Witam,

....
Wczoraj "ogoliłem" go na wysokość 2 cm i ponakłuwałem ręcznym areatorem i podlałem obficie.



Co mam teraz zrobić? Pomocy

Tutaj jeszcze 2 zdjęcia jak to wyglądało rok temu czyli wysiany we wrześniu 2010, a na zdjęciach - stan na lipiec 2011. Wtedy o ile pamiętam nie był jeszcze nawożony i był dosyć żadko podlewany.




.....

Pogrzebię w tej ziemi i zobaczę, może obędzie się bez zrywania tych martwych placków.

Dzięki za sugestię

Pozdrawiam, Grzesiek.





Witam,



Zbitą glebę nakłuwa się takimi rurkami lub butami z kolcami. Można teraz nakłuwac też.

To prawda, z podlewaniem trawnika, lepiej obficie a rzadziej niż często a płytko.

Dziękuję Danusiu za wszelkie informacje. Widziałam te rurki w artykułach o trawniku ale w żadnym sklepie ich nie spotkałam. W internecie też nie, chyba że szukałam pod jakąś złą nazwą

A czy jest może już załozony wątek z tym ogrodem bez trawnika? Szukałam wątków po użytkowniku Gardenarium ale niestety nie znałazłam nowego.

Bardzo mnie ciekawi jak został zrobiony, bo chyba za kilka lat (jak Potworki podrosną) skuszę się na zamianę trawy na cos innego.



Witam,



Zbitą glebę nakłuwa się takimi rurkami lub butami z kolcami. Można teraz nakłuwac też.

To prawda, z podlewaniem trawnika, lepiej obficie a rzadziej niż często a płytko.

Wpadam i szukam: wg nieco niepewnej relacji Ewy: " trawy...forsycje...trawy...forsycje... szukam dalej
Miło poczytać...

Linka o la la ... śliczny ... jakim cudem masz te ufoludki na konarze ... moje na giną marnie ... dlatego obsadziłam konar u podnóża

Ania ... witaj ... no właśnie zaczynam dzień od ogrodowiska i kończę ... sęk w tym, że kończę zbyt późno ... a potem ... no właśnie ... publiczna kompromitacja ...

wczoraj podobnie jak i przedwczoraj ... i tak wiele razy ... pałętałam się pomiędzy wątkami szamotając się z obezwładniającą mnie labilnością emocjonalną ... żeby źle nie śnić (jakby na sny był czas po 2 w nocy) z głową w marzeniach dotrwałam do rana ... jakimś cudem pracę przetrwałam ... za to drogi do domu nie dźwignęłam ... od podstawówki miałam problem z drogą pomiędzy punktem A a punktem B ... szczęśliwie na maturze mogłam zdawać biologię (3 osoby zdające jakieś 3 razy tyle komisji ale przytomnie uznałam, że matmy nawet na tróję nie spiszę ) ... dwie dekady potem zmora dopadła mnie znowu ... stoję sobie i czekam na autobusik ... autobusik podjeżdża nie mój ale co tam 1 przystanek i dalej mam więcej możliwości ... po głowie galopują mi miskanty i 3 brzózki które niezdarnie próbuję osadzić w przestrzeni przedogródka ... wysiadam i miłe odczucie sukcesu bo faktycznie nadjeżdża taki autobusik który mi pasuje ... supcio ... dobiegam pare metrów dalej ... wsiadam ... już mam z tymi brzózkami dalej kombinować ale denerwuje mnie facet ... gapi sie na mnie i śmieje ... gupiii ... odwracam się ale jest coraz gorzej ... poczucie irracjonalnego deja vu mnie nie opuszcza ... gorzej zerkam a ten facet śmieje się już wprost do mnie i to całą gębą że tak powiem ... kilka osób jakby też ale nie wprost ... hmmm ... na rondzie sprawa stała się jasna ... wysiadłam i wsiadłam do tego samego autobusiku ... no cóż pozostało wysiąść z taką godnością na jaką w tej sytuacji mogłam sobie pozwolić ... i dziś może dla odmiany spać jak należy ...

a te brzózki to mi nie wejdą chyba jednak ...

Zdjęcia i opowieść będą, jeszcze chwila. Dziękuję za pamięć i wpisy. I Danusi za zdjęcia z moją ukochaną rośliną.

Witam Cię "Lejdo" na mym wątku! po Twoim pierwszym wpisie.

Ewa, wyśmienicie wyglądasz w kapeluszu, tak po angielsku
A Danusia to chyba nie spała dziś, posty po 1 i 3 w nocy, podziwiam.