ten sposób, że do fotografowania mam różne rośliny na oddzielnej rabacie tzw. hidcotowej na ulicy i tam sadzę co tylko "mi się kupi" (co prawda konsekwentnie w 3 kolorach białym, niebieskim i żółtym), a ogród jest nie do ruszenia. Ale w porywach przybywa tam różnych roślin lecz już w jednorodnych grupach.

Może wydziel sobie część ogrodu kolekcjonerską a część bardzo konsekwentną i zaplanowaną z ołówkiem w ręku ???

Danusiu, większośc moich roślin już wywędrowała za dom, tamta strona ogródka będzie za rok aż kipiec od nadmiaru form i kolorów..
Kiedyś przyjdzie i na tamtą stronę czas.
Teraz te moje porywy niekontrolowanych zakupów są coraz rzadsze, staram się bardziej trzeźwo myślec i szukam już raczej tego, co potrzebuję a nie tego, co chciałabym miec.
Ta strona z przodu, nad którą właśnie pracujemy ma byc bardziej wizytowa, tam się nie będzie zbytnio siedziec, tam się będzie tylko zerkac .

Pomimo zmian, które chcę wprowadzic, nie wszystkiego mogę dokonac, te tuje, cyprysy i kilka innych spraw nie za bardzo mogę zmienic, bo nie mam tego gdzie posadzic, nie mam też aż tak wiele funduszy, żeby sobie pozwolic na całkowite zmiany, wyrzucenie starych i zakup nowych, odpowiadajacych pewnym normom roślin.
Mąż by mnie chyba z domu wysiedlił, jak nic..
I tak jest cierpliwy, o dziwo.
Na tą chwilę staram się chociaż ulepszyc, poprawic te błędy, które mogę, bo je doskonale widzę.
I sobie nie daje sama z nimi rady .

Gdybyś widziała Danusiu jeszcze jakieś większe, rzucające się w oczy defekty to pisz śmiało, będę Ci wdzięczna, wiesz o tym .
Jak możesz to poradź jeszcze - co z tymi cisami i jałowcem?
Jakie te odstępy między cisami i jak widzą Ci się te juki w tym miejscu?

Przy jukach, po obu stronach posadziłam rozchodnik i owies wiecznie zielony, żeby było symetrycznie i powiedzmy 'powtórzyło się'. Wolne miejsca zostały na róże (zaznaczone kamieniami) i na niebieskości.
Perovskia, szławia, ostróżki czy lawenda.
Nie wiem jeszcze na co, znów wyobraźnia nie działa co do tego konkretu.

Aniu, czytam o Twoich rozterkach, sa dwa typy ogrodów : kolekcjonerskie i uporządkowane.. to nic złego mieć kolekcjonerski, realizujesz swoją pasję, masz różne róże potrzebne do fotografii, czy inne gatunki o których wspomniałaś.

Ja to rozwiązałam w ten sposób, że do fotografowania mam różne rośliny na oddzielnej rabacie tzw. hidcotowej na ulicy i tam sadzę co tylko "mi się kupi" (co prawda konsekwentnie w 3 kolorach białym, niebieskim i żółtym), a ogród jest nie do ruszenia. Ale w porywach przybywa tam różnych roślin lecz już w jednorodnych grupach.

Może wydziel sobie część ogrodu kolekcjonerską a część bardzo konsekwentną i zaplanowaną z ołówkiem w ręku ???

Ja też pozdrawiam i melduję słoneczko i sporo na plusie + 13

Oferta ciekawa, ale przed zima nie kupuj, bo kłopot z okrywaniem jest wielki, chyba że przezimujesz w chłodnym garażu.

Tutaj o różach i ich zimowaniu

https://www.ogrodowisko.pl/artykuly/209-przygotowanie-roz-do-zimy

A to jest aster nowoangielski - Aster novae-angliae " Violetta" dużo wyższa i kwiaty ma ciemniejsze

Zauważyłam, że są dwie odmiany "Violetta" zarówno w astrach nowobelgijskich, jak i nowoangielskich - te drugie są dużo ciemniejsze.

Poniżej na zdjęciach te jaśniejsze, myślałyśmy z Hanią, że to jest pomyłka, a to ta sama nazwa odmianowa, ale gatunek całkiem inny.

Aster novi-belgii "Violetta"